15*03*2008 saturday

15 / 03 / 2008 ဒီေန႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္လူေလာကကို ေရာက္ခဲ့တာ 33 ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ အဲဒီေတာ့အရင္ဆုံး ေဖေဖႏွင့္ေမေမကို
သားကန္ေတာ့ပါ၏ သားငယ္စဥ္က ေမေမဟာအေကာင္းဆံုးအစားအစာေတြကို ေကြ်းခဲ့တဲ့ေမေမ သား ၆ ႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္
မွာဆံုးပါးသြားခဲ့ပါတယ္ သားမွတ္မိပါေသးတယ္ ေမေမကို ေနၾကာေစာင္အၾကားေလးနဲ႔ ေဆးရံုကျပန္သယ္လာေတာ့ေလ သား
ငိုလိုက္ရတာေမေမရယ္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေမေမကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖလဲပါတာေပါ့ ေဖေဖကေတာ့လူႀကီးမို႔လား သရက္ပင္ကိုမွီ
လို႔ငိုေနတယ္ သားကေတာ့ကေလးဆိုေတာ့ ေမေမနားမွာေပါ့ သားေလေမေမကို တစ္ညလံုးေစာင္ခဲ့ရတယ္ သားစိတ္ထဲမွာေမ
ေမမေသေသးဘူးေပါ့ ဒါေပမဲ့သားအထင္နဲ႔ အျမင္လဲြခဲ့ရတယ္ေလ ေမေမဟာသားတို႔ကို ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွာေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တယ္
သားေလဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ ေမေမ့ေကို ေမ့လို႔မရခဲ့ပါဘူး ေမေမမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သားေဖေဖနဲ႔ေနခဲ့ၿပီး ေဖေဖကလဲ သား
အသက္ ၂၂ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ လူ႔ေလာက ကေနႏူတ္ဆက္ထြက္ခြါသြားျပန္တယ္ သားတို႔မွာေလ ဘာဆိုဘာမွမရွိတဲ့ဘ၀နဲ႔ ရပ္
တည္ခဲ့ရပါတယ္ ဂုဏ္ေတြ ေငြေတြဟာ သားအတြက္ေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး သားအတြက္အလိုခ်င္ဆံုးအရာက ေမေမႏွင့္
ေဖေဖပါ အခုဆိုရင္ သားစိတ္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေနပါတယ္ ဒါေပမဲ့သားအတတ္ႏိူင္ဆံုး ေျဖပါတယ္ ၿပီးေတာ့သား ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
အတြက္ သားဒီေန႔မနက္ အလွဴလုပ္ေပးပါမယ္ မနက္ၾကရင္သား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားမယ္ေနာ္ ေဖေဖႏွင့္ေမေမလဲ လိုက္ခဲ့ပါ ။