Sunday, March 30, 2008

နားလည္မူ႔ေတြေပးႏိူင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္

အပိုင္း ( ၃ )

ထိုင္ၾကပါရွင္ ဦးခိုင္လင္းနဲ႔ေဒၚႏြယ္နီဆိုတာ ၾကားတာေတာ့ၾကပါၿပီရွင္ ကိုမင္းထက္က ေျပာေျပာေနတာမၾကာခင္ ေရာက္လာမည္တဲ့
အခုေတာ့ မိသားစုေတြဆံုရလို႔ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္ ........

အတူတူပါပဲမ၀ိုင္းငယ္ရယ္ ဒီမွာလဲကိုလင္းက ရန္ကုန္မွာ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ရွိတဲ့အေၾကာင္းေျပာရာက ႏြယ္နီလဲမ၀ိုင္းငယ္တို႔နဲ႔နီးခ်င္
လို႔ကိုခိုင္လင္းကို ဒီလိုစီစဥ္ခိုင္းတာပါ .........

ကဲအားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ကပဲ မိတ္ဆက္ေပးပါမယ္ ဒါကေတာ့ အမႀကီးမနယ္သူပါ ၀ိုင္းငယ္ကေတာ့ အထူးေျပာဘို႔မလိုေတာ့ဘူးေပါ့
ဒါကေတာ့ သားႀကီးကိုဟိန္းပါ ဒါကေတာ့ သမီးငယ္လြမ္းလိူင္းပါ ..........

ကိုမင္းထက္ဇက္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အလွည့္ေပါ့ဗ်ာ ဒါကေတာ့အထူးေျပာစရာမလိုတဲ့ ေဒၚႏြယ္နီေပါ့ ဒါကေတာ့ သားႀကီးခ်စ္လြန္းသူပါ
ဒါကေတာ့ သမီးအလတ္သီတာညိဳပါ ဒါကေတာ့အငယ္ဆံုးသမီးေလး သီတာႏြယ္ပါ ..........

အခုလိုခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရတာ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ရွင္ ကိုမင္းထက္ဇက္ရဲ႕ ေက်းဇူးလို႔ပဲေျပာရေတာ့မွာေပါ့ ..........

ဟုတ္တယ္ႏြယ္ေလ သူကအစစအရာရာ အားကိုးရသာပါ ေက်ာင္သားဘ၀ထဲကဆိုပါေတာ့ေနာ္ ........

ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြကို တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ေျပာရင္း ထမင္းစား၀ိုင္းေလးဟာ အင္မတန္မွ က်က္သေရမဂၤလာရွိလွပါတယ္ စား
ေသာက္ၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းတြင္ေဒၚနယ္သူ ျပင္ဆင္ထားေပးေသာ အခ်ဳိပဲြကိုစားကာ သားသမီးေတြေက်ာင္းကိစြ့အတြက္ တိုင္ပင္ၾကၿပီး
ည ၁၀ နာရီထိုးမွာေတာ့ ဦးမင္းထက္ဇက္က ကိုဟိန္းကိုဧည့္သည္မ်ားအား လိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္ေလသည္ .......

ကိုခ်စ္လြန္းသူက ကြန္ျပဴတာဆက္တက္ၿပီး ဘာလုပ္မယ္ရည္ရြယ္ထားလဲဗ် .........

ကြ်န္ေတာ္ကကြန္ျပဴတာတက္ၿပီးရင္ စင္ကာပူကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္ .........

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္လဲအဲဒီလို သြားခ်င္တာ ေဖေဖက ပဲြရံုမွာပဲလုပ္ရမယ္ဆိုလို႔ဗ်ာ ညစ္ေနတာအခုေတာ့ အေဖၚရတယ္ဗ်ာ
အေဖကိုေျပာၾကည့္အံုးမယ္ ........

ဒါနဲ႔ေမာင္ဟိန္းက ေက်ာင္းၿပီးခံနီးၿပီလား မၿပီးေသးပါဘူးအန္ကယ္ ဒီႏွစ္မွစတက္တာပါ ပဲြရံုမွာက ေမေမပဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကူေနရလို႔
ေက်ာင္းကိုဒီႏွစ္မွစတက္ရတယ္ဆိုပါေတာ့အန္ကယ္ရယ္ .......ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

နားလည္မူ႔ေတြေပးႏိူင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္

အပိုင္း ( ၂ )

ဟာကိုမင္းထက္ဇက္ ခင္ဗ်ားဘယ္အခ်ိန္က ေရာက္ေနတာလဲ ကြ်န္ေတာ္လဲဗ်ာ လိုအပ္တာေတြ လိုက္၀ယ္ေနရတယ္ ..........

ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္း ေအးေဆးနားၾကရတာေပါ့ လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ အိမ္ကိုအလွဆင္ ၿပီးရင္ခ်စ္ဇနီးနဲ႔ သားသမီးကို
အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္လို႔ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတုန္းဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ပဲြရံုအလုပ္နဲ႔အိမ္ကို မကပ္ရပါဘူးဗ်ာသားႏွင့္သမီး
ကလဲတစ္ေယာက္က နည္းပညာ တစ္ေယာက္က ကြန္ျပဴတာတက္ေနေတာ့ အခုဆိုရင္ ၀ိုင္းငယ္ကဆိုင္မွာ အၿမဲထိုင္ရတယ္ေလ ......

အားက်တယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္လဲကေလးေတြကို ပညာေရးဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးရအံုးမယ္ သားႀကီးကေတာ့ ပုသိမ္ဒီဂရီေကာလိပ္
မွာပဲေက်ာင္းၿပီးခဲ့တယ္ေလ သီတာညိဳနဲ႔ သီတာႏြယ္ကေတာ့ ဒီမွာပဲဆက္တက္ရမယ္ အခုကခ်စ္လြန္းသူကလဲ ကြန္ျပဴတာဆက္တက္ခ်င္
ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုပဲ အကူအညီေတာင္းရမွာပဲဗ်ာ ......ဒါနဲ႔လာရင္းကိစြ့ကိုေျပာပါအံုးဗ်ာ ........

ေအာ္ ........ ဒီညေနအိမ္မွထမင္းစားလာဖိတ္တာပါ ကေလးေတြကိုလဲ ရင္းႏွီးမူ႕ရသြားရေအာင္ေပါ့ဗ်ာ .....

ဟာဗ်ာအားနာစရာေတြေတာ့ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ အေတာ္ပဲဗ်ာ ဒီညေတာ့မိသားစုေတြ ဆံုၾကၿပီေပါ့ တိုင္ပင္စရာလဲရွိတယ္ ........

ကဲဒါဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ညေန ၆ နာရီထိုးရင္ လာႀကိဳမယ္ေနာ္ အဆင္သင့္တာ လုပ္ထားပါေတာ့ မႏြယ္နီေရ ကြ်န္ေတာ္
ျပန္လိုက္အံုးမယ္ သားတို႔သမီးတို႔ အန္ကယ္ျပန္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္ ..........

ဦးမင္းထက္ဇက္ ျပန္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မိသားစုညစာ စားပဲြအတြက္သြားၾကရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္ေပါ့ ေဒၚ၀ိုင္းငယ္ကလဲ ညေန
ဧည့္သည္မ်ား လာမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အမျဖစ္သူမနယ္သူႏွင့္ မီးဖိုေဆာင္တြင္ အလုပ္ရူပ္ေနသည္ ကိုဟိန္းႏွင့္လြမ္းလူိင္းကလဲ ေက်ာင္း
ကေန ျပန္ေရာက္လာထဲက ၀ိုင္းကူေနၾကသည္ ညေနေစာင္းေတာ့ ဦးမင္းထက္ဇက္လဲ ဦးခိုင္လင္းတို႔ မိသားစုကို သြားႀကိဳေတာ့သည္ ။

ေမေမေရ ေဖေဖနဲ႔ဧည့္သည္ေတြပါလာၿပီ ေမေမလာခဲ့ေနာ္ သမီးအန္တီနယ္သူကို ကူလိုက္မယ္ .......

သမီးေလး ဒီဟင္းက ဧည့္သည္ေတြဘက္ခ်ထားေနာ္ ေသခ်ာလွလွပပျပင္ထား မိန္းကေလးဆိုတာ သပ္ရပ္မွတန္ကာၾကတာေနာ္ အခု
လာမွာက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါတယ္ေနာ္ ..........

အန္တီကလဲ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့တူမကို ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ရွက္စရာႀကီး ေတာသားေတြကို မႀကိဳက္ပါဘူးေနာ္ ......

ကဲဒီတူႀကီးႏွစ္ေယာက္ ဘာေတြရွက္ေနၾကလဲ ျမန္ျမန္လုပ္ပါ မမကေလးကို ဘာေတြေျပာေနလဲ .........

မေျပာပါဘူးေအ ညည္းသမီးက ခ်စ္စရာေကာင္းလို႔ စေနတာပါ ကဲကဲဧည့္သည္ေတြကို ေခၚလိုက္ေတာ့ရၿပီ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

နားလည္မူ႔ေတြေပးႏိူင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္

ေဖေဖႏွင့္ေမေမ မမသီတာညိဳ ေယာက္က်ားေနာက္လိုက္သြားၿပီ ဒီမွာစာေရးထားခဲ့တယ္ သမီးျဖစ္သူ သီတာညိဳ ေယာက္က်ားေနာက္
လိုက္သြားသည္ဆိုေသာ သတင္းေၾကာင့္ ဦးခိုင္လင္း ႏွလံုးေသြးတို႔ ရပ္တန္႔သြားေတာ့မလို ျဖစ္ရၿပီးရပ္ေနရာကပင္ လဲၾကသြားေတာ့မည္
ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဒၚႏြယ္နီတစ္ေယာက္ ခင္ပြန္းသည္ကို ေဖးမရွာသည္ ဦးခိုင္လင္းကေတာ့ သူ၏မိသားစုအေပၚကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္မိသမွ်ေနာင္
တရလို႔မဆံုးေတာ့ပါပဲ အတိတ္ဆီသို႔ သူ၏စိတ္မ်ားပ်ံ႕လြင့္သြားၿပီး ...........

အပိုင္း ( ၁ )

၁၉၈၀ ခုႏွစ္တုန္းကေပါ့ ................
အၿငိမ္းစားအရာရွိႀကီး ဦးခိုင္လင္းႏွင့္ ေဒါက္တာေဒၚႏြယ္နီတို႔သည္ ပုသိမ္ၿမိဳ႕တြင္ တာ၀န္မ်ားထန္းေဆာင္ရင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခခ်ရန္
ဦးမင္းထက္ဇက္ႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ လိူင္သာယာ FMI City တြင္တိုက္တစ္လံုး၀ယ္ကာ ဦးမင္ထက္ဇက္အား အပ္ထားလိုက္ေလသည္ ငယ္
စဥ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္ အေၾကာင္းသိမ်ားျဖစ္သည္ ဦးမင္းထက္ဇက္မွာက ေမာင္ဟိန္းႏွင့္ လြမ္းလိူင္းဆိုေသာသားႏွင့္သမီး
ရွိေလသည္ ဦးခိုင္လင္းမွာကလဲ ခ်စ္လြန္းသူ သီတာညိဳႏွင့္ သီတာႏြယ္ဟုေခၚေသာ သားသမီးသံုးေယာက္ ရွိေလသည္ ။
ဦးခိုင္လင္းကအၿငိမ္းစားယူၿပီး ရန္ကုန္သို႔မိသားစုလိုက္ ေျပာင္းလာကာ ရန္ကုန္တြင္အေျခခ်ေလသည္ FMI City ၏လွပေသသပ္ေသာ
တိုက္ခန္းမ်ားကို ေဒၚႏြယ္နီစိတ္တိုင္းၾကေလသည္ ကိုယ္၀န္းကိုယ္ၿခံႏွင့္ ေနရတာေၾကာင့္ သားသမီးမ်ားအတြက္လဲ စိတ္ေအးရသည္ေပါ့
ပုသိမ္မွာေနစဥ္ကဆို ေဒၚႏြယ္နီစိတ္မခ်မ္းသာခဲ့ပါ ဦးခိုင္လင္းဟာ ပညာဂုဏ္ေငြဂုဏ္ေၾကာင့္ သားသမီးေတြကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့သည္ လိုတာ
ထက္ပိုၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့ေတာ့ ေဒၚႏြယ္နီစိတ္ဆင္းရဲရသည္မွာ အတုိင္းထက္အလြန္ျဖစ္ခဲ့ရသည္ ဒီေန႔ေတာ့ေဒၚႏြယ္နီအဖို႔ မဟာလြတ္လပ္
ေရးတစ္ခုေပါ့ .............

ကိုမင္းထက္ဇက္ထိုင္ပါရွင္ ..... ဒါနဲ႔မ၀ိုင္းငယ္ေရာ ပါမလာဘူးလား ........

သူကပဲြရံုမွာက်န္ခဲ့တယ္ေလ ဒီေန႕က ပ်ဥ္းမနားဘက္ကို ကုန္ေတြပို႔ေပးစရာရွိေနလို႔ပါ ..........

ဒါနဲ႔ကိုခိုင္လင္းေရာ ဘယ္သြားတုန္းဗ် ကြ်န္ေတာ္မိသားစုလိုက္ ထမင္းစားလာဖိတ္တာပါ ........

ကိုခိုင္လင္းကေတာ့ အိမ္အတြက္လိုအပ္တာေတြ ၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားတယ္ ျပန္လာခံနီးပါၿပီ ေဟာေျပာရင္းျပန္လာၿပီထင္တယ္
ခ်စ္လြန္းသူေရ သားေဖေဖလားၾကည့္လိုက္ပါအံုး .........

ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမေရ ေဖေဖျပန္လာတာပါ .........ဆက္ရန္ .......

ဆက္ဖတ္မယ္..

Tuesday, March 25, 2008

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၁၃ )

အခ်ိန္ကား ည ၁၂ နာရီေက်ာ္ .................

ေနာ္စမိူင္းေမတစ္ေယာက္ ထိုင္းသူေဌးႏိူက္ကလပ္သြားခ်ိန္ အျပင္သို႔ပစြ့ည္မ်ားထုတ္ယူကာ ခိုးထြက္ခဲ့သည္ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲေစာကိုဦးႏွင့္
မိုးမစဲတို႔ေရာက္လာကာ ေနာ္စမိူင္းေမကိုေခၚၿပီး ထြက္ေျပးၾကေတာ့သည္ ..........

ရဲေအာင္ႏွင့္အဖြဲ႔ကလဲ ေစာကိုဦးကို လက္စေဖ်ာက္ရန္ ေတာစပ္သို႔လာေရာက္ေစာင့္ေန၏ ေစာကိုဦးကေတာ့ ညီမျဖစ္သူကို ဘာေၾကာင့္
ဒီကိုေရာက္လာသလဲေပါ့ ေနာ္စမိူင္းေမလဲ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းစံုကို ေစာကိုဦးအားေျပာျပလိုက္ၿပီး နံနက္ ၈ နာရီေက်ာ္မွာေတာ့ေစာကိုဦး
ေတာစပ္တြင္ကားရပ္ကာ စခန္းသို႔ျပန္၀င္မည္အလုပ္မွာေတာ့ ရဲေအာင္တို႔အဖဲြ႔ရဲ႕ လုက္ႀကံမူ႕ကိုခံလိုက္ရေလသည္ ေစာကိုဦးလဲျပန္ၿပီး
ပစ္ခတ္ရာ တိုက္ပဲြကားဆူညံေနေတာ့သည္ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္းနဲ႔အဖဲြ႔က ဦးညီထြဋ္စခန္းရွိရာကို ၀င္းသိမ္းလိုက္ၿပီး ဗိုလ္သက္ျပင္းႏွင့္ သူ၏တ
ပည့္မ်ားကိုပါ ဖတ္စီးလိုက္ေတာ့သည္ ေစာညီခေ၀ကလဲ တိုက္ပဲြျဖစ္ရာသို႔ လိုက္ၾကည့္ရင္းမွ ဗိုလ္ပါပါးႏွင့္လမ္းလြဲကာ ေစာကိုဦးတို႔ရွိရာ
ေတာစပ္သို႔ ေရာက္သြားေလသည္ ေစာညီခေ၀က ေစာကိုဦအားလက္ႏွက္ခ်ၿပီး ေအးေဆးစြာ၀င္ရန္ ေျပာေနေပမဲ့ တစ္ဘက္ကရဲေအာင္
တို႔အဖဲြ႔ရန္ကို ကာကြယ္ေနရတာေၾကာင့္ ေစာညီခေ၀ေျပာတာကို မၾကားလို႔လွည့္ၾကည္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာကိုဦးကို ရဲေအာင္ကေသ
နတ္နဲ႔ပစ္တာကို ေနာ္စမိူင္းေမေတြ႔လိုက္တာေၾကာင့္ အကိုျဖစ္သူကို ေဘးသို႔တြန္းလိုက္ရာ ေနာ္စမိူင္းေမအား ေသနတ္မွန္သြားေလသည္
ေအာင္ျမင္ေသာေလသံျဖင့္ ေရာက္လာေသာ ရဲေအာင္ကိုေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းက ပစ္လိုက္တာေၾကာင့္ ရဲေအာင္ေသနတ္မွတ္ကာ
ေတာစပ္သို႔ၾကသြားေလသည္ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္း ဆင္းၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ ရဲေအာင္ေနရာတြင္ပင္ေသဆံုးသြားေလသည္ .........

ညီမေလးရယ္ ဘာေၾကာင့္ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ အိပ္မွာေလနင့္ကို အမိုးကေမွ်ာ္ေနတာ အခုနင္မရွိေတာ့ ငါအမိုးကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲ.....

ေစာညီခရယ္ ငိုမေနပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ငါ့ဘ၀ကမလွေတာ့လို႔ အမိုးကိုဒီလိုဘ၀မ်ဳိးနဲ႔ မျမင္ေစခ်င္လို႔ပါ .......

ဘာဆိုင္လဲဟာ ငါအမိုးကိုရွင္းျပေပးမွာေပါ့ ငါအစားနင္ဒီလိုျဖစ္ရတာ ငါဘယ္လိုေျဖရမလဲ ေနာ္စမိူင္းေမရယ္ ...........

ကိုႀကီး..........ကိုႀကီးဘာမွ မျဖစ္ဖူးမို႔လား စမိူင္းေမ၀မ္းသာပါတယ္ ျပန္ရင္သာအမိုးကို ေျပာလိုက္ပါ ညီမေလးေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ .....

ညီမေလး ................ ညီမေလး ............... ေခၚေနတယ္ေလညီမေလးရဲ႕ သတိထားပါေနာ္ သတိထားပါကြာ ........

မရေတာ့ပါဘူး ညီမေလးသိပါတယ္ ညီမေလးကိုခြင့္လႊတ္ၾကပါေနာ္ ညီမေလးသစ္စာဆိုခဲ့ပါတယ္ ေနာက္တစ္ခါမ်ား လူျဖစ္ခဲ့ရင္
ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုျဖတ္ကူးေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီမ်ားကို အခ်ိန္မွီတားစီးႏိူင္တဲ့ နယ္စပ္ေစာင့္တပ္မေတာ္သား တစ္ဦးျဖစ္......ျဖစ္ရပါေစ

ေနာ္စမိူင္းေမတစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးကို စြန္႔ခြါသြားခဲ့ပါၿပီ ေစာကိုဦးကိုေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းက ထိမ္းသိမ္းထားလိုက္ၿပီး
ဦးညီထြဋ္ကေတာ့ စစ္တပ္ကိုခုခံကာ ေတာထဲ၀င္ေရာက္ေျပာကြယ္သြားသလို ေနာ္ဆူးေလးႏွင့္မိုးမစဲကိုလဲ လံုး၀ရွာလို႔ယေန႔
အခ်ိန္အထိ မေတြ႔ရေတာ့ပါ .............ဒီမွ်နဲ႔ရပ္နားခြင့္ျပဳပါ ......... အဟဲ ေတာကြ်မ္းသူေတြဆိုေတာ့ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္
ေနာက္တစ္ခါမ်ား ဇာတ္လမ္းတစ္ခုရအံုးမလားလို႔ပါ အခ်ိန္ရရင္ရင္ ဆက္ပါအံုးမည္ အားေပးသူေတြကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါ၏ ။

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၁၂ )

ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းႏွင့္အဖဲြ႔ဟာ ဗိုလ္သက္ျပင္းတို႔အဖဲြ႔ကို ၿခံဳခိုတိုက္ခိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္ ဗိုလ္သက္ျပင္းတို႔ ဓားျမအဖဲြ႔ကလဲ ဒီတစ္ခါ
တိုက္ၿပီးလွ်င္ ဦးညီထြဋ္အဖဲြ႔ႏွင့္ေပါင္းကာ ထိုင္းငံႏိူင္ငံတြင္ အေျခခ်ရန္စီစဥ္ထားၿပီး ျဖစ္ေလသည္ ဒါေပမဲ့ဗိုလ္သက္ျပင္းတို႔ေနာက္ၾကသြား
ခဲ့ပါၿပီ မနက္လင္းကာနီးေလးမွာ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းနဲ႔အဖဲြြ႔က ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ ဗိုလ္သက္ျပင္းအဖဲြ႔ ဒဏ္ရာရသူမ်ားမ်ားကာထိုင္းနယ္
စပ္ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ထြက္ေျပးၾကေလသည္ .............

ေႏြရာသီမို႔ ေသာင္းရင္းျမစ္ကေရနည္းေနတာေၾကာင့္ အလြယ္တကူေျပးႏိူင္ေပမဲ့ ထိုင္းနယ္စပ္ေစာင့္ ရဲမ်ားကလူနာမ်ားကို လံုး၀ေပးမ၀င္
ခိုင္းပါ ဒါနဲ႔ကိုဟိန္းလဲ ေဒါသျဖစ္ကာခါးတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ ဗံုးမ်ားကိုပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ၿပီးေတာ့ ပစ္ေဖါက္မည္အလုပ္မွာ ထိုင္းနယ္စပ္ေစာင့္
ရဲမ်ားထြက္ေျပးသြားၾကေလသည္ နယ္စပ္ေစာင့္ရဲမွာ လူအင္အားနည္းေနတာေၾကာင့္ ေရွာင္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ကိုဟိန္းႏွင့္ဒဏ္ရာရ လူနာ
မ်ားေဆးကုသခြင့္ရၾကသည္ .......

မိုးမစဲခဏေနအံုးေနာ္ ..........

ဟဲ့ေစာကိုဦး ဘာျဖစ္တာလဲ ..........

အသာေနစမ္းပါ ဟိုမွာငါ့ညီမကိုေတြ႔လိုက္တယ္ .............

ေနာ္စမိူင္းေမမွာ ေစာကိုဦးကို အရင္ေတြ႔သြားတာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရာလြတ္သြားေလသည္ ေစာကိုဦးလဲ ေနာက္ေယာက္ခံကာ လိုက္
သြားၿပီး ေနာ္စမိူင္းေမရွိရာ တည္းခိုခန္းကို မွတ္ထားလိုက္ေလသည္ ညပိုင္းအေရာက္မွာေတာ့ ေစာကိုဦးလဲ မိုးမစဲအိပ္ေနတုန္းအလစ္
ထြက္ရန္ႀကံစည္ၿပီး ထြက္မည္အလုပ္မွာ ႀကိဳတင္သိေနေသာ မိုးမစဲကသူပါလိုက္ရန္ ေစာကိုဦးကိုေျပာလိုက္ေတာ့ ေစာကိုဦးလဲမေနသာ
ေတာ့ပါပဲ မိုးမစဲကိုပါ ေခၚလာလိုက္ေတာ့သည္ ........

ေစာညီခေ၀ကလဲ နယ္ေျမမွဴးမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားကာ ေနာ္စမိူင္းေမရွိရာသို႔ ခရီးထြက္ခဲ့ေလသည္ ေတာလမ္းတစ္ေနရာအေရာက္မွာ
ေတာ့ ေစာညီခေ၀ကို ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းအဖဲြ႔က ႀကိဳဆိုၿပီး ေစာညီခေ၀အတြက္ လမ္းေၾကာင္းကို ဒုဗိုလ္ပါပါးက တာ၀န္ယူေပးလိုက္သည္ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၁၁ )

မုေနာ္စပ္ဖပင္မိုင္း ( ေကာင္မေလးအ၀တ္ေလွ်ာ္တတ္လား )

ထိုင္းသူေဌးကေနာ္စမိူိင္းေမအား အ၀တ္ေလွ်ာ္တတ္လားလို႔ ေမးေနေပမဲ့ အခုမွေရာက္လာေသာ ေနာ္စမိူင္းေမအဖို႔ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမ
သိတာေၾကာင့္ ျငိမ္ေနလိုက္ေတာ့ ထိုင္းသူေဌးက လက္ဟန္ျပကာ အ၀တ္ေလွ်ာ္တတ္လား ထပ္ေမးေတာ့ ေနာ္စမိူင္းေမက ေခါင္းညွိမ့္
ျပလိုက္ေလေတာ့သည္ ေနာ္စမိူင္းေမ အ၀တ္ေလွ်ာ္ရန္ ၀င္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထိုင္းသူေဌးကေနာက္ကေန လိုက္၀င္သြားကာ ေနာ္စမိူင္း
ေမအား မတရားႀကံလိုက္ေလသည္ ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ ေနာ္စမိူင္းေမအတြက္ မ်က္ရည္ၾကခဲ့တဲ့ေန႔ ဘ၀ပ်က္တဲ့ေနဆိုရင္လဲ မမွားပါဘူး ...
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေနာ္စမိူင္းေမကို ထိုင္းသူေဌးက အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ၿပီး လိုခ်င္တာမွန္သမွ် လိုအပ္တာမွန္
သမွ်ကို ၀ယ္ေပးၿပီး အယံုသြင္းထားလိုက္ေလသည္ ေနာ္စမိူင္းေမးကလဲ အစစအရာရာသူ႕အေပၚမွာ ေကာင္းေနတာေၾကာင့္ သူ႔ရင္ထဲမွာ
စဲြလမ္းစြာခ်စ္ေနမိသည္ ၆ လခန္႔ၾကာမွာေတာ့ သူထင္ထားသလိုမဟုတ္ေတာ့ပါ ထိုင္းသူေဌးဟာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြကို ခဏခဏေခၚ
သြားၿပီး ေနာ္စမိူင္းေမမသိေအာင္ တျခားလူမ်ားကို ဖုန္းဆက္ကာ ျပေလေလသည္ တျခားတစ္ေယာက္ကလဲ ျမင္ျမင္ခ်င္းႀကိဳက္သြားတာ
ေၾကာင့္ ၀ယ္ယူရန္ သေဘာတူလိုက္ေလသည္ ........

ေလာ္ဘတ္တရိုးခရပ္ ဖိကာမားေနာ္ ( ဒီမွာခဏေစာင့္ေနာ္ အကိုျပန္လာခဲ့မယ္ )

ထိုင္းသူေဌးကျပန္လာမည္ေျပာကာ ေနာ္စမိူင္းေမအား ညာထားခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္စီမွ ဘတ္တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကိုယူကာ
လမ္းစေျဖာက္သြားေတာ့သည္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ သူ႔အားလာႀကိဳခိုင္းသည္ဟု ညာကာသူ႔ေနထိုင္ရာတည္းခိုခန္းသို႔ ေခၚေဆာင္
သြားေလေတာ့သည္ ေနာ္စမိူင္းေမကေတာ့ ဘာမွမသိလိုက္ရပါပဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ေနာက္သို႔ ပါသြားခဲ့ရျပန္ေလသည္ ဒီလိုနဲ႔ခဏခ
ဏေရာင္းစားခံေနရေသာ ေနာ္စမိူင္းေမကေတာ့ ထိုင္းေတြကိုစိတ္နာလာေလသည္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ရသမွ်ကိုယူကာ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္
ေျပးေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ဘန္ေကာက္ကုန္တိုက္ႀကီးသို႔ ေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္ ကုန္တိုက္ႀကီးမွာ ေစ်း၀ယ္ၿပီးျပန္အထြက္မွာ ေတာ့ အမွတ္မထင္ ေစာကိုဦးကို ေတြ႔လိုက္ရေလသည္ ............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Sunday, March 23, 2008

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၁၀ )

ေနာ္တူးတူးကပါလာေသာ လူမ်ားကို စရင္လုပ္ကာ လူခဲြထုတ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၿပီး ေနာ္စမိူင္းေမကိုေတာ့ သူနဲ႔ေနရန္ ေခၚထားၿပီး က်န္လူ
မ်ားကိုေတာ့ ငါးေယာက္စီခဲြကာ ေလးေနရာကို ပို႔လိုက္သည္ ထိုအထဲတြင္ အေခ်ာဆံုးလဲျဖစ္ ကံအဆုိးဆံုးလဲျဖစ္သူကေတာ့ ေနာ္စမိူင္း
ေမပင္ျဖစ္ေလသည္ ........

လြမ္းလိူင္း လိူင္မီ ေမစႏိူး ၀ိုင္ ႏြယ္နီ နင္တို႔ငါးေယာက္က ဒီအိမ္မွာေနရမယ္ေနာ္ အမကေတာ့နင္တို႔ကို တစ္ခါတစ္ေလမွလာၾကည့္မယ္

၀ိုင္းငယ္ ျဖဴစင္လင္း မဒီ နဒီ သူဇာ နင္တို႔ငါးေယာက္က ဒီပုဇြန္ရုံမွာ အလုပ္လုပ္ရမယ္ လစာေကာင္းတယ္ေနာ္ ......

သဇင္ စမ္းစိမ့္လတ္ ေရႊၿဖိဳး ႏွင္းဆီ မမေလး နင္တို႔ငါးေယာက္ကေတာ့ ဒီငါးဘူးရံုမွာ အမသြင္းေပးခဲ့မယ္ ......

ကုကု ခ်ဳိခ်ဳိ လမင္း မိုးေလး စပယ္ နင္တို႔ငါးေယာက္ကလဲ ဆိုင္မွာေစ်းေရာင္းဘို႔ အမလိုက္ပို႔ေပးမယ္ ...........

ေနာ္တူးတူးက အားလံုးကိုေနရာ ခ်ထားေပးေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ လူေတြကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္အစရွိသည္ လူစုခဲြကာ
လိုက္ေလေတာ့သည္ အမွန္ေတာ့ေနာ္တူးတူးက ေရာင္းစားထားခဲ့ခ်င္းပါ ရိုးသားစြာ အလုပ္သြင္းေပးခ်င္းမဟုတ္မွန္းကို ေနာက္မွသိလိုက္
ေတာ့သည္ ေနာ္စမိူင္းေမကိုေတာ့ ေနာ္တူးတူးက အ၀တ္အစားအသစ္မ်ား ၀ယ္ေပးကာ ၀တ္ဆင္ေစၿပီး အလွပါျပင္ေပးထားလိုက္သည္
ခဏၾကာေတာ့ ဟိုတယ္တစ္ခုမွ ကားႏွင့္လာႀကိဳၿပီျဖစ္လို႔ ေနာ္တူးတူးႏွင့္ေနာ္စမူိင္းေမတို႔ ကားေပၚတက္ကာ လိုက္သြားၾကၿပီး ဟိုတယ္
အေရာက္မွာေတာ့ ထိုင္းသူေဌးတစ္ဦးက ထိုင္ေစာင့္ေနေလသည္ ေနာ္စမိူင္းေမလဲ ဟိုတယ္၏ႀကီးၾကယ္ခန္းနာ သပ္ရပ္ပံုကိုၾကည့္ကာ
သေဘာၾကေနသည္ ထိုသူေဌးႏွင့္ေနရရင္လဲ သူ႔ဘ၀ေျပာင္းသြားေတာ့မွာပဲလို႕ စဥ္းစားေနေလသည္ သူေဌးကဟိုတယ္တြင္ ခဏတာေန
ထိုင္ၿပီး သူ၏အိမ္သို႔ ေနာ္တူးတူးႏွင့္ေနာ္စမိူင္းေမအား ေခၚသြားေလေတာ့သည္ .........။

နူမာနိဆီ ( ေကာင္မေလးဒီနားကိုလာပါအံုး)

ေနာ္စမိူင္းေမက ဘာမွမသိပါ ဒါနဲ႔ေနာ္တူးတူးက သူေဌးနားသို႔တိုးထိုင္ရန္ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေနာ္စမူိင္းေမလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ပင္အ
နားသို႔တိုးထိုင္ေလသည္ ရမက္ေဇာထေနေသာ ထိုင္းသူေဌးကေတာ့ .........

မုေနာ္ေစြမမ ဖိေခ်ာ့မမေလး ( ေကာင္းမေလးက လွတယ္အကိုအရန္းႀကိဳက္တယ္ )

ေအာင္းေထာ့ရိူင္ေကာ့၀မား ( ေျပာဘယ္ေလာက္လဲ ) ...........

ႏူန္င္မူန္ဟါ့ဖန္းဘတ္ခါ့ ( တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ဘတ္ပါရွင္ ) ............

လြတ္ဒိုက္မိူင္း မူန္စမ္ ( ေရွာ့လို႔ရမလား တစ္ေသာင္းသံုးေထာင္ေပးမယ္ ) ...........

အိုဟိုမိတ္ဒိုက္ခါ့ မားမိုင္ေသာ္နိခါ့ မိူက္ေခခ်ဳိက္မေကာ္ခါ့ ( မရပါဘူးရွင္အခုမွအသစ္ေလးပါ ဘယ္မွာမွမလုပ္ဖူးေသဘူးရွင္) ......

ေအာင္းဒိုက္မိတ္မီပန္းဟာ (ယူမယ္ကြာဘာမွျပသနာမရွိပါဘူး)

ထိုင္းသူေဌးလက္သို႔ ဘတ္တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ႏွင့္ ေနာ္စမိူင္းေမကို ေရာင္းခဲလိုက္ပါၿပီ တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ဆိုေပမဲ့ သူေဌးကသ
ေဘာၾကတာေၾကာင့္ ေနာ္တူးတူးအားေနာက္ထပ္ပင္ သံုးေထာင္ထပ္ေပးလိုက္ေသးသည္ ေနာ္တူးတူးျပန္သြားၿပီးေနာက္မွာေတာ့ .......ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Saturday, March 22, 2008

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၉ )

ေစာကိုဦးႏွင့္မိုးမစဲတို႔ ဘန္ေကာက္တြင္ ၇ ရက္ၾကေနထိုင္ၿပီး ေတာတြင္းတစ္ေနရာသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေလသည္ ရဲေအာင္မွာ ငယ္
စဥ္ကထဲက မိုးမစဲကို အရိပ္လိုၾကည့္ေနရာက မိုးမစဲကေစာကိုဦးေရာက္လာမွ ေျပာင္းလႊဲသြားတာေၾကာင့္ ရဲေအာင္ေဒါသအရွိန္တက္ရၿပီး
ဦးညီထြဋ္က သမီးျဖစ္သူကို လာလမ္းမွႀကိဳခိုင္းရာ ရဲေအာင္ကလူမွားသည္ဆိုကာ ေစာကိုဦးကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္လိုက္ေလသည္ ကံေကာင္း
ခ်င္းေတာ့ ေစာကိုဦးကိုရွပ္ထိသြားေလသည္ ...........

အခုလိုျဖစ္ရတာ ငါေၾကာင့္ပါကြာ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ..........

ရပါတယ္ရဲေအာင္ရယ္ မေတာ္တဆျဖစ္တာပဲ ငါနားလည္ေပးပါတယ္ ............

မိုးမစဲကေတာ့ ရဲေအာင္သေဘာကို ရိပ္မိတာေၾကာင့္ မသိသလိုေနၿပီး စခန္းသို႔ျပန္လာခဲ့ေလသည္ စခန္းေရာက္ေတာ့ ေတာလမ္းမွကားနဲ႔
လူကုန္ကူးသူမ်ား လာမည္သတင္းၾကားတာေၾကာင့္ ဦးညီထြဋ္အဖဲြ႔က လမ္းမွျဖတ္ကာ ဂိတ္ေက်းေတာင္းရမည္ေပါ့ ထိုအထဲတြင္စစ္တပ္
ကိုသတင္းေပးသူလဲ ပါလာမည္ဟု ဗိုလ္သက္ျပင္းအဖြဲ႔က သတင္းရထားတာေၾကာင့္ ဦးညီထြဋ္အား အေၾကာင္းၾကားထားေလသည္ ..။
ေနာ္တူးတူးႏွင့္အဖဲြ႔ ေရာက္လာေလၿပီး ေနာ္တူးတူးက ဂိတ္ေက်းေပးေနခ်ိန္ ေစာကိုဦးတို႔က ေရွ႕ကကားကိုစစ္ေနခိုက္ ေနာ္စမိူင္းေမပါလာ
မွန္းကို ေစာကိုဦးမသိလိုက္ပါ ထိုအခ်ိန္တြင္ကားေပၚမွ လူငယ္တစ္ဦး ဆင္းေျပးတာေၾကာင့္ ရဲေအာင္က ေစကိုဦးအား အေသပစ္သတ္ခိုင္း
ေလသည္ ေစာကိုဦးလဲ ေရာက္ကာစျဖစ္လူကိုလဲ တစ္ခါမွမပစ္ဖူးတာေၾကာင့္ ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနစဥ္ ေစာကိုဦးလက္ထဲမွေသနတ္ကိုယူ
ကာရဲေအာင္က သတင္းေပးသူအား ေျခေထာက္ကို ပစ္ခ်ဳိးလိုက္ေတာ့သည္ ၿပီးေတာ့ရဲေအာင္က သူေမးခ်င္တာကို ေမးေနရာသတင္းက
သူလက္ထဲတြင္ပါလာေသာ ေသနတ္ႏွင့္သူ႕ကိုသူ အဆံုးစီရင္သြားေလသည္ ........။

ေဟ့ေကာင္ရဲေအာင္ မင္းေကာင္က လူမသတ္ရဲပါလားကြာ ..........

ဆရာႀကီးရယ္အစမို႔လို႔ပါ ေနာက္ပိုင္းဒီေကာင္ သတ္ရဲသြားမွာပါ ..........

ကဲလာၾကကြာ ဒီေန႔ေအာင္ျမင္မူ႔အတြက္ စားၾကေသာက္ၾကေဟ့ လာလာ............

ေစာကိုဦးကေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ လူသတ္မူ႔ေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းကို မလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါ ၿပီးေတာ့လဲ တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနၿပီး အေတြးလြန္
ေနခိုက္မိုးမစဲေရာက္လာၿပီး ...........

ဘယ္လိုလဲ ကိုဦးစိတ္ညစ္ေနၿပီလား .............

ဒီလိုပါပဲ မိုးမစဲရယ္ နင္တို႔ေတြ ဒီလိုေနမဲ့အစား ကိုယ္ႏိူင္ငံကိုျပန္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းလုပ္စားပါလားဟာ .........

ငါလဲျပန္၀င္ခ်င္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ေဖေဖက ျပန္၀င္လို႔မရေတာ့ဘူးေလ အခုပဲထိုင္းကိုေရာက္ေနတာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၿပီဟ..........

နင္တို႔ျပန္၀င္ရင္လဲ နင္တို႔ကိုေကာင္းေကာင္းႀကိဳဆိုၾကမွာပါ ငါနဲ႔အတူျပန္၀င္ရေအာင္ေနာ္ ..........

ေတာ္ေတာ့ဟာ ဒီအေၾကာင္းေတြ ေဖေဖသိသြားရင္ နင္ေရာငါပါမလြယ္ဘူးဟ မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၈ )

သမီးရယ္ ရဲေအာင္ကိုပဲ ေခၚသြားစမ္းပါကြယ္ ..........

ဟာေဖေဖကလဲ ေစာကိုဦးကအခုမွ ေရာက္တာဆိုေတာ့ အျမင္က်ယ္သြားေအာင္ပါေနာ္ ......

ကဲကဲဒါဆိုရင္လဲ သမီးသေဘာပါပဲကြယ္ ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာမွာလဲ ျမန္ျမန္ေတာ့ျပန္လာေနာ္ ..........

ဟုတ္ကဲ့ပါေဖေဖရယ္ သမီး ၅ ရက္ေနရင္ျပန္လာခဲ့မယ္ .........

၂ ခန္႔ၾကာေသာအခါ ေနာ္ေဒၚရစ္တို႔ မိသားစုမွာ ေရႊကုဣိရြာေလးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ်ခဲ့ေလသည္ ထိုရြာေလးမွာ ထိုင္းနဲ႔အလြန္ပင္နီးစပ္
ေနေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိူင္ငံမွ လူအမ်ားက ထိုင္းႏိူင္ငံသို႔ကူးကာ အလုပ္၀င္ေရာက္လိုပ္ကိုင္ၿပီး လူရည္လည္သူမ်ားကေတာ့ လူပို႔ေပးၾက
ၿပီး လူရည္သိပ္မလည္၀ယ္သူမ်ားကေတာ့ ထိုင္းႏိူင္ငံမွာေငြရမ်ားသည္ ဆိုတာေၾကာင့္ ေငြလိုက္၍ဘ၀ပ်က္သူမ်ားလဲ ရွိေလသည္ ထိုအ
ထဲတြင္ေတာ့ ေနာ္တူးတူးတစ္ေယာက္က အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔စြာ ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနၿပီး မဲ့ေဆာ့ႏွင့္ဘန္ေကာက္တြင္ သူပို႔ေပးထားသူမ်ား
ေရတြက္မရႏိူင္ေအာင္ရွိေနသည္ ေနာ္တူးတူးတစ္ေယာက္ ေရႊကုဣိရြာေလးသို႔ ျပန္ေရာက္လာေလသည္ ရြာထဲတြင္အဆင္မေျပသူမ်ားက
ေနာ္တူးတူးဆီတြင္ ေငြတိုးေခ်းရေလသည္ ေနာ္တူးတူးကလဲ အားလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူ႕လက္ႏွင့္လြတ္သူမရွိသေလာက္ေပါ့ ေငြ
ကိုေပးကာ ျပန္မဆပ္ႏိူင္သူမ်ားကလဲ ေနာ္တူးတူးလို အဆင္ေျပမည္ထင္ကာ သားသီးမ်ားကို ေနာ္တူးတူးလက္အပ္လိုက္ၾကသည္ ဒီေန႔
ေတာ့ ေနာ္တူးတူးလဲ ရြာထဲတြင္လိုက္မည့္သူမ်ားကို စာရင္းလုပ္ေနၿပီး ဖုန္းတစ္လံုးႏွင့္ အလုပ္ရူပ္ေနသည္ ...........။

စ၀ပ္တ္ဒီးခါ့ ေထာက္ကယ္ ( မဂၤလာပါသူေဌး ).............

စ၀ပ္တ္ဒီးခပ္ႏူ မီအလိူင္ရူ႕ပေလာင္ ( မဂၤလာပါ မိန္းကေလး ဘာကိစြ့ရွိသလဲ )..........

ေသာ္နိႏူဟာဒိုက္မရာမန္း ယိစစ္ပ္ခြန္းခါ့ (အခုလူႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရေနၿပီ ).........

အိုေကႏူ ေထာက္ကယ္ဒီက်ဳိင္မမ ( ေကာင္းပါၿပီ အရန္းကို၀မ္းသာပါတယ္ ).........

ခနာနိနဲ႔ခါ့ေထာက္ကယ္ မီအလိူင္ေကာ့ႏူထိုးမားနဲ႔ခါ့ ( ဒီေလာက္ပဲေနာ္သူေဌး အေၾကာင္းရွိရင္ ဖုန္းထက္ဆက္လိုက္ပါ့မယ္) .......

ေနာ္တူးတူးတစ္ေယာက္ အလုပ္ရူပ္ေနစဥ္ ေနာ္စမိုင္းေမေရာက္လာၿပီး သူပါလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ေနာ္တူးတူး၀မ္းသာသြားၿပီး
ေခၚသြားရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္ ေနာ္စမိူင္းေမမွာ အရြယ္ေကာင္းေလးျဖစ္ၿပီး ထိုင္းမ်ားသေရယိုမွာေသခ်ာသလို ေနာ္တူးတူးအတြက္
ကလဲ ေငြသီးေနေအာင္ရမွာေလ ေနာ္တူးတူးက စမိူင္းေမေတာင္းေသာေငြကို အလြယ္တကူထုပ္ေပးလိုက္ၿပီး သြားမည့္ေန႔ကိုပါေျပာလိုက္
ေလေတာ့သည္ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၇ )

သမီးမိုးမစဲေရ ရဲေအာင္ကိုလႊတ္လိုက္ပါအံုး ..............

ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဖေဖသမီးေခၚေပးလိုက္ပါ့မယ္ ............. ကိုရဲေအာင္ ေဖေဖေခၚေနတယ္ .........

ရဲေအာင္မင္းေကာင္က စိတ္ခ်ရပါတယ္ေနာ္ စိတ္ခ်ရပါတယ္အန္ကယ္ရယ္ ဒီေကာင္က အေပအေတပါ ေငြလိုေနတဲ့ေကာင္ေလ ........

ေအးဒါဆိုရင္ ဒီေကာင္ေတြကိုေခၚလိုက္ ....... ေမာင္ကဗ်ာ ေမာင္ဘိုေတာက္ စေနေမာင္ေမာင္ ေအာင္ေအာင္ေလး အညာသားေလး
ေကာင္းထက္ေအာင္ ........ ၿပီးရင္မနက္ျဖန္မနက္ ၈ နာရီမွာ သင္းျပင္းတို႔အဖဲြ႔နဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္ အဲဒီမွာကိုဟိန္းဆိုတာပါတယ္ သတိ
ေတာ့ထားရယ္ ဒီေကာင္က ေသနတ္ပစ္အရန္းေတာ္တယ္ကြ က်ည္တစ္ေထာင့္ကို လူတစ္ေယာက္ပဲေနာ္ ၿပီးေတာ့ဒီေကာင္က သက္
ျပင္းလူရံုကြ အဲဒီေတာ့ ေစာက္ုဦးကို ပညာစမ္းတဲံအေနနဲ႔ ကိုဟိန္းနဲ႔စေတြ႔ေပးလိုက္မယ္ .........

ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး ကြ်န္ေတာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္ .............

ပစြ့ည္းအျပည္ဆင္ထား ၿပီးရင္ရာဘ (ျမင္းေဆး) က အလံုးေရ ၃ သိန္းကိုေသခ်ာထုတ္ထား ဟုတ္ၿပီလား ..........

ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာႀကီး မနက္ ၇ နာရီအဆင့္သင့္ျဖစ္ေစရပါမယ္ ကြ်န္ေတာ္ကိုသြားခြင့္ျပဳပါ ..........

ေအးေကာင္းၿပီ မင္းဟိုေကာင္ကုိ အတို ၂ လက္ေပးၿပီး ေသခ်ာက်င့္ခိုင္းထားအံုး .........

အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ မိုးမစဲကလက္စြမ္းျပေနတယ္ဆရာႀကီးေရ ဟား ဟား ဟား ........

ေဟ့ေကာင္ ဘာရယ္တာလဲကြ ..........

မဟုတ္ပါဘူး ဆရာႀကီးရယ္ ဆရာႀကီးရဲ႕ေအာင္ျမင္မူ႔အတြက္ ႀကိဳၿပီး၀မ္းသာေနတာပါ ..........

ဟားဟား မင္းကေတာ့ကြာ သိတတ္ပါေပတယ္ ဟားဟား ......... ဟားဟား .........

ေနာက္တစ္ေနနံနက္မွာေတာ့ လူစုၿပီးဦးသက္ျပင္းတို႔လာရာလမ္းကို ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ ေတာလမ္းအတိုင္း
ဦးသက္ျပင္းတို႔အဖဲြ႔ ေရာက္လာေလသည္ ဗုိလ္ႀကီးခိုင္လင္းႏွင့္အဖဲြ႔ကလဲ သတင္းရရခ်င္းပင္ ေတာစပ္တြင္ေနရာယူထားေလသည္ ဦးညီ
ထြဋ္က ပခံုးေပၚတြင္နားေနေသာ သိမ္းငွက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး လမ္းေက်ာၾကည့္ခိုင္းလိုက္သည္ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ သိမ္းငွက္ကအ
ခ်က္ေပးေအာ္သံေၾကာင့္ ဦးညီထြဋ္သိလိုက္ၿပီး အိပ္ထဲမွဟန္းဖုန္းကိုယူကာ ဂဏန္းအခ်ဳိ႕ကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီး .............

ေဟ့ေကာင္သက္ျပင္း ဒီေန႔ေတာ့ ေဆာတီးပဲကြာ အလုပ္ျဖစ္မယ္မထင္ဘူး စစ္တပ္ကစခန္းခ်ထားတယ္ .........

ဟာညီထြဋ္ရာ မင္းစစ္တပ္က ငါတို႔အဖဲြ႔ကို မျမင္ပါဘူး အခုငါေရာက္ေနတာက စစ္တပ္မသိေသးတဲ့ လမ္းေၾကာင္းပါကြ ဟား ဟား .....

ဒါဆိုမင္းက ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုပါေတာ့ကြာ ...........

ေအးေပါ့ မင္းကိုငါေျပာမယ္ ဒီေနရာကို မင္းတို႔အဖဲြ႔ေရႊ႕လိုက္ေဟ့ ငါလူႏွစ္ေယာက္ လာႀကိဳေနတယ္ ........

နည္းဗ်ဴဟာႏွင့္ေျမပံုလမ္းေက်ာကို သိပ္မကြ်င္းက်င္ေသးေသာ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းတို႔အဖဲြ႔မွာ ဦးသက္ျပင္းရဲ႕ လွည္ကြက္ထဲသို႔ေရာက္သြား
ရေလေတာ့သည္ ဦးသက္ျပင္းႏွင့္ ဦးညီထြဋ္တို႔ ပစြ့ည္းႏွင္ေငြကိုလဲလွယ္ကာ ျပန္လာၾကေတာ့သည္ ဦးညီထြဋ္ကေတာ့ ရလာတဲ့ေငြဟာ
ထိုင္းတြင္အေျခခ်ေနထိုင္ရန္ လံုေလာက္ေနတာေၾကာင့္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနၾကသည္ သမီးျဖစ္သူမိုးမစဲကလဲ ေစာကိုဦးကို ဘန္ေကာက္
ထဲေခၚသြားရန္ ဦးညီထြဋ္အား ပူဆာေနေတာ့ ဦးညီထြဋ္က ............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Friday, March 21, 2008

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၆ )

ေစာကိုဦးတစ္ေယာက္ ေတာင္ေျခမွာထိုင္ေနရင္ အေတြးတို႔လြင့္ေမ်ာ္ေနခ်ိန္ စတိုင္ၾကၾက ၀တ္စားထားသူတစ္ဦးအနားသို႔ ေရာက္လာ
ေလသည္ လည္ပင္းလက္တို႔တြင္လဲ ေရႊေတြသီးေနေအာင္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ ရဲေအာင္ေရာက္လာၿပီး ...........

ေစာကိုဦး ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲကြ မင္းၾကည့္ရတာ အဆင္ေျပပံုမရဘူး ငါဘာကူညီေပးရမလဲ .................

ဟာရဲေအာင္ မင္းရြာကေန ေျပာက္သြားလိုက္တဲ့ ၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီေလာက္ေတာင္ ေျပာင္းလဲြသြားတယ္ေပါ့ေလ .........

ေျပာင္းလႊဲတာေပါ့ကြာ ငါမဲ့ေဆာ့ကိုေရာက္ၿပီး ခြင္ေကာင္းမေနတာကြ မင္းေရာငါ့လိုမေနခ်င္ဘူးလား .............

ေနခ်င္တာေပါ့ကြာ မင္းဘယ္ေတာ့ျပန္မွာလဲ မင္းျပန္ရင္ငါလဲလိုက္ခဲ့မယ္ ျဖစ္မွာလား ........

ျဖစ္ပါတယ္ကြာ ကဲဒါဆိုငါလဲ ရြာထဲသြားလိုက္အံုးမယ္ မင္းပါလိုက္ခဲ့ေလကြာ လာသြားစို႔ .............

ရြာထဲမွာေတာ့ ရဲေအာင္ရဲ႕ တိုးတက္ေျပာင္းလဲြမူ႕ကို အားလံုးကအံၾသေနၾကသည္ လူတိုင္းကလဲရဲေအာင္ကို အားၾကေနသည္ရဲေအာင္က
လဲလူကို တစ္ေယာက္ပဲစိတ္ခ်လက္ခ် ေခၚသြားလို႔ရမည္ လူမ်ားေနပါက သူ႕ဆရာႀကီးႏွင့္စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာေနရမွာ စိုးရိမ္မိေန
ေလသည္ ရြာထဲတြင္ရဲေအာင္ တေနကုန္ေလွ်ာက္လည္ၿပီး ညေနေစာင္းေတာ့ ေစာကိုဦးကိုေခၚကာ ေတာစပ္သို႔ထြက္လာၿပီး သူ႕၏စခန္း
ရွိရာသို႔ ျပန္လာေလေတာ့သည္ .................

ဆရာႀကီးရဲေအာင္ျပန္လာၿပီ လူတစ္ေယာက္ပါလာတယ္ .............

ဟာဒီေကာင္ကေတာ့ လုပ္လာျပန္ၿပီ သြားေခၚလာစမ္း ငါေခၚေနတယ္ေျပာလိုက္ကြာ ................

ငါးသံုးလံုးစီးကလက္ကို ေသာက္ရင္းအနီးနားရွိ စားပဲြေပၚကို ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းတင္ကာ အခန္႔သားထိုင္ေနသူ႔ေရွ႕သို႕ ရေအာင္ေရာက္
လာၿပီး ဆရာႀကီး ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာၿပီ ၿပီးေတာ့ဆရာႀကီးအတြက္ အားကိုးရမည့္သူ တစ္ေယာက္ပါေခၚလာေၾကာင္း ေျပာလိုက္ေတာ့

ေအးကြာမင္းေျပာသလို ဆိုရင္ေတာ့အားကိုးရတာေပါ့ ........... ေျဖာင္း ..........ေျဖာင္း ......... ေျဖာင္း ..........

လက္ခုပ္သံုးခ်က္တီးလိုက္တာေၾကာင့္ စခန္းမွလက္ရံုးတပည့္မ်ား ေရာက္လာကာ ေစာကိုဦးအား တိုက္ခိုက္ေတာ့သည္ ေစာကိုဦးကလဲ
ငယ္စဥ္ကထဲကမိုက္တံင္းနက္သူ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ လက္ရံုးတပည့္ေတြ အတံုးအရံုးလဲၾကကုန္သည္ ေနာက္တစ္ခါ
ျပန္ထလာေတာ့ ဆရာႀကီးဆိုသူက ..............

ေဟ့ေကာင္ေတြ သြားၾကေတာ့ အသံုးမၾကတဲ့ေကာင္ေတြ သြားၾကစမ္း ...........

ေကာင္းၿပီရဲေအာင္ မင္းသူငယ္ခ်င္းကိုႀကိဳက္သြားၿပီ ဒါဆိုမင္းသူငယ္ခ်င္းကို လိုအ္ပတာေလး လုပ္ေပးလိုက္ပါ လာမည့္အပတ္မွာ အရည္
ခ်င္းစမ္းမယ္ မင္းတို႔သြားႏိူင္ၿပီ ေအာ္ ........... ေနအံုးကြ ငါနာမည္ေလးမွတ္သြားအံုး ..........

ေဟ့ေကာင္မင္းတို႔ဆရာႀကီး ဦးညီထြဋ္က ဘာေတြလုပ္တာလဲကြ ................

ေနာက္ေတာ့မင္းသိမွာေပါ့ကြာ လာလာသြားမယ္ ............... ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Thursday, March 20, 2008

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၅ )

ဖားအံတပ္မဟာ ဌါနခ်ဳပ္အစည္းအေ၀းရံုးခန္း ...........

ခိုင္လင္း ပါပါး ကိုၿဖိဳး ေ၀ယံ မိုးေဇ မင္းမင္း ဟိန္းထက္ သူရိန္ကို ေနမင္းခ ရန္လင္း မင္းသူ မင္းထက္ဇက္ ေနမ်ဳိးဦး ၿဖိဳးငယ္ .........

အခုမင္းတို႔ ၁၄ ေယာက္ကိုေခၚရတာကေတာ့ မေန႔က ဖိုးေတာင္သူရြာမွာ ဓားျမတိုက္သြားတယ္ အဲဒါကိုဒို႔စစ္ေၾကာင္းက လိုက္ရွင္းေပး
ရလိမ္မယ္ အထက္ကအိတ္ကေတာ့ ဗိုလ္သက္ျပင္းကို အရွင္ဖမ္းေပဘို႔ပါပဲ တတ္ႏိူင္ရင္အားလံုးကို အရွင္လိုခ်င္တယ္ စသည္အားျဖင့္
ေပါ့ ဗိုလ္မွဴးဂ်စ္တူးမွ မွာၾကားကာ လိုအပ္သည္မ်ားကို ေနာက္ထပ္မွာၾကားရင္ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းႏွင့္ ဒုဗိုလ္ပါပါးကိုေတာ့ ဒီလိုရွိပါ ......

အခုေျမပံုအရဆိုရင္ ရန္သူက ဒီကေနသြားတယ္ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္းကဦးေဆာင္ၿပီး ဒုဗိုလ္ပါပါးႏွင့္လက္တဲြေပးပါ က်န္တဲ့သင္
တန္းဆင္းဗိုလ္မ်ားကလဲ ဗိုလ္ခိုင္လင္းဦးေဆာင္မွူ႕ကို လက္ေတြ႔သင္တန္းအေနနဲ႔ လုပ္ရွားေပးရမယ္ အဲဒီေတာ့ အခုထြက္ရမဲ့ စစ္ေၾကာင္း
က လူနည္းတာေၾကာင့္ ပင္ပန္းမယ္ ဆင္းရဲမယ္ အစာေရစာျပတ္ေတာက္တာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္ ဒီဒဏ္ေတြကိုခံႏိူင္ရမယ္ အဲဒီေတာ့
ေျမပံုကို အေသးစိတ္ၾကည့္ရမယ္ အခုဆိုရင္ ရန္သူက ဒီေနရာမွာရွိတယ္ ဒီေနေတာင္ေက်ာကိုျဖတ္ရင္ ျမ၀တီကိုေရာက္မယ္ အဲဒီကေန
ဗိုလ္သက္ျပင္းအဖဲြ႔ဟာ မဲ့ေဆာ့ကို၀င္ၿပီး ထိုင္းကေန ျမန္မာဘက္နဲ႔ ရာဘအေရာင္းအ၀ယ္ ေနာက္လူကုန္ကူးတာေတြကို စတင္လူပ္ရွား
ေနတယ္လို႔ သတင္းရထားတယ္ ကဲဗိုလ္ႀကီးခိုင္လင္း ဘာမရွင္းတာရွိေသးလဲ မရွင္းရင္ေမးႏိူင္ပါတယ္ ..............

ဗိုလ္မွဴးဂ်စ္တူးခင္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္တို႔သြားမည့္ ခရီးစဥ္ကၾကမ္းတမ္းတာေၾကာင့္ ျမ၀တီေရာက္ရင္ ၿမိဳ႕ခံေတြကို ေပၚတာဆဲြလို႔ရပါသလား ..

အဲဒါေတာ့ အထက္ကခြင့္မျပဳဘူး ၿပီးေတာ့နားလည္မူ႕နဲ႔လဲ လုပ္လို႔မရဘူး အဲဒီေတာ့ အခု ၁၄ ေယာက္ကလံုေလာက္ေဆာင္ ျပင္ဆင္ပါ
လက္ႏွက္အင္အားအျပည့္ျဖစ္ပါေစ ရိပ္ခါကိုေတာ့ ျမ၀တီအထိပို႔ေပးလိုက္ပါမယ္ အခုလက္ရွိမင္းလက္ပံရြာက လူႀကီးကိုလဲ လိုအပ္တာ
စီစဥ္ခိုင္းထားပါတယ္ ျမ၀တီေရာက္ရင္ မင္းလက္ပံမွာ စခန္းျခပါ ရွင္းၿပီလား ..............

ရွင္းပါတယ္ ဗိုလ္မွဴး ..............

ရွင္းရင္ ဆက္လုပ္ ...............

ပါပါးနဲ႔ က်န္တဲ့ညီေလးေတြက ေျမပံုကိုနားလည္ေအာင္ၾကည့္ပါ မရွင္းရင္ေမးပါ အကိုကေတာ့ ႏွင္းျဖဴကိုသြားႏူတ္ဆက္လိုက္အံုးမယ္ ....

ခက္ပါ့ကြာ သူကဗိုလ္ႀကီးဆိုေတာ့ လုပ္ထားေပါ့ ငါလဲေခၚသံေလးစီကို သြားခ်င္တာေပါ့ .........

ခက္တာပဲ အကိုပါပါးရယ္ အဲဒီလိုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ သြားခ်င္တာေပါ့ .............

ေဟ့ေကာင္ေတြလာ ေျမပံုၾကည့္မယ္ လွ်ာမရွည္ၾကနဲ႔ေတာ့ ............

ဒုဗိုလ္ပါပါး ေဟာက္လိုက္တာေၾကာင့္ သင္တန္းဆင္ဗိုလ္မ်ား ကုတ္ကုတ္နဲ႔အနားသို႔ ေရာက္လာေလသည္ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အခန္း ( ၄ )

ကိုနယ္သားႏွင့္ ေဒၚနယ္သူမွာ ရြာထဲတြင္အခ်မ္းသာဆံုးျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုနယ္သားအိမ္ကို က်ားသစ္နက္မသံုးေယာက္က ၀င္ေရာက္ၿပီး

အဖိုးႀကီးနဲ႔အဖြါးႀကီး မေသခ်င္ရင္ ညိမ္ညိမ္ေနစမ္း ပစြ့ည္းေတြ ဘယ္နားထားလဲ ေျပာစမ္း ........ ျမန္ျမန္ေျပာေနာ္

မလုပ္ၾကပါနဲ႔ရွင္ အေဒၚတို႔မွာက ဘာမွရွိတာမဟုတ္ဘူးကြယ္ ရွိစုမဲ့စုမွ ၃၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ေရႊေလး ၈၀ သားေလာက္ပါပဲကြယ္ ........

ဟာ ဒီအဖြါးႀကီးနဲ႔တာ အကုန္ေျပာရလား ေသေတာ့မွာပဲ ..........

ရွင္ကလဲေတာ့ က်ဳပ္လဲေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ေျပာမိတာပါ .................

ဟိတ္စကားမ်ားမေနနဲ႔ ဘယ္မွာထားလဲ ေျပာစမ္း ..........

လူတို႔ရန္မရွာပါနဲ႔ကြယ္ ဟိုကုတင္ေအာက္မွာ အကုန္ရွိပါတယ္ကြယ္ ...........

ပူတူးအဖိုးႀကီးနဲ႔အဖြါးႀကီးကို ႀကိဳးတုတ္ထားလိုက္ ၿပီးေတာ့ပါးစပ္ပါပိတ္ထား ၾကားလား .......

ခ်စ္ဖူးကရွိတာေတြအကုန္ထည့္ ၿပီးရင္ေအာက္မွာေစာင့္ေန ...........

ေဟ့ေကာင္ေတြ ရွိတဲ့ပစြ့ည္းေတြ အကုန္သိမ္းစမ္း ................

ရြားသားေတြအားလံုးက ရွိတာေတြေပးၿပီးပါၿပီဗိုလ္သက္ျပင္း ခက္တာက ဒီအဖြါးႀကီးက ဘာမွမရွိဘူးညင္းေနတယ္ .........

ဘယ္သူလဲကြ ငါ့ဆီကိုေခၚခဲ့စမ္း သက္ျပင္းရာဇ၀င္ကို ဒုတ္နဲ႔ထိုးခ်င္တာလား ဒါမွမဟုတ္သက္ျပင္းအေၾကာင္း မသိေသးတာလား .....

အဖြါးႀကီးသြားစမ္း ဗိုလ္သက္ျပင္းကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံလိုက္ေနာ္ မဆက္ဆံရင္ေတာ့ အသက္ပါေျပာက္လိမ့္မယ္ ဟား ....ဟား

ေဟ့ ေခါင္းေပါင္းဖြင့္လိုက္စမ္း ........... ေျပာေနတာၾကားလား ေတာက္ ........ ငါတယ္ လုပ္လိုက္ရရင္ေတာ့ .............

ဟိုအဖြါးႀကီး ဆရာႀကီးေျပာေနတာ မၾကားဘူးထင္တယ္ ဆရာႀကီးရွင္းျဖစ္လိုက္ရမလား ..........

ေဟ့ေကာင္ငဟိန္း မင္းကိုငါေျပာထားတယ္ေလ ရိုးရိုးသားသားဓားျမတိုက္စမ္းပါ လူမသတ္ပါနဲ႔ ဖယ္စမ္းငါကိုယ္တိုင္ၾကည့္မယ္ ......

ညအေမွာင္ေၾကာင့္ အသဲမကဲြျဖစ္ေနၿပီး ဦးသက္ျပင္းေခါင္းေပါင္းစကို ဆဲြဖြင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဟင္ ....... ေနာ္ေဒၚရစ္ .......

ဟုတ္တယ္ငါပဲ နင္ကတယ္လဲမိုက္တြင္းနက္ေနတာကိုး .......

အဲဒါမင္းေၾကာင့္ေပါ့ ေနာ္ရစ္ရယ္ မင္းနဲ႔ေ၀းသြားထဲက ငါဘ၀ကိုေရစုန္ေမ်ာခဲ့တာပဲ ........

ဘာဆိုင္လဲ နင္းေကာင္းေကာင္းလုပ္စားလဲရတာပါပဲ သက္ျပင္းရယ္ ............

ေျပာမေနပါနဲ႔ ေနာ္ရစ္ရယ္ ငါလဲအခ်ိန္မရဘူး ေရာနင္ဒါေတြယူထားလိုက္ ငါတို႔အဖဲြ႔ရြာထဲကေန သြားေတာ့မယ္ ........

မယူဘူး နင္တို႔လိုမသာမာတဲ့ေငြေတြကို ငါမလိုခ်င္ဘူး ျပန္ယူသြား .......

ဗိုလ္သက္ျပင္းက ေနာ္ေဒၚရစ္ကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပါ အဖဲြ႔အားလံုးကိုေခၚကာ ရမွ်ကိုယူၿပီး ရြာထဲမွျပန္ထြက္သြားေတာ့သည္ ေနာ္ေဒၚရစ္
ကေတာ့ လူအမ်ားသိသြားမွာစိုးတာနဲ႔ ဗိုလ္သက္ျပင္းေပးခဲ့ေသာ ေရႊႏွင့္ေငြသားမ်ားကို ေကာက္ထားလိုက္ေလသည္ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၃ )

သမီးေရ ................. ဆူးေလးေရ ေဖေဖဆီကိုလာပါအံုး .............

ေဖေဖဘာေျပာမလို႔လဲ ................

ကိုဟိန္း နဲ႔ လူစိမ္းကိုေတြ႔လား ...............

ရွိပါတယ္ေဖေဖ ဘာလုပ္မလို႔လဲ ေျပာပါအံုး အဲဒီႏွစ္ေကာင္ကလဲ ျမင္တာနဲ႔ ကိုက္ေနေတာ့တာပါပဲ ေဖေဖရာ စိတ္ညစ္တယ္ .......

ေျပာမေနပါနဲ႔ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ဆိုတာ သမီးလဲသိရဲ႕သားနဲ႔ကြယ္ .............

ဟာေတာပါေဖေဖရာ သမီးစိတ္မ၀င္စားပါဘူး ဒါနဲ႔သမီးကိုေခၚတာေျပာပါအံုး ...........

ဒီေန႔ည သူတို႔ေတြအားလံုးကို လက္ႏွက္အျပည့္နဲ႔ အဆင္သင့္လုပ္ထား ခ်စ္ဖူး ပူတူးႏွင့္သမီးက ဒီညက်ားသစ္နက္၀တ္စံု ၀တ္ရမယ္

ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဖေဖဒါနဲ႔သြားမဲ့ရြာက ဘယ္ရြာလဲ ...........

ဒါကေဖေဖေျပာမယ္ ေလာေလာဆယ္ ေဖေဖေျပာတာကို စီစဥ္ထားလိုက္ၾကားလား .........

လူမုန္း
ထက္ေအာင္
ေအာင္ေအာင္
ရည္ညႊန္း
မင္ရိုးရာ
ေမာင္သစြ့ာ
က်ားေလး
ေနမ်ဳိးဦး
ခ်စ္ဖူး
ပူတူး

နင္တို႔ေတြအားလံုး ဒီညခရီးစထြက္ရမယ္ ပစြ့ည္းအျပည့္နဲ႔ျပင္ဆင္ထားပါ ည ၇ နာရီမွာ အဆင္သင့္ျဖစ္ရမယ္ ..........

ခ်စ္ဖူးနဲ႔ပူတူးက ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့ နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္က က်ားသစ္နက္၀တ္စံု၀တ္ရမယ္ ငါစီစဥ္ထားတာရွိတယ္ လိုက္ယူပါ ..........

ဦးသက္ျပင္းက ရြာေတာင္ဖ်ားမွာ ဓားျမသြားတိုက္ရန္ မိန္းကေလးသံုးေယာက္ကို က်ားသစ္နက္၀တ္ရံုျဖင့္ ရြာထဲ၀င္ခိုင္းၿပီး က်န္ေယာက္
က်ားေလးမ်ားက ဦးသက္ျပင္းႏွင့္အတူ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ႏွင့္ ေျမာက္တြင္ေနရာယူရန္ စီစဥ္ၿပီး ည ၉ နာရီတြင္လူေျခတိတ္ၿပီျဖစ္
ေသာေၾကာင့္ က်ားသစ္နက္သံုးေကာင္ကို စတင္လူပ္ရွားခိုင္းေတာ့သည္ က်ားသစ္နက္သံုးေကာင္က အခ်က္ျပတာေၾကာင့္ ဦးသက္ျပင္း
က ညာလက္ရံုးကိုဟိန္းႏွင့္ ဘယ္လက္ရံုးလူစိမ္းတို႔ကို အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ႏွင့္ ေျမာက္တြင္ေနရာယူထားေသာ လူအားလံုးကိုစတင္
လူပ္ရွားရန္ အခ်က္ျပခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္ ...............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၂ )

မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးမွာေတာ့ ေစာကမ္းသာယာေနရာတြင္ ေနရာလြတ္ေနတာေၾကာင့္ ေနာ္ေဒၚရစ္မ်က္ရည္၀ဲခဲ့ရသည္ ေစာေမာင္မိုက္
ကေတာ့ ကေလးေတြစိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာ စိုးတာေၾကာင့္ ညီမျဖစ္သူကို မ်က္စပစ္ကာထမင္းစားရန္ ေျပာလိုက္ေလသည္ ေနာ္ေဒၚရစ္က
ေတာ့ အပူမီး၀ိုင္းေတာေၾကာင့္ ထမင္းမစားႏိူင္ခဲ့ပါ .........................

................................................ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္ ......................................

ေစာကိုဦးမွာ မိဘမ်ားစကားကို နာမေထာင္ပါပဲ ပ်က္စီးခ်င္တိုင္း ပ်က္စီးေနေလသည္ ၁၀ တန္းလဲမေအာင္ ေနခ်င္သလိုေနတာေၾကာင့္
ေနာ္ေဒၚရစ္ စိတ္ဆင္းရဲရေလသည္ သားလတ္ညီခေ၀ကေတာ့ ပညာေရးကို ဂရုစိုက္တာေၾကာင့္ ေၾကာင္းၿပီးကရြာမွာ ေက်ာင္းဆရာလုပ္
ေနသည္ ေနာ္စမိုင္းေမကလဲ ဖခင္ဆံုးသြားေၾကာင္းကို ေနာက္သိရလို႔ မိခင္ျဖစ္သူကို သိပ္ဂရုမစိုက္ပါပဲ ေစာကိုဦးလမ္းစဥ္ကိုသာ လိုက္ေန
သည္ေလ ေစာညီခေ၀ကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာပီပီ အားလံုးကိုဆရာလုပ္ခ်င္သည္ေပါ့ ဒါကိုမႏွစ္သက္ေသာ ေစာကိုဦးႏွင့္ ေနာ္စမိုင္းေမတို႔
ဟာ ေစာညီခေ၀ႏွင့္ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္ခဲ့ရသည္ ................။

ကိုႀကီး အမိုးက ငါတို႔ကို သိပ္မခ်စ္ဖူးဟ .........

ညီခေ၀ကိုပဲ အၿမဲဦးစားေပးေနတယ္ ငါကေတာ့သိပ္သေဘာမက်ဘူးဟာ ..............

အမိုးကခ်စ္မွာေပါ့ သူကေက်ာင္းဆရာေလ ပညာကလဲ ငါတို႕ထက္သာေနတာကိုး နင္လဲအဲဒီလို ႀကိဳးစားပါလား .........

ဟာမျဖစ္ပါဘူး ကိုႀကီးရာ ငါတို႔ေတြအပါးမရွိထဲက ဘာမွကိုအဆင္မေျပတာ ဒီလိုအ၀န္စုတ္နဲ႔လဲ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ပါဘူး ...........

ေတာ္ပါေတာ့ဟာ ငါလဲအဲဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္တာေပါ့ အပါးရွိတုန္းကဆို ေက်ာင္းမွာအပ်ံစားပဲေနရာတာေလ ..........

ေနာ္ေဒၚရစ္ဟာ သားႏွင့္သမီးကို ထမင္းစားရန္လာေခၚရာ သားႏွင့္သမီးစကားေၾကာင့္ မေခၚပဲနားေထာင္ေနရာ ေစာေမာင္မိုက္က ေနာ္ေဒၚ
ရစ္ဘာမ်ားၾကည့္ေနလဲလို႔ လာၾကည့္ရမွ စိတ္မေကာင္းစရာကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ထမင္း၀ိုင္းတြင္ ေစာကိုဦးႏွင့္ေနာ္စမိူိင္းေမတို႔ကို ဒီလို
မေျပာၾကရန္ ေျပာေပမဲ့ေစာကိုဦးႏွင့္ေနာ္စမိုင္းေမကေတာ့ လံုး၀ကိုနားမေထာင္ခဲ့ပါ ေနာ္ေဒၚရစ္လဲစိတ္မေကာင္းႀကီးစြာျဖင့္ က်မ္းမာေရးပါ
ထိခိုက္လာေတာ့သည္ ..........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

ေသာင္းရင္းျမစ္ကိုသက္ေသတည္

အပိုင္း ( ၁ )

ဦးေစာကမ္းသာယာ ခရီးထြက္ရမည္ဆိုေသာ သတင္းၾကားလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲ ေနာ္ေဒၚရစ္တစ္ေယာက္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မသြားရန္တား
ေနေလသည္ ဦးေစာကမ္းသာယာမွာက မသြားလို႔မျဖစ္ပါ ဖားအံသစ္ေတာညႊန္မွဴးမွ ဆင့္ေခၚတာေၾကာင့္ ဦးေစာကမ္းသာယာက ေနာ္
ေဒၚရစ္ ႏွင့္ ေယာက္ဖျဖစ္သူ ေစာေမာင္မိုက္တို႔အားမွာၿပီး သားႀကီးျဖစ္သူ ေစာကိုဦး ၊ ေစာညီခေ၀ႏွင့္ ေနာ္စမိူင္းေမတို႔ကိုလဲ အမိုးေဒၚရစ္
အားဂရုစိုက္ၾကရန္မွာၾကားကာ လာႀကိဳေသာ ေစာထက္ေအာင္ကားႏွင့္လိုက္သြားေလသည္ ေနာ္ေဒၚရစ္မွာ ဦးေစာကမ္းသာယာ ေျပာ
သြားေသာရက္ကို ျပန္မေရာက္တာေၾကာင့္ စိတ္ပူေလသည္ တစ္ေန႔ေသာ ညေနေစာင္းတြင္တြင္ေတာ့ ဦးေစာကမ္းသာယာ ေတာင္ေက်ာ
အတက္တြင္ ဆဲြမိုင္းေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေနာ္ေဒၚရစ္အား ဖားအံသစ္ေတာ့မွ လာေျပာေလသည္ ေနာ္ေဒၚရစ္လဲ သိသိ
ခ်င္းစိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ ငိုေၾကြးေလသည္ ေစာေမာင္မိုက္ကလဲ ညီမျဖစ္သူငိုေနေတာ့ အႀကိဳးအေၾကာင္းေမးေလသည္ ေနာ္ေဒၚရစ္က
ကေလးေတြကို အသိမေပးရန္တားေပမဲ့ ေစာေမာင္မိုက္က အခုမေျပာလဲေနာက္ေျပာရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ကေလးေတြကို အသိေပးခိုင္း
လိုက္ေလေတာ့သည္ ...........။

သားႀကီးေစာကိုဦး သားတို႔ပါးပါးမရွိေတာ့ဘူးကဲြ႕ ................

ဟင္ ......... အမိုးဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ သားကိုေျပာစမ္းပါအံုး ........ အမိုး.......အမိုး ........ သားေမးေနတယ္ေလ.......

သားတို႔အေဖ ဆဲြမိုင္းထိသြားတယ္လို႔ ေျပာတာပါပဲကြယ္ အမိုးလဲမေတြ႔ရဘူး .............

ဒီေကာင္ေတြ ေတာတြင္းအဖဲြ႔ေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္ ေနအံုးေပါ့ကြာ မင္းတို႔ကို အပါးကိုစားလက္စားေခ်ရမယ္ ........

ေနာ္ေဒၚရစ္က ေစာညီခေ၀ႏွင့္ ေနာ္စမိုင္းေမကိုေတာ့ မေျပာပဲထားလိုက္ေလသည္ ေစာကိုဦးကေတာ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက လူမိုက္တစ္
ေယာက္လိုေနတာေၾကာင့္ ေစာကိုဦးကိုဖခင္အတြက္ ကလဲ့စားေခ်ရန္ အၿမဲတိုက္တြန္းအားေပးေလသည္ ေနာ္ေဒၚရစ္ကလဲ ဦးေစာကမ္း
သာယာေသဆံုးျခင္းဟာ ဘယ္သူေၾကာင့္ဆိုတာ အတတ္သိထားသည္ေလ .............။

ေစာကမ္းသာယာ ေစာသက္ျပင္းႏွင့္ ေနာ္ေဒၚရစ္တို႔သည္ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ထဲက အရန္းခ်စ္ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္း
ၿပီးသြားေတာ့ ေစာသက္ျပင္းက ေနာ္ေဒၚရစ္ကို ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ရာ ေနာ္ေဒၚရစ္မွာ ေစာသက္ျပင္းကို မခ်စ္တာေၾကာင့္ ခ်စ္ဦးသူေစာကမ္းသာ
ယာကို လက္ထပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ေစာသက္ျပင္းကလဲ ေနာ္ေဒၚရစ္ကို စိတ္နာကာေတာတြင္း သူပုန္ျဖစ္သြားၿပီး ဗိုလ္သက္ျပင္းဟုနာ
မည္ႀကီးလာေလသည္ ေစာကမ္းသာယာကေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို လံုး၀သိမထားခဲ့ပါ ရိုးသားသူပီပီ သစ္ေတာတြင္သာ အလုပ္လုပ္
ခဲေလသည္ .......။

အမိုး ........ အမိုး .........ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ............

ေစာညီခေ၀၏ ေခၚသံေၾကာင့္ ေနာ္ေဒၚရစ္ အေတြးစတို႔ ျပတ္ေတာက္သြားေလေတာ့သည္ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Tuesday, March 18, 2008

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၁၀ )

ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာေတာ့ ကိုဟိန္းတို႔ ၁၃ ေယာက္အဖဲြ႔ ျမန္မာျပည္သားသံုးဦးက ကားႏွင္လာၿပီး ကယ္ထုတ္သြားခဲ့ေလသည္ ပစြ့ည္း
ေတြကေတာ့ ရတာေရာမရတာေတြပါ က်န္ေနေလသည္ ကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႔က ထိုင္းႏိူင္ငံရွိျမန္မာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ သြားထားၿပီး
ျပန္သြားၾကေလသည္ အဲဒီညမွာေတာ့ အားလံုးသံုးရန္ ဘတ္ေငြ ၁၀၀၀ ေပးသြားေသည္ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင္ေရာက္လာၾကၿပီး ဆန္
အိပ္ႏွစ္အိမ္လာေပးသြားေလသည္ အကိုဟိန္းႏွင့္ေနျခည္ကိုလဲ ဘုန္းႀကီးကေခၚကာ ဒီမွာပဲအလုပ္မရမျခင္းေနရမည္ဟု ေျပာေလသည္
အားလံုးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းေ၀ယာ၀တ္စမ်ားလုပ္ေပးၾကၿပီး ေနလာခဲ့ရာ ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကေတာ့ အလုပ္တစ္ခုရေလသည္
မဲေဆာ့က ထိုင္းရဲအိမ္တြင္ စက္ခ်ဳပ္ရံုတည္ေထာင္ထားၿပီး အဲဒီရံုတြင္အလုပ္လုပ္ရသည္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကိုဟိန္းကစက္မခ်ဳပ္တတ္တာ
ေၾကာင့္ စက္ရံုကိုေရာက္ေတာ့ ပန္းရံလုပ္ရသည္ တစ္ေန႔ကိုသူေဌးမက ၅၀ ေပးေလသည္ က်န္ ၁၂ ေယာက္ကေတာ့ စက္ခ်ဳပ္ရတာေပါ့
ညပိုင္းတြင္ေတာ့ သူေဌးမက ကိုဟိန္းကို စက္ခ်ဳပ္သင္ခြင့္ ျပဳေလသည္ ကိုဟိန္း ၇ ရက္ၾကာသင္လိုက္ေတာ့ စက္ခ်ဳပ္တတ္သြားသည္ ။
ပန္းရံအလုပ္မ်ားမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းကို သူေဌးမကလာေခၚၿပီး အိမ္ေဖၚမေလးက ကိုဟိန္းအမေခၚေနတယ္ ဆိုတာေၾကာင့္......

ကိုဟိန္းဒီမွာထိုင္ ..............

ကိုဟိန္းကို အမက စက္ရံုမွာအလုပ္ခန္႔မယ္ တလကို ၁၅၀၀ ေပးမယ္လုပ္မလား ပစြ့ည္းေတြကို စစ္ေပးရမယ္ေနာ္ .....

ဟုတ္ကဲ့လုပ္ႏိူင္ပါတယ္ .............

ဒါဆိုရင္ ဒီညေနကစ၀င္ပါ အလုပ္တက္ရင္အမဆီကိုလာခဲ့ေနာ္ ..........

ဟုတ္ကဲ့ပါ အမ ..........

ထိုင္းသူေဌးမက ျမန္မာျပည္သားေတြႏွင့္ ေနတာမ်ားတာေၾကာင့္ ျမန္မာလိုအားလံုးေျပာ တတ္ေနေတာ့အခက္အခဲမရွိပါ ကိုဟိန္းအလုပ္
စ၀င္တယ္ဆိုရင္ပဲ ျမန္မာျပည္သားေတြက မနာလိုျဖစ္လာေလသည္ ကိုဟိန္းအလုပ္စ၀င္ထဲက တိုက္ခိုက္ၾကတာ ကိုဟိန္းတာ၀န္ယူထား
တဲ့အထည္ေတြကို ခိုးထုတ္ၿပီး ေရာင္းစားသူ အထည္ခ်ဳပ္စက္ေတြကို ဖ်က္သူမ်ား စက္ခန္းအတြင္းရွိ စက္ရံုသံုးပစြ့ည္းမ်ားကို ခိုးယူၾကၿပီး
အမ်ဳိးမ်ဳိး ျပသနာရွာၾကေတာ့သည္ စက္ရံုတြင္လဲ လုပ္ငန္းမ်ားမတိုးတက္ပါပဲ ဆုတ္ယုတ္လာေလေတာ့သည္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ......

ကိုဟိန္းအမဘန္ေကာက္ကို သြားရမယ္ မင္းစက္ရံုကို ဂရုစိုက္ေပးပါ လိုအပ္ရင္အမဆီကို ဖုန္းဆက္ေနာ္ ..........

ဟုတ္ကဲ့ပါအမစိတ္ခ်ပါ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ထားေပးပါ့မယ္ ...........

သူေဌးမခရီးထြက္ပါၿပီဆိုကတည္းက ျမန္မာျပည္သားေတြ ဖာတိျပေတာ့သည္ ေန႔စားဆိုေတာ့ အလုပ္ကိုေကာင္းစြာ မလုပ္ေတာ့ပါ ကို
ဟိန္းကလဲလူသစ္ဆိုေတာ့ ေျပာလို႔သိပ္မရပါ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ စက္ခ်ဳပ္ကြ်မ္းက်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ေခၚလိုက္ကာ ထိမ္းသိမ္း
ခိုင္းလိုက္ၿပီး ကိုဟိန္းကေတာ့ သူေစာင့္ေလွ်ာက္ရမည္ကိုသာ အဓိကထားေဆာင္ရြက္ေလသည္ ၂ လေက်ာ္ေလာက္ ျမန္မာေတြဒုကြ့
ေပးလိုက္တာ သူေဌးမႏွစ္ေယာက္ ဘတ္ ၅၀၀၀၀ ေက်ာ္ဆံုးရံုးသြားခဲ့ေလသည္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူေဌးမႏွစ္ေယာက္က စက္ ၃၆ လံုး
ကိုတ၀က္စီခဲြကာ စက္ရံုပါဖ်က္လိုက္ရေလသည္ စက္ရံုဖ်က္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူေဌးမက ကိုဟိန္းက ျမ၀တီသို႔ခဏသြားေနရန္ေျပာၿပီး
၁၀ ၾကာရင္သူလာႀကိဳမည္ဟု ေျပာလိုက္ေလသည္ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုဟိန္းလဲ လမင္းနဲ႔အဆင္သိပ္မေျပာတာေၾကာင့္ ၁၀ ရက္ေန
ၿပီးသူေဌးမအိမ္သို႔ ျပန္လာေတာ့ သူေဌးမက ကိုဟိန္းတစ္ေယာက္ထဲကို ဘန္ေကာက္သို႔ ေခၚလာကာ က်န္ ၃၅ ေယာကိက်ုေတာ့ အား
လံုးအလုပ္မွ ထုတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္ ကိုဟိန္းလဲ ဘန္ေကာက္တြင္ ေအးခ်မ္းစြာ သံုးႏွစ္ေနထိုင္ၿပီး ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္လာၿပီး
ထိုင္းႏိူင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ရ ေနရစားရတာ မလြယ္ကူေၾကာင္းကို ညီမျဖစ္သူအား ျပန္လည္ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့သည္ ..........ဒီမွ်သာ

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၉ )

ကိုကိုေရ ဟိုမွာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ထိုင္ငိုေနတယ္ ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး သြားေမးၾကည့္ရေအာင္ေနာ္ .........

ေအးေလေမးၾကည့္ေပါ့ အေၾကာင္းရွိေတာ့လဲ ကူညီေပးလို႔ ရတာေပါ့ေလ .........

ညီမေလး ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလဲ အမဘာကူညီေပးရမလဲ ........

ရပါတယ္အမရယ္ ကြ်န္မဘ၀နဲ႔ ကြ်န္မေၾကာင္းရွိပါေစေတာ့ အဟင့္ .......... အဟင့္ ........

ခဏေနေတာ့ ေမးမရတာေၾကာင့္ ျပန္လွည့္ထြက္လာၿပီး ျပန္ထိုင္ေနရာ အတူေရာက္ေနေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က လာေျပာျပ
ေလသည္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထိုင္းသူေဌးကအိမ္မွာ အလုပ္ေခၚခိုင္းကာ ေကာင္မေလးကို ေျမေအာက္ခန္းအတြင္း ေခၚသြားကာမတရား
က်င့္လိုက္ေလသည္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေကာင္မေလးကို အၾကတ္ကိုင္ထားၿပီး သူ႔ေယာက္ဖႏွင့္တစ္ခါ လႊတ္ေပးျပန္ေတာ့ သူခမ်ာႏွစ္
ခါဘ၀ပ်က္ရသည္ေလ ျပန္လို႔ကလဲမျဖစ္ လာတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲ သိေနတာေၾကာင့္ သူ၏ေနရပ္သို႔ပင္လံုး၀ မျပန္ရဲတာေၾကာင့္ ဒီ
ေနရာမွာ ဆက္ေနရေၾကာင္း ေျပာျပေလသည္ လမင္းကကိုဟိန္းကိုေျပာျပေတာ့ ကိုဟိန္းလဲေဒါသ စိတ္တို႔ေပါက္ကဲြေလသည္ မရွိလို႔
လုပ္စားပါတယ္ လိုျဖစ္ရလားဆိုၿပီး အေတြးတို႔ေယာက္ယက္ခတ္ကာ ကိုဟိန္းကိုတိုင္ ေကာင္မေလးကိုေမးေတာ့ သူျပန္ေျဖ႔ပံုက .......

ညီမေလးက ဘယ္ကေနလာၿပီး အလုပ္လာလုပ္တာလဲ ..........

သမီးက ပဲခူးကပါကိုႀကီး .............

ညီမေလး အကိုအရင္တစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီး ညီမေလးျဖစ္တာကို ေျပာျပေပးပါလား အကို႔မွာလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္ ကူညီမဲ့
သူေတြရွိပါတယ္ ညီမေလးကသာ တစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ အကိုကူညီေပးပါမယ္ ............

အဲဒီသူေဌးက ေျပာထားပါတယ္ အခုညီမေလးျဖစ္တာကို ဘတ္ေလးေသာင္း ေပးပါမယ္တဲ့ၿပီးေတာ့ သူ႔ေယာက္ဖကိုယူရင္ ေကာင္း
ေကာင္းမဂၤလာ ေဆာင္ေပးမယ္တဲ့ေလ ညီမေလးကေတာ့ ျပန္လို႔လဲမျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ခံလိုက္ရပါတယ္ ...........

မျဖစ္ႏိူင္ဘူးေနာ္ ဒီသူေဌးပံုက လုပ္ေပးမဲ့ပံုမေပၚဘူး အဲဒီေတာ့သူတို႔ေျပာတာကို ေစာင့္မေနနဲ႔ လုပ္သင့္တာလုပ္ပါ .........

ေနပါေစေတာ့ အကိုရယ္ ဘာမွလဲမလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး ............

သူကဘာမွမလုပ္ပါဘူးဆိုတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းလဲဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပါ ကိုဟိန္းအဲဒီစက္ရံုသို႔ ေရာက္ၿပီး ၂၀ ရက္အၾကာမွာေတာ့
စက္ရံုက ေခါင္းေဆာင္အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ရီးစားကမေလးကေန ျပန္ေရာက္လာေလသည္ မေလးကေနျမန္မာကို မျပန္ပဲထိုင္းသို႔၀င္လာကာ
စက္ျပင္အျဖစ္ စက္ရံုသို႕၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေတာ့သည္ တစ္ေန႔ေသာညေနမွာေတာ့ ကိုဟိန္းကအလုပ္သြားရာ ဖုန္းကိုဖြက္ထားခဲ့ရာ မ
ေလးျပန္ကေတြ႔သြားၿပီး ဖုန္းကိုယူၿပီး တျခားတစ္ေယာက္စီကို ဆက္ေလသည္ သူေဌးကဖုန္းရွိတာလဲသိေရာ ဘယ္သူ႕ဖုန္းလဲလို႔ စကား
ျပန္ကိုေမးေတာ့ ကိုဟိန္းဖုန္းမွန္းသိသြားေလသည္ စကားျပန္ကိုသူေဌးက ဖုန္သိမ္းမည္ဟုေျပာခိုင္းေလသည္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ျပသနာကတ
ေန႔ထဲႏွစ္ခုတက္တာေပါ့ လမင္းကသူေဌးကို ျပန္ေျပာလို႔ျပသနာတက္တယ္ ၿပီးေတာ့ဖုန္းေၾကာင့္တစ္ခါဆိုေတာ့ ဒီေန႔အဖို႔ေတာ့ဒီစက္ရံုမွာ
ဆက္ေနလို႔မရေတာ့ပါ ဖုန္မသိမ္းခင္မွာ ကိုဟိန္းက အသိမိတ္ေဆြေတြကို ဖုန္းဆက္ထားၿပီး အကူအညီေတာင္းထားေလသည္ ....ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၈ )

သိုးေမြးစက္ကေတာ့ အႀကိဳးေပးပါသည္ ကိုဟိန္းကစက္ဆဲြသင္တာ စိတ္ရွည္တာေၾကာင့္ ၇ ရက္ကို ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္၀င္ေငြ ရွိလာသည္
ေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လမင္းက မိဘမ်ားစီကို ေငြပို႔ခ်င္တာေၾကာင့္ ေငြပို႔ပို႔ေနေလသည္ ကိုဟိန္းကလဲသူ႔မိသားစုကို ေငြ႔ပို႔ေပးခ်င္
တာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းႏွင္လမင္းတို႕ အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပ ျဖစ္ရျပန္သည္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကိုဟိန္းကဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ လမင္း
သေဘာသာလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ လမင္းရဲ႕ဖခင္ ဦးညီထြဋ္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါေၾကာင့္ ေျခေထာက္တစ္ဘက္ျဖတ္
လိုက္ရေလသည္ လမင္းကေတာ့ အိမ္ကိုျပန္သြားသည္ ကိုဟိန္းကေတာ့ျမ၀တီတြင္ က်န္ေနခဲ့ေလသည္ အလုပ္ကလဲ ေနတိုင္းေတာ့ရွိ
ပါတယ္ဒါေပမဲ့ သူေဌးက ေငြမရွင္းတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းျမ၀တီမွာ ထမင္း ၇ ရက္ငတ္ခဲ့ရသည္ .........

ေအာ္ ......... ငါ့ႏွယ္ကြာ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အိမ္ေဘးကပုဇြန္စာရြက္ကို ခူးၿပီးေတာ့ ေရနဲ႔ျပဳတ္စားရတယ္လို႔ ........ေတာက္ ......

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကိုၿဖိဳးဆိုေသာ ဘိလိယက္ခံု ပိုင္ရွင္ႏွ့င့္ကိုဟိန္း ရင္းႏွီးသြားၿပီး ကိုၿဖဳိးက ဆိုင္တြင္လာထိုင္ေပးပါရန္ေျပာတာေၾကာင့္
ကိုဟိန္းဆိုင္တြင္သြားထိုင္ေပးရသည္ ကိုၿဖဳိးက သူ႔မိန္းမေနမေကာင္းတာေၾကာင့္ ေကာ့ကရိတ္သို႔ ျပန္သြားေလၿပီး ဆိုင္ကိုေတာ့ ကိုဟိန္း
နဲ႔သာထားခဲ့ေလသည္ ကိုဟိန္းကလဲအစစအရာရာသူ႕လက္သူ႕ေျခ ျဖစ္လာေလသည္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုၿဖဳိးေယာက္ခမေရာက္လာၿပီး
ဆိုင္မွာတာ၀န္ယူေပးရန္ ေန႔စားခတစ္ေန႔ကို ၁၀၀၀ ေပးေလသည္ ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကေတာ့ လမင္းျပန္ေရာက္လာေလၿပီ ဦးညီထြဋ္က
ေတာ့ ေျခေထာက္တစ္ဖက္မရွိေတာ့ပါ အဲဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ လမင္းက ထိုင္းဘက္ကမ္းသို႔ကူးၿပီး စက္ခ်ဳပ္ရံုသို႔သြားကာ အလုပ္လုပ္ေလ
ေတာ့သည္ လမင္းက ၇ ရက္ကိုတစ္ခါျပန္လာၿပီး သူ႕၏စားရေနရာကို ကိုဟိန္းအားျပန္လည္ေျပာျပေလသည္ ......

ကိုကိုရယ္ စားရတာလဲဆိုးလိုက္တာ စက္ရံုသူေဌးက ေၾကြးခိုင္းတာ ေကာင္းေကာင္းပါပဲ ဒါေပမဲ့ခ်က္ေၾကြးတဲ့ ထိုင္းမက ၾကက္ရိုးကိုဖရံု
သီးနဲ႔ေရာေကြ်းတယ္ေလ ၿပီးေတာ့တစ္ေန႔ကို ၅၀ ဘတ္လဲျဖတ္တယ္ လုပ္ရတာစိတ္ကုန္တယ္ အလုပ္အသစ္ထပ္ရွာမယ္ေနာ္ ........

သေဘာပဲေလ ရွာခ်င္ရွာေပါ့ အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာ လုပ္ေပါ့ဒါမွ မင္းအိမ္ကိုေငြပို႔ႏိူင္မွာေလ ................

ကိုဟိန္းကေတာ့ လမင္းကိုသိပ္မၾကည့္ေတာ့ပါ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကိုဟိန္းက ဘိလိယက္ခံုတြင္ ေနထိုင္ၿပီး လမင္းကေတာ့ ထိုင္းဘက္
ကမ္းမွာေနကာ အလုပ္ရွာေတာ့ ကပ္ပီဘန္းရြာတြင္ အလုပ္ရေလေတာ့သည္ ထိုင္းသူေဌးက အက်င့္မေကာင္းတာေၾကာင့္ လမင္းလဲကို
ဟိန္းကို လာေခၚသြားေလသည္ ကိုဟိန္းကမလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ လမင္းကအတင္းေခၚတာေၾကာင့္ လိုက္သြားေလသည္ သူေဌးအိမ္ေရာက္
ေတာ့ ကိုဟိန္းကိုၾကည့္ကာ သူေဌးကကိုဟိန္းလိုႏူနယ္ပံုနဲ႔ သူ႕အိမ္မွာမျဖစ္ေၾကာင္း စကားျပန္နဲ႔ေျပာေလသည္ ကိုဟိန္းလဲ လမင္းကိုစိတ္
မခ်တာေၾကာင့္ လုပ္ႏိူင္ေ႕ာင္း အာမခံလိုက္ေလသည္ ကိုဟိန္းအလုပ္စ၀င္တယ္ဆိုရင္ပဲ ျပသနာစတက္တာက ထိုင္းသူေဌးက ဗမာေတြ
ဟာဆန္နီၾကမ္းပဲ စားပါတယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ႏိူင္ငံရဲ႕ အညံ့ဆံုးဆန္ကိုသာ ေပးေကြ်းေလသည္ အလုပ္သမား ၂၀ ေက်ာ္ကိုဆန္ကလဲနန္ နီက
လဲနီ ၾကမ္းကလဲၾကမ္းဆိုေတာ့ အားလံုးက မစားႏိူင္ေပမဲ့ သီးခံေနရသည္ ........

ကိုကိုစားႏိူင္ရဲ႕လား ............

ဟင္း .......... မစားႏိူင္ေတာ့လဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ စားရမွာေပါ့ ......

ဒီေန႔ေတာ့ သီးခံလိုက္ပါ ကိုကိုရယ္ ေနာက္ေန႔ၾကရင္ လမင္းေစ်း၀ယ္ေပးပါ့မယ္ ..........

ရပါတယ္ကြာေနပါေစေတာ့ သူမ်ားႏိူင္ငံပဲ ေရြးေနလို႔ မရဘူးေလ ဒါေပမဲ့ေရရွည္ေတာ့ ျဖစ္မယ္မထင္ဘူးေနာ္ ဒီလကုန္ရင္ထြက္ၾကမယ္

ေအးေလ ကိုကိုသေဘာပါပဲ .........

မထြက္လို႔လဲ မျဖစ္ဖူးေလ ေရြးရတဲ့ပိတ္စေတြက ေခြးေသးပန္းထားတာေတြ အဲဒါေတြကိုထမ္းရေတာ့
လူကိုယ္မွအနာေတြေပါက္လာတယ္ မျဖစ္ပါဘူးကြာ ငါျမန္မာျပည္မွာ မင္းကိုရွာေကြ်းတာ ဒီထက္သာတယ္ေနာ္ .........

ဟုတ္ပါတယ္ကိုကိုရယ္ လမင္းမွားတာပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၇ )

ေဟ့ေကာင္ေလးေတြ ျပန္လာေတာ့ရၿပီ သူတို႔ေတြျပန္သြားၾကၿပီဆိုေတာ့မွ ကိုဟိန္းတို႔သံုးေယာက္ ျပန္တက္လာရသည္ ေရေတြကေအး
စက္ေနတာေၾကာင့္ လမင္းခ်မ္းလို႔ပင္ ခိုက္ခိုက္တုန္ (တံု)ေနသည္ ကိုကိုေမာင္ကေတာ့ ကိုဟိန္းကိုေျပာရွာတယ္ေလ ျပန္ရေအာင္တဲ့ ဒါ
ေပမဲ့ျပန္ဘို႔က မလြယ္ျပန္ဘူး လမ္းကိုလဲမသိ ျပန္ရင္လဲလိုင္းကားစီးရင္ ထိုင္းရဲကဖမ္းအံုးမည္ ဒါနဲ႔ပဲဆက္ေနရေတာ့တာေပါ့ ေစ်းကလဲမ
၀ယ္ရဲတာေၾကာင့္ စက္ရံုထဲက ျမန္မာအခ်ဳိ႕ ထမင္းခိုးေပးၾကတယ္ တစ္ေယာက္စာထမင္းကို သံုးေယာက္မွ်စားၾကတာေပါ့ ဒီလိုေနခဲ့တာ
သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ ရဲေအာင္ဆိုေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္က အလုပ္နားကာ ကိုဟိန္းတို႔ သံုးေယာက္ကို ျပန္ပို႔မယ္ေပါ့ ရဲေအာင္
ကလည္း ဆရာမေဒၚနယ္သူနဲ႔ တပည့္အ၇င္းတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ကိုဟိန္းတို႔သံုးေယာက္အတြက္ ကံေကာင္းရသည္ ........

ကိုရဲေအာင္ရယ္ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာရွင္ ...........

ရပါတယ္လမင္းရယ္ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းပဲ ကူညီရမွာေပါ့ .........

က်မကေတာ့ ျမ၀တီမွာ မာမာကိုေတြ႔လို႔ကေတာ့ အေသကိုသတ္ခ်င္ေနတာ ေတြ႔ပါေစ ..........

ကဲပါညီမေလးရယ္ ေျပာမေနပါနဲ႔ေနာ္ ၿပီးပါေစေတာ့ကြယ္ ...........

ဘာလို႔ၿပီးရမွာလဲကိုကိုရဲ႕ အခုၾကည့္စမ္းေငြလဲ ၇၀၀၀၀ ေက်ာ္ကုန္သြားၿပီး ကိုကအားလံုးကို လမ္းစရိတ္ စားစရိတ္စိုက္ရတာေလ .....

ကဲပါ အသာေနစမ္းပါ ကိုကိုစီစဥ္ေပးပါမယ္ မာမာလာရင္သာ ကိုကိုကိုယ္ ေျပာစမ္းပါ ........

ျမ၀တီကိုေရာက္ၿပီး ၇ ရက္ေလာက္ေနေတာ့ မာမာေရာက္လာသည္ အဆင့္သင့္ျပင္ထားေသာ ကိုဟိန္းက ျမ၀တီစခန္းမွ ရဲတပ္ၾကပ္ပါပါး
ကိုေခၚလာကာ မာမာကိုဖမ္းလိုက္ေတာ့သည္ အမွန္ေတာ့မာမာကို ကယ္ဒီမူ႕နဲ႔ ဖမ္းလို႔ရပါသည္ ကိုဟိန္းက သမားတာေၾကာင့္ လမင္းေရွ႔
မွာအဖမ္းျပကာ ကားဂိတ္ေရာက္ကာနီးပါ ရဲတပ္ၾကပ္ပါပါးကိုေျပာကာ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါလုပ္မစားေတာ့ရန္ မွာလိုက္
ေလေတာ့သည္ လမင္းကလဲ က်န္ေနတဲ့ ေငြတစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႔ ကိုဟိန္းအသက္ ၂၈ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔အတြက္ ဆရာမေဒၚနယ္သူဆီမွ သိုး
ေမႊးစက္ႏွစ္လံုးကို၀ယ္ကာ ကိုဟိန္းႏွင့္ဆရာမေဒၚနယ္သူကို ဦးစီးကာလုပ္ကိုင္ေစၿပီး ဆရာမ ေဒၚနယ္သူႏွင့္အတူ ျမ၀တီတြင္ အိမ္ငွါးေနရျပန္သည္ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Monday, March 17, 2008

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၆ )

ျမ၀တီသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၿပီး ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔ ပါလာေသာပိုက္ဆံႏွင့္ အိမ္ခန္းငွါးကာ အခန္းခ်င္းကပ္လွ်က္မွ ကိုကိုေမာင္နဲ႔
ရင္ႏွီးျပန္သည္ ကုိကုိေမာင္က နဒီနဲ႔အိမ္ေထာင္ၾကကာ နဒီေမေမက ေငြမက္တာေၾကာင့္ ကုိကိုေမာင္ကို အျမင္မၾကည္ပါ အခုေတာ့
ကိုဟိန္းႏွင့္ကိုကိုေမာင္တို႔ေပါင္းမိကာ ျမ၀တီၿမိဳ႕ႀကံခင္းလမ္းရွိ ဆရာမေဒၚနယ္သူ သိုးေမႊးစက္ဆဲြသင္တန္းတြင္ အတတ္သင္၄၀၀၀က်ပ္
ျဖင့္စက္ဆဲြသင္ကာ ထိုင္းဘက္ကမ္းသို႔ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ကူးရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္ ဒါနဲ႔ဆရာမေဒၚနယ္သူ သူ႕အိမ္တြင္လာလာေနေသာ
ကယ္ဒီ မာမာအား ကိုဟိန္း လမင္း ကိုကိုေမာင္တို႔ သံုးေယာက္ကို အပ္လိုက္ေလသည္ ကယ္ဒီမာမာကလဲ သူေခၚလာေသာ မိန္းကေလး
ငါးေယာက္ႏွင့္အတူ ကိုဟိန္းတို႔သံုးေယာက္ကို ေခၚသြားေလသည္ ထိုင္းဘက္ကမ္းသို႔ စက္ေလွျဖင့္ကူးသြားရေလသည္ ထိုင္းဘက္ကမ္း
ေရာက္ေတာ့ ၂ နာရီၾကာမွွ်ထိုင္ေစာင့္ရသည္ၿပီး မာမာလဲစိတ္မရွည္ႏိူင္တာေၾကာင့္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ သူေဌးမ စက္ရံုကကားတဲ့ လာ
ႀကိဳတာနဲ႔ အားလံုးေတာ့ အလုပ္ရၾကၿပီေပါ့ ဒါေပမဲ့ထင္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာပါ မိန္းကေလးေတြကိုသာ ထိုင္းသူေဌးကလက္ခံၿပီး ကိုဟိန္း
ႏွင္ ကိုကိုေမာင္ကိုေတာ့ လက္မခံပါ ဒါနဲ႔အားလံုးက မလုပ္ဘူးေပါ့ အလုပ္သြားထပ္ရွာတာ စက္ရံုငါးရံုၾကတယ္ ဘယ္ရံုကမွ လက္မခံတာ
ေၾကာင့္ ပါလာတဲ့သူေတြက ေသြးပ်က္ၾကသည္ေလ က်န္မိန္းကေလး ၇ ေယာက္က ပထမစက္ရံုတြင္ အလုပ္၀င္သြားေတာ့ ကိုဟိန္း
လမင္းႏွင့္ ကိုကိုေမာင္တို႔ကေတာ့ မာမာ၏လွည့္ကြက္ကို အလူးအလဲခံလိုက္ရေတာ့သည္ ..............

ကိုဟိန္း လမင္းႏွင့္ ကိုကိုေမာင္ ဒီအိမ္မွာခဏေနခဲ့ အမအလုပ္သြားရွာေပးမယ္ ...........

ဟုတ္ကဲ့ပါအမ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီကေနပဲ ေစာင့္ေနပါမယ္ ............

ညေနေစာင္းေတာ့ မာမာကျပန္မလာေတာ့တာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းက ဘယ္လိုပ္ၾကမလဲတိုင္ပင္ေတာ့ က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္လဲ ဘာလုပ္ရမွန္း
မသိေတာ့ပါ ဒါနဲ႔ပဲၿခံထဲမွာ အတူေနၾကတဲ့ ျမန္မာေတြကို ေမးလိုက္ေတာ့ မာမာထားခဲ့တဲ့အိမ္က ထိုင္းရဲခ်ဳပ္အိမ္တဲ့ တညအိပ္ရင္ တစ္
ေယာက္ကို ၁၀ ဘတ္ေပးရတယ္ေလသည္ ဒါနဲ႔သံုးေယာက္သာ ညအိပ္ခ်ိန္မွာေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ျပသနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရေတာ့သည္ ......။

ညီမေလး ကိုကိုေမာင္ ထစမ္းထစမ္း ညိမ္ညိမ္ထိုင္ေနေနာ္ ............

ကိုဟိန္းဘာျဖစ္တာလဲ ..........

ဟာမင္းကလဲ အသံမၾကားဘူးလား ၿခံရွင္သားေသာင္းက်န္းေနတယ္ လက္ထဲမွာလဲ လႊစက္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔လား ........

ကိုကိုဒီကိုလာေနတယ္ လယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ..............

ညိမ္ညိမ္ေလးသာ ေနစမ္းပါေနာက္ေတာ့ ၾကည့္ၾကတာေပါ့ .............

ေဟ့ ခိုင္ႏြန္း ထိနိ စိပ့္ဘတ္ဟိုက္လုရမ္း ( ဒီနားမွာ ဘယ္သူအိပ္ေနတာလဲ ဆယ္ဘတ္ေပးၿပီးၿပီလား )

ကိုဟိန္းတို႔သံုးေယာက္က ေက်ာက္ေနၾကသည္ စကားလဲနားမလည္ဘူးေလ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ၿခံထဲက ေမြးစားသာ ျမန္မာတစ္ေယာက္
ေရာက္လာၿပီး ေပးၿပီးသြားၿပီေျပာေတာ့ သက္သာရာရသြားသည္ ဒါေပမဲ့ေကာင္းေကာင္းေတာ့ အိမ္မရဲေတာ့ပါ ညေနကထမင္းလဲမစားရ
တာေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္တာ သူလာလုပ္ေတာ့ ပိုေၾကာက္ရတာေပါ့ ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္စာကို ထိုင္းမုန္းဟင္းခါးတစ္ပဲြ၀ယ္ယူၿပီး သံုး
ေယာက္စားၾကသည္ စားေနတုန္းမွာပဲ ထိုင္းရဲေတြ လာေနတယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းကလမင္းကိုလက္ဆဲြကာ ကိုကိုေမာင္က ပါလာ
တဲ့ခရီးေဆာင္အိပ္ကိုဆဲြကာ အနီးနာရွိ ေခ်ာင္းထဲသို႔ ခုန္ဲခထြက္ေျပးရျပန္သည္ ..............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Sunday, March 16, 2008

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၅ )

ကိုဟိန္းမင္းဘယ္လိုကုလိုက္တာလဲ ငါ့ကိုလဲေျပာစမ္းပါအံုး .............

ဒီလိုမင္းထက္ဇက္ရ မေန႔ညက ေမာင္ဘဲက ထက္ေအာင္ ညီခေ၀ ေနာက္ၿပီး စေနေမာင္ေမာင္တို႔နဲ႔ အရက္ေသာက္ၿပီးျပန္တယ္ေလ
သူ႕မိန္းမကကေလးကို အေနာက္ဘက္မ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး ခ်ီလာတာ အေနာက္ကေန လူမုန္းက အရက္ေသာက္ခ်င္ေတာ့ အိမ္အထိလိုက္
လာၿပီး လူႀကီးေတြကိုေတာင္းတာေလ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေမာင္ဘဲကမူးၿပီးအိပ္ေနေတာ့ ကေလးကိုကပ္ေနတာပဲ ငါကသိေနေတာ့ သူကိုမ
ကပ္ေအာင္ေျပာေပးလိုက္တာပါ ဒါနဲ႔ေကာင္းသြားတယ္ေလ ..........

ကိုကိုေရ ကိုေမာင္ဘဲလာေနတယ္ ...........

ညီမေလးေရ လႊတ္လိုက္ေလ ..........

ကိုဟိန္းရာ ကြ်န္ေတာ္ေလ အရန္းကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုဟိန္းသာဘုရားဆိုရင္ ကိုးကြယ္ထားပါတယ္ .........

ဟာေမာင္ဘဲရာ မင္းကေလ ကုလားပီပီေပါက္ကရေျပာေတာ့မယ္ မိုးႀကိဳးပစ္လိမ့္မယ္ .........

ဟင္ ကြ်န္ေတာ္က ယံုလို႔ေျပာတာပါ ေျပာမရရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုမင္းထက္ရယ္ ..........

ကိုေမာင္ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ဆီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ ကေလးေရာ ေနေကာင္းလား ဂရုစိုက္ၾကေနာ္ မင္းလဲအရက္သိပ္မေသာက္နဲ႔ေနာ္ .....

ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုဟိန္းကြ်န္ေတာ္ေနာက္ေရွာ့ေသာက္ပါ့မယ္ ..............

ေအာ္မေသာက္ဖူးမ်ားေျပာမလားလို႔ ေမာင္ဘဲရယ္ ခက္ပါ့ကြာ .................

ကိုကိုေရ ထမင္းစားမယ္ ၿပီးရင္လာေတာ့ေနာ္ ေစာေစာစားၿပီးျပန္အိပ္ၾကမယ္ေနာ္ .........

လမင္းကစိုးရိမ္တာေၾကာင့္ အလုပ္အားရက္မွာ ထမင္းကို ၄ နာရီထိုးတာနဲ႔ ၾကက္ေအာင္ခ်က္ၿပီး စားၿပီးတာနဲ႔တဲေပၚတက္ကာ အိပ္ေန
ေတာ့သည္ ကိုဟိန္းကေတာ့ ေယာက္က်ားေလးမို႔လား တဲမွာကလဲ မင္းထက္ ညီခေ၀ ကိုဟိန္း ေယာက္က်ားေလးက သံုးေယာက္ မိန္း
ကေလးကလဲ ၀ိုင္းငယ္ လမင္း ေမစႏိူး ႏြယ္နီႏွင့္ခ်စ္ဖူး အားလံုးေပါင္းဆိုရင္ ရွစ္ေယာက္ရွိတာေလ ညဘက္ဆိုရင္ အားလံုးကေဘာင္းဘီ
အရွည္ကို ႏွစ္ထပ္၀တ္ထားရတယ္ ေျပာရရင္ေတာ့ ျမင္းေဆးသမားကို ေၾကာက္ရတာေပါ့ ဒီအထဲျမန္မာေဆးသမားကပါေသးတယ္ ။

ကိုကိုရယ္ ဒီိမွာၾကာၾကာေနလို႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး ညီမေလးတို႔ျမ၀တီကိုပဲ ျပန္ၾကမယ္ေနာ္ ..........

ျပန္တာေပါ့ ညီမေလးရယ္ ေတာင္ယာေတြ႕လဲ ၿပီးကာနီးၿပီေလ ..........

တူမေလး ေမးစႏိူးေရ ေရသြားခ်ဳိးေတာ့ေနာ္ သမီးၿပီးမွ ဦးဟိန္းနဲ႔အန္တီလမင္းတို႔ သြားခ်ဳိးမယ္ သမီးေဖေဖက ငရုပ္သီးသြားခူးတယ္ ျမန္
ျမန္ျပန္လာေနာ္သမီး ..........

ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီေလး .............

ကိုကိုရယ္ ကိုမင္းထက္က သူ႕သမီးကို ဂရုမစိုက္သလိုပဲေနာ္ ညီၽေလးၾကည့္ရတာ တစ္မ်ဳိးပဲ ......

ဒီလိုေတာ့လဲ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲကြာ သူကလဲ ကိုကိုတို႔ရွိလို႔ ထားခဲ့တာပါ ကဲကဲ ညီမေလးလဲ အ၀တ္လဲေတာ့ မေမွာင္ခင္ေရခ်ဳိးရေအာင္
ဟိုမွာေမစႏိူးလဲ ျပန္လာၿပီအေတာ္ပဲ လာလာသြားၾကမယ္ ........

ညပိုင္းမွာေတာ့ မင္းထက္ဇက္တို႔သားအဖႏွင့္ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔ အတူထမင္းစားၾကၿပီး ျပန္ရမည့္ရက္ကိုသာ ရင္တမမနဲ႔ေစာင့္ေနရ
ေတာ့သည္ေပါ့ ဒီလိုႏွင့္ဒုကြ့ဆင္းရဲမ်ဳိးစံုကိုခံကာ တစ္လႏွင့္ႏွစ္ဆယ့္ကိုးရက္ၾကာၿပီး ျမ၀တီသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၾကသည္ ....ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၄ )

ပိုက္ဆံရတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္တေန႔ကို တစ္ေယာက္ ၇၀ ဟာ ၅၀ ေလာက္ဆုမိတယ္ေလ ပိုလွ်ံတယ္လို႔ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့ တေန႔
ကို ၁၀၀ ဆုကာကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔ ဘ၀ကိုစခဲ့ၾကရသည္ ကိုဟိန္းကေတာ့ေနတာ လိမ္မာလို႔ထိုင္းသူေဌးေတြက သေဘာၾကေလသည္
တခါတေလမ်ားဆို ကိုဟိန္းက အခ်ိန္ပိုဆင္းရလို႔ အပိုေငြေလးေတြ ရလာတတ္ေသးတယ္ေလ စပါးရိတ္ ပဲရိတ္ ေျပာင္းႀကိတ္ၾကရတာက
လည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အေမာေပါ့ ဒီၾကားထဲမွာေနကပူတာေၾကာင့္ လမင္းကခဏခဏ ေနမေကာင္းျဖစ္ေသးသည္ေလ ထိုင္းသူေဌးမ်ား
က မိန္းခေလးဆိုလွ်င္အေရးေပးတတ္ၿပီ ေယာက္က်ားေလးေတြကိုလဲ အရက္မေသာက္သူမ်ားကို အေလးေပးတတ္ၾကသည္ ........

ကိုကို ညီမေလး မလုပ္ႏိူင္ေတာ့ဘူး ကိုကိုရယ္ ေခါင္းေတြအရန္းမူးတာပဲ ............

မ၀ိုင္းငယ္ ကိုညီခေ၀ ဒီမွာလမင္းမူးလဲလို႔ လာၾကပါအံုး .........

ကိုဟိန္းသူမူးလဲတာက အေရးမႀကီးဘူး တို႔ကလာၿပီးအံုေနလို႔မရဘူး အကုန္လံုးအလုပ္ျပဳတ္လိမ့္မယ္ ၀ိုင္းငယ္ကိုေျပာလိုက္ပါ .....

ညီခေ၀ကလည္း သူ႕တာ၀န္မဟူရဲတာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္ကိုေျပာလိုက္ေလသည္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ထိုင္းသူေဌးက လမင္းတြင္ကိုယ္
၀န္ရွိသည္ဟုထင္မွတ္ကာ အနားေပးလိုက္ေလသည္ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ လမင္းဟာအလုပ္မဆင္းႏိူင္ပါ တဲမွာလည္းတစ္ေယာက္
ထဲေနရင္ မျဖစ္တာေၾကာင့္ေနမေကာင္းေပမဲ့ သူမ်ားေတြ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွသာ သြားေရာက္ေနထိုင္ရသည္ေလ သူမ်ားႏိူင္ငံမွာေနရ
တာက လူတစ္ေယာက္ကို သတ္လိုက္တာ ၾကက္ကေလးငွက္ကေလးလိုပါပဲ ဒီလိုနဲ႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ တျခားေတာင္ယာတဲမွအသံၾကား
လိုက္ရေတာ့ ၀ိုင္းငယ္ကေျပာလိုက္သည္ လူမုန္းေလးေတာ့ သြားရွာၿပီတဲ့ နံနက္လင္းေတာ့ ၈ နာရီေလာက္မွာပဲ လူမုန္းေလးကို ထိုင္းရဲ
မ်ားက လာေကာက္သြားသည္ ...........

မ၀ိုင္းငယ္ ကိုလူမုန္းေလးကို ဘာလို႔သတ္သြားတာလဲ ..........

သူကလယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ ၾကက္ေတြကို ခိုးၿပီးခ်က္စားတယ္ေလ လယ္ပိုင္ရွင္ကေျပာတာေပါ့ မင္းျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေတာ့တဲ့ေလ မျပန္ရင္
ငါတို႔က မင္းကိုသတ္မယ္လို႔ အမိတ္ထုတ္လိုက္တာေပါ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ညီမေလးရယ္ သူကမျပန္ပဲ ႀကီးႀကီးေသငယ္ငယ္ျဖစ္တယလို႔
ခဏခဏေျပာေသးတယ္ ညီမေလးတို႔လာတဲ့ေန႔ကေတာင္ သူေျပာေသးတယ္ေလ ......

ေအာ္ ......... ဟုတ္တယ္ လမင္းမွတ္မိေသးတယ္ အဲဒီေန႔က ကိုကိုကိုယ္သူကေျပာေသးတယ္ ေခ်ာတယ္တဲ့ ၿပီးေတာ့ျမန္မာအရာရွိနဲ႔
တူတယ္လို႔ေျပာၿပီး ကိုကိုပတ္ထားတဲ့ နာရီကိုသူေတာင္းေသးတယ္ေလ ဟူးးးးးးးးး စိတ္မေကာင္းလိုက္တာေနာ္ ........

ကိုဟိန္းေရ ညေနၾကရင္ေတာ့ သတိနဲ႔ေနရမယ္ေဟ့ ...........

ဟာမင္းထက္ဇက္ကလဲကြာ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ေၾကာက္ပါတယ္ဆိုေနမွကြာ .............

ကိုညီခေ၀ေရ စက္ႏိူးေတာ့ေလ ..............

ငါလဲစက္ႏိူးေနတာပဲ မရဘူး၀ိုင္းငယ္ရ လူမုန္းေလးမ်ား သူ႕သူေဌးကို မေက်နပ္လို႔ လုပ္မရတာထင္တယ္ ..........

ဒါဆိုရင္ ကိုဟိန္းကိုအပ္လိုက္ေပါ့ ကိုဟိန္းကဆရာျဖစ္ေဆးထိုးထားတယ္လို႔ လမင္းေျပာဘူးတယ္ စမ္းခိုင္းၾကည့္ေပါ့ .......

လမင္းေရ ကိုဟိန္းကိုခဏလႊတ္လိုက္ပါအံုး ............

ကိုကို မ၀ိုင္းငယ္ေခၚေနတယ္ စက္ႏိူးမရလို႔တဲ့ေလ ..........

ကိုဟိန္းကလဲသူတတ္ထားတဲ့ပညာနဲ႔ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ စက္ႏိူးလို႔ရသြားသည္ေလ စပါးႀကိတ္ၾကတာေပါ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီထမင္းစား
ေတာ့ ေမာင္ဘဲေရာက္လာကာ ကိုဟိန္းကို အကူအညီေတာင္းေလသည္ သူ႕သားေလး တစ္ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္ မ်က္လံုးႀကီးလည္ၿပီးငိုေန
တာေၾကာင့္ ေမာင္ဘဲလဲရြာထဲမွ တတ္သမွ်ဆရာေတြကို လိုက္ျပပါတယ္ ေမာင္ဘဲကလဲလူမ်ဳိးျခား ကုလားျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သိပ္မရံု
ဘူးေပါ့ ဒါနဲ႔မင္းထက္ဇက္က ေမာင္ဘဲႏွင့္ကေလးကိုေခၚလာကာ ကိုဟိန္းကိုကုခိုင္းျပန္ေတာ့ ေျပာသြားျပန္သည္ ......... ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၃ )

ကိုဟိန္းဘယ္တုန္းက ေရာက္လာတာလဲ ............

ညီေလးအကို ဒီေန႔ပဲေရာက္လာတာေလ ...........

အခုဘယ္အိမ္မွာ ေနၾကတာလဲ အဆင္ေရာေျပၾကလား ..........

မေျပပါဘူးညီေလးရယ္ အဲဒါဆီမွာေနလို႔ရမည့္ အိမ္ခန္းတစ္ခန္းေလာက္ငွါးခ်င္တယ္ ..........

ညီျဖစ္သူကိုဦးကအိမ္ငွါးေပးၿပီး ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းကို အစစအရာရာကူညီေလသည္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ကိုဟိန္းလဲ ရရာအလုပ္ကိုလုပ္ရင္း
ျမ၀တီတြင္ ၂ ေက်ာ္ေနထိုင္ရင္း အလုပ္ကလဲ မယ္မယ္ရရမရွိတာေၾကာင့္ အခန္းခ်င္းကပ္လွ်က္ျဖစ္ေသာ မင္းထက္ဇက္က ထိုင္းႏိူင္ငံ
ထဲတြင္ေတာင္ယာ သြားလုပ္မည္ဆိုတာနဲ႔ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းလဲလိုက္မည္ေပါ့ ျမန္မာျပည္တြင္ေနစဥ္က ေတာင္ယာဆိုတာ ဘာမွန္းမ
သိခဲ့တဲ့ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔အဖို႔ေတာ့ တကယ္ကိုရင္ေလးစရာပါ လမင္းကိုေတာ့ ကိုဦးကဆိုင္ကယ္ႏွင့္လိုက္ပို႔သည္ ကိုဟိန္းႏွင့္မင္း
ထက္ဇက္ကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ေပါ့ မင္းထက္ဇက္ကလဲ သမီးသူဇာကိုပါ ေတာင္ယာလုပ္ရန္ ေခၚလာေလသည္ သံုးေယာက္သားလမ္း
ေလွ်ာက္လိုက္တာ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မင္းလက္ပံသို႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ ညီျဖစ္သူကိုဦးကေတာ့ လမင္းႏွင့္အတူ မင္းလက္ပံမွာေစာင့္ေနတာ
ေပါ့ အားလံုးလူစံုေတာ့ ထိုင္းဘက္ကမ္းကို ကူးသြားၾကေတာ့သည္ သူမ်ားႏိူင္ငံထဲကို ေရာက္သြားေတာ့ သတိထားေနရသည္ ထိုင္းရဲကို
ေၾကာက္ရသည္ေလ လမ္းေပၚမွာေတာ့ ၾကာၾကာမေနရဲပါ ဒါနဲ႔ျဖတ္လမ္းကေန ေတာထဲကိုဆင္းၿပီး လယ္ကြင္းေတြကိုျဖတ္ကာ ထိုင္းနယ္
စပ္ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္တဲ့ မယ္ကုရြာသို႔ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ ေလးေယာက္သား မနက္ ၆ နာရီကေလွ်ာက္လိုက္ရတဲ့လမ္း ညေနငါးနာရီမွေရာက္တယ္ ။

ကိုကိုေရ ေရာက္ေတာ့ေရာက္ပါၿပီ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ ...............

ဒါေတာ့မယ္သိပါ့မလဲ ညီမေလးရယ္ စပါးရိတ္ရမယ္ ထင္တာပါပဲ ကဲပါအခုေတာ့ နားလိုက္ေတာ့ေနာ္ ..........

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ မယ္ကုရြာတြင္ လမင္းတို႔ရပ္ကြက္နားက ၀ိုင္းငယ္က အိမ္ေထာင္ၾကၿပီး အဲဒီရြာမွာေရာက္ေနတာ ၃ ႏွစ္ရွိၿပီေလ ညီခ
ႏွင့္၀ိုင္းငယ္က ေတာင္ယာအဖဲြ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေပါ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ထိုင္းစကားလဲတတ္ေနတာေၾကာင့္ ေရာက္လာသမွ်ျမန္မာ
ဟာသူတို႔လက္ေအာက္မွာသာ ေနၾကရသည္ သူတို႔ကပဲ အလုပ္ရွာေပးတယ္ေလ ေရာက္တဲ့ညမွာ ျပသနာစေတာ့တာပဲ အေတြ႔အႀကံဳ
ကလဲမရွိ လယ္ကြင္းဆိုတာကလဲ တစ္ခါမွမေနဘူးခဲ့တဲ့ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းအတြက္ေတာ့ ငရဲပဲေပါ့ ညပိုင္းမွာေတာ့ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔
အိပ္ယာက ေျပာင္းဖူးေတြေလွာင္ထားတဲ့ ပုတ္ထဲမွာေပါ့ တက္နင္းရင္ေျပာင္းဖူးေတြက မညီညာေလေတာ့ ေခ်ာ္လဲတာလဲရွိ အိပ္ရေတာ့
လဲ ေက်ာကနာ ေကာင္းေကာင္းလဲမအိပ္ရပါ အဲဒီရြာကိုစေရာက္သူေတြက ေျပာတယ္ေလ ဒီမွာကျမင္းေဆးသမားေတြ ရွိတယ္တဲ့ထိုင္း
ေတြပဲေပါ့ ညဘက္မွေဆးရူဖို႔မရွိရင္ ေတာင္ယာထဲက လူေတြဆီမွာ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံလုတဲ့အျပင္ သူတို႔မထင္ရင္ မိန္းကေလးေတြကိုပါ ရန္ရွာ
တာေပါ့ အဲဒီလိုခံခဲ့ရဘူးသူေတြလဲ ရွိေသးတယ္ေလ .........

ကိုကိုရယ္အိပ္ရမွာ ေက်ာက္လိုက္တာ ညီမေလးေတာ့ မအိပ္ရဲဘူး ...........

ကဲပါညီမေလးရယ္ ကိုကိုလဲေက်ာက္တာပဲ ေသေတာ့လဲအတူတူေပါ့ကြာ ..............

ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ ျမန္မာေတြအမ်ားႀကီးပါပဲ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ကိုဟိန္းႏွင္လမင္း၀မ္းသာရသည္ ထိုင္းလယ္ပိုင္ရွင္က ေစ့စပ္ပံုမ်ား
စပါးႏွံကိုတစ္ႏွံေအာက္အၾကမခံဘူးေလ ၿပီးေတာ့သူကထိုင္တာလဲ မႀကိဳက္ျပန္ဘူး မနက္ရွစ္နာရီကေန ေန႔လည္၁၂နာရီအထိ လံုး၀ကို
ထိုင္ခြင့္မရွိပါ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔ကေတာ့ စပါးရိတ္မတတ္တာေၾကာင့္ အရင္ေရာက္ေနေသာ ျမန္မာမ်ားက ကူရိတ္ေပးတာေၾကာင့္တ
ေန႔တာၿပီးသြားခဲ့သည္ေပါ့ ညေနေစာင္းေတာ့ ထိုင္းလယ္ပိုင္ရွင္က လူတစ္ေယာက္ကုိ ဘတ္ေငြ ၇၀ ဆယ္စီေပးတယ္ေလ ျပန္ၾကတာေပါ့
ၿပီးေတာ့ မိန္းကေလးေတြက တဲကိုျပန္ ေယာက္က်ားေလးေတြက စုၿပီးေတာ့ရြာထဲမွာ ေစ်း၀ယ္ရတာေပါ့ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္္း ( ၂ )

ကိုဟိန္းဖုန္းကိုင္လိုက္ေတာ့ အဖိုးျဖစ္သူ ဦးေအာင့္ျမင့္က ဦးညီထြဋ္အေတာ္ပင္ စိတ္ဆိုးေနေၾကာင္း ၿပီးေတာ့အိမ္သို႔ျပန္မလာေသးရန္
ေျပာေနတာေၾကာင့္ ညီထြဋ္လဲ အဖိုးေျပာသမွ်ကိုနားေထာင္ကာ ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီး .............

ညီမေလးကိုခိုင္လင္းတို႔က ျမတီဘယ္မွာေနတာလဲ အဲဒီကိုဆက္သြားၾကမယ္ေနာ္ ..........

အမႀကီးမ၀ိုင္ကေတာ့ ေျပာတာပဲ ျမ၀တီအမွတ္ေလးရပ္ကြက္မွာေနတာတဲ့ .............

ကဲမထူးေတာ့ပါဘူး ဒို႔ဆက္သြားၾကမယ္ ...........

အဖုိးကဘာေျပာလို႔လဲကိုကိုရဲ႕ အေဖအေၾကာင္းပဲလား ..........

အင္း ........ ဟုတ္တယ္ ကဲပါေျပာမေနပါနဲ႔ ငိုလဲငိုမေနနဲ႔ေတာ့ ကိုကိုမွာ ပိုက္ဆံ ၉၆၀၀ က်န္ေသးတယ္ သြားလို႔ေတာ့ရတယ္ ......

ဒါနဲ႔ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔ ပဲခူးကား၀င္းမွာ လက္မွတ္သြားျဖတ္ေလသည္ ရန္ကုန္ - ဖားအံကားက ည ၇ နာရီတြင္ေရာက္လာၿပီး ခရီးဆက္
ထြက္ၾကေတာ့သည္ ကံဆိုးတာလား ကံပဲျပန္ေကာင္းျခင္းလားမသိပါ ကားေမာင္းသမားက လမ္းတြင္အိပ္ငိုက္ကာ လမ္းေဘးသို႔ကားက
သံုးႀကိမ္တိတိ ထိုးၾကေလသည္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ကိုဟိန္းရဲ႕ အကူအညီေၾကာင့္ ခရီးသည္အားလံုး ဒုကြ့မေရာက္လိုက္ပါ ဒါနဲ႔
ကားသမားလဲလမ္းေပၚတြင္ ကားကိုရပ္ကာ ႏွစ္နာရီၾကာမွ်အိမ္ေပ်ာ္သြားသည္ ကားေပၚလူေတြ အိပ္ေပ်ာ္သူရွိသလို မအိပ္တဲ့သူေတြလဲ
ရွိၾကသည္ အဲဒီအထဲမွာေတာ့ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းက ပိုလို႔ပင္မအိပ္ႏိူင္ဘူးေပါ့ ...............

ကိုကိုကေတာ္တယ္ေနာ္ လမင္းျဖင့္အရန္းကို အံၾသသြားတာပဲ ကိုကိုက ကားေမာင္းဘူးလို႔လား ........

ေမာင္းဘူးတာေပါ့ လမင္းရဲ႕ ကိုကိုရန္ကုန္မွာေနတုန္းကဆိုရင္ အလုပ္မရွိေတာ့ ညဘက္ၾကရင္ ဦးေလသက္ျပင္းနဲ႔ ကားစပါယ္ယာလိုက္
ရတယ္ေလ ဦးေလးသက္ျပင္းက လူရွင္းရင္ေပးေမာင္းတာေပါ့ အဲဒီကေနစၿပီး ကားႀကီးေတြစေမာင္းတတ္တာေပါ့ေနာ္ .......

ဒါလဲအေတြ႔အႀကံဳတစ္မ်ဳိးပဲေနာ္ ေကာင္းပါတယ္ကိုကိုရယ္ လမင္းကေတာ့ ၀မ္းသာပါတယ္ .......

ကဲညီမေလး အိမ္ခ်င္အိပ္ေတာ့ေနာ္ ကိုကိုေစာင့္ေပးမယ္ ညီမေလးႏိူးလာေတာ့မွ ကိုကိုအိပ္မယ္ေနာ္ .......

ရပါတယ္ ကိုကိုရယ္ မအိပ္ေတာ့ပါဘူး ကိုကိုနဲ႔စကားေျပာၾကတာေပါ့ေနာ္ ......

ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းတို႔စကားေျပာေနရင္း ကားသမားက သူ႔အိပ္ေရး၀ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသျဖင့္ဆက္လက္ထြက္လာေတာ့ ဖားအံသို႔နံနက္
၇ နာရီတြင္ေရာက္လာကာ ျမ၀တီသို႔တက္မည့္ကားမ်ားက အဆင့္သင့္ရွိေနတာေၾကာင့္ ကားေပၚတြင္တက္ထိုင္ေနလိုက္သည္ ျဖစ္ခ်င္
ေတာ့ ပါလာသည့္ေငြက မေလာက္မွန္း ကားထြက္မွသိလိုက္ရသည္ ဒါနဲ႔ကိုဟိန္းက ကားသမားကို ေျပာျပလိုက္ေတာ့ ပါလာသည့္ေငြ
အကုန္လံုးကို ယူထားလိုက္ေတာ့ ကိုဟိန္းအိပ္ကပ္ထဲတြင္ ေငြႏွစ္ဆယ့္ငါးက်ပ္သာ က်န္ေတာ့သည္ ႏွစ္ေယာက္သား ထမင္းခ်ိန္ေရာက္
ျပန္ေတာ့လဲ စားစရာကမရွိ ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ လူေတြကေတာ့ စားေသာက္ေနၾကတာ အားရစရာပါပဲ ဘ၀ကိုရဲရင့္စြာ ရင္ဆိုင္ရင္းက
ျမ၀တီကား၀င္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီး စစ္ေဆးေရးအဖဲြ႔ေတြကေတာ့ အားလံုးကိုစစ္ေဆးၿပီး သြားမည့္ေနရာမ်ားကို ေမးကာလႊတ္လိုက္ေတာ့
သည္ ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္းလဲ ျမ၀တီၿမိဳ႔ထဲမွာ ဆင္းေတာ့မည္လုပ္ေတာ့ ႏြယ္နီဆိုေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက အခုမွခိုးလာသည့္ထင္ကာ
ေငြ ၁၀၀၀ကိုေပးသြားေလသည္ သူေနတဲ့ေနရာပါေျပာကာ ဆင္းသြားေတာ့သည္ေပါ့ ျမ၀တီၿမိဳ႕ကိုစေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကိုဟိန္းနဲ႔လမင္း
ဘယ္သြားရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ လိပ္စာကိုျပလိုက္ေတာ့ ပဲခူးကဆိုက္ကားသမားက စၿပီးေတာ့လိမ္ပါေလေရာ နီးနီးေလးသြားရမည့္ေန
ရာကို ဆိုက္ကားသမားက တစ္ျခားလမ္းမွနင္းကာ ဒီေနရာကိုပဲ ျပန္ေရာက္လာ၏ ေတာင္းျပန္ေတာ့လဲ ႏွစ္ဆျဖစ္ေနသည္ ...........

ဘယ္ေလာက္လဲ အကို .........

၂၀၀ ပါ နင္းရတာကေ၀းတယ္ေလ ...........

ေဟ့ ေကာင္ငါသိတာက ျမ၀တီမွာ ဆိုက္ကားစီးရင္ တစ္ေယာက္ ၅၀ ပါကြ မင္းၾကမွ ၂၀၀ ေပါ့ေလ ..........

အိမ္ေရွ႕မွအသံေၾကာင့္ ကိုခိုင္လင္းက ဆင္းလာၿပီး ဆိုက္ကားသမားကို သူ႕အမ်ဳိးေတြလို႔ ေျပာလိုက္မွဆိုက္ကားသမားလဲ ျပန္ထြက္သြား
ေလေတာ့သည္ကိုခိုင္လင္းကို လမင္းကေျပာျပလိုက္ေတာ့ ကိုခိုင္လင္းက အိမ္ေပၚတြင္ခဏထိုင္ရန္ ေခၚေနတာေၾကာင့္ကိုဟိန္းႏွင့္လမင္း
အိမ္ေပၚတြင္ထိုင္လိုက္ရံုရွိေသးဗ်ာ ကိုခိုင္လင္းမိန္းမက ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပါပဲ ထမီကိုေပါင္ေလာက္အထိ ဆဲြတင္ကာအိမ္ေပၚမွ
ဆင္းသြားၿပီး အိမ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့မွ ေလသံမာမာနဲ႔ ကိုခိုင္လင္းကို လွမ္းေခၚေလၿပီး အိမ္မွမထားရန္ ေျပာေလသည္ ဒါကိုအကင္းပါး
ေသာကိုဟိန္းၾကားသြားေလသည္ ကိုဟိန္းကလဲ ျမ၀တီတြင္ သူ႕ညီကိုဦးဆိုတာ ရွိေလသည္ ဒါနဲ႔ကိုဟိန္းက လမင္းကိုေခၚကာ အိမ္ေပၚမွ
ဆင္းသြားေလသည္ ကံေကာင္းပါသည္ ကိုဦးကျမ၀တီတြင္ေရာက္ေနသည္မွာ ၂ ႏွစ္နီးပါးရွိေလသည္ သြားရွာလိုက္ေတာ့ ကိုဦးကိုဆိုင္
ကယ္ဂိတ္တြင္ ေတြ႔လိုက္ပါသည္ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အမိေျမေလာက္ေတာ့ေကာင္းမည္မထင္ပါ

အပိုင္း ( ၁ )

ကိုကိုညီမေလးကို ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ သူေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါလား ဗဟုသုတရတာေပါ့ေနာ္ .......

ေအးေလညီမေလးနားေထာင္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုေျပာျပေပးပါမယ္ ၿပီးရင္ညီမေလးက အသိမိတ္ေဆြေတြကို ေျပာျပေနာ္ ....

ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုကိုရဲ႕ ေျပာျပေပးပါမယ္ ဒါမွသူတို႔လဲစဥ္းစားတတ္မွာေပါ့ ...........

ေကာင္းၿပီေလ ကိုကိုေျပာျပေပးမယ္ ကိုဟိန္းဆိုတဲ့ ေကာင္းေလးတစ္ယာက္ အေၾကာင္းကေန စေျပာရေတာ့မွာေပါ့ ...........

ျဖစ္ပံုက ဒီလိုညီမေလးရဲ႕ ...................

သႀကၤန္အၾကတ္ေန႔မွာ လမင္းက ကိုဟိန္းကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ကိုဟိန္းကလဲ လမင္းဖုန္းဆက္တာေၾကာင့္ လာခဲ့တာေပါ့ ေရာက္လာ
တယ္ဆိုရင္ပဲ လမင္းကကိုဟိန္းကို အိမ္ကမိဘေတြက ဗိုလ္ႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လမင္းကိုေပးစားေတာ့မယ္ ဆိုတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းလဲ
ဘာလုပ္ရမွန္းမသ္ျဖစ္ေနသည္ ဒါနဲ႔လမင္းက ေလွာ္ကားဥယာဥ္သို႔ ခဏသြားထိုင္ရန္ ကိုဟိန္းကိုေျပာလိုက္ေလသည္ ကိုဟိန္းကလဲခ်စ္
သူစိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ ေလွာ္ကားဥယာဥ္သို႔ သြားတာေပါ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သႀကၤန္းတြင္းမို႕ လိုင္းကားေတြကလဲ အသြားနည္းတယ္ေလ ..
ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေလွာ္ကားဥယာဥ္သို႔ တစ္နာရီၾကာ လမ္းေလွ်ာက္ရတာေပါ့ အဲဒီကေနဥယာဥ္ကိုေရာက္ျပန္ေတာ့ ပိတ္ထားလို႔
စိတ္ညစ္ၿပီး မဂၤလာဒံု - ဆူးေလကားစီးကာ ရွစ္မိုင္လမ္းဆံုမွာ ဆင္းလိုက္ၿပီး စြယ္ေတာ္ဘုရားကို သြားဖူးၾကတာေပါ့ ေန႔လည္စာကိုလဲ
အဲဒီဘုရားနားက ဆိုင္မွာပဲစားၾကတယ္ေလ စားၿပီးေတာ့ ဘုရားေဘးက ငါးကန္နားမွာ ႏွစ္ေယာက္သား တိုင္ပင္ၾကတာေပါ့ ကိုဟိန္းက
အခုေလာေလာဆယ္မွာ လမင္းနဲ႔ယူရန္ အျဖစ္ေသးတာေၾကာင့္ အေတာ္ေလးစဥ္းစားေနရသည္ေလ ေနာက္ေတာ့လမင္းက ျပန္ရင္လဲ
သူမခ်စ္တဲ့ ဗိုလ္ႀကီးကို လပ္ထပ္ရမည္စိုးတာေၾကာင့္ ကိုဟိန္းတကယ္လို႔ မယူရင္သူလဲအိမ္မျပန္ေတာ့ပဲ ထြက္သြားေတာ့မည္ေပါ့ အဲဒါနဲ႔
ကိုဟိန္းလဲ လမင္းကိုစိတ္မခ်တာေၾကာင့္ သူ႔၏သူငယ္ခ်င္းအိမ္သို႔ ေခၚသြားေလသည္ သူငယ္ခ်င္းကလဲ တိုက္တစ္လံုးအပိုရွိေနတာဆို
ေတာ့ ဒီမွာပဲေနၾကရန္ ေပးထားလိုက္သည္ ဒါေပမဲ့ခက္တာက သူတို႔ရန္ကုန္တြင္ ၾကာၾကာေနမရပါ အိမ္ကလိုက္လာလွ်င္အားလံုးခက္
ေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ လမင္းရဲ႕အမ်ဳိးေတြရွိရာ ပ်ဥ္းမနားေရနီသို႔ ခရီးထြက္ၾကေတာ့သည္ ေရနီၿမိဳ႕သို႕ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ လမင္းက
သူ၏အဖြားအိမ္သို႔ ကိုဟိန္းကို ေခၚသြားေလသည္ ကိုဟိန္းကလဲ သြားတာသြားရတာ ခပ္လန္႔လန္႔ေပါ့ ဒါေပမဲ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ အားလံုး
အဆင္ေျပာသြားၾကသည္ေလ လမင္းအဖြားက ကိုဟိန္းကိုျမင္ေတာ့ အရန္းခ်စ္တာေပါ့ ကိုဟိန္းကလဲအလိုက္ သိတတ္တယ္ေလ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ ေရနီၿမိဳ႕တြင္ တစ္လၾကာေနထိုင္ၿပီး ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာၾကေတာ့သည္ ကားအခက္အခဲေၾကာင့္ ရန္ကုန္သို႔၀င္ရန္ေနာက္ၾက
ေနၿပီး ပဲခူးတြင္ပင္ ညေနငါးနာရီထိုးခဲ့ပါၿပီ အဲဒီေတာ့လမင္းက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တာေပါ့ အဖိုးဦးေအာင္ျမင့္က လာကိုင္တယ္ေလ ........

အဖိုးသမီးပါ အခုပဲခူးကား၀င္းကေန ဆက္ေနတာပါ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ေနေကာင္းလား ...........

ေအးေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ဒါေပမဲ့သမီးအေဖက စိတ္ဆိုးေနတယ္ ဒါနဲ႔ေကာင္ေလးကေရာ ..........

ရွိပါတယ္ အဖိုးဘာျဖစ္လို႔လဲ ..........

သူ႕ကိုဖုန္းေပးလိုက္ အဖိုးေျပာစရာရွိတယ္ ...........

ကိုကို ဒီမွာအဖိုးက ဖုန္းေျပာခ်င္လို႔တဲ့ .............

ဟဲလို ......... ကြ်န္ေတာ္ကိုဟိန္းပါ ...........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Saturday, March 15, 2008

Shweparami Ashin Sandadika

ဆက္ဖတ္မယ္..

Shweparami Ashin Sandadika

ဆက္ဖတ္မယ္..

15*03*2008 saturday

15 / 03 / 2008 ဒီေန႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္လူေလာကကို ေရာက္ခဲ့တာ 33 ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ အဲဒီေတာ့အရင္ဆုံး ေဖေဖႏွင့္ေမေမကို
သားကန္ေတာ့ပါ၏ သားငယ္စဥ္က ေမေမဟာအေကာင္းဆံုးအစားအစာေတြကို ေကြ်းခဲ့တဲ့ေမေမ သား ၆ ႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္
မွာဆံုးပါးသြားခဲ့ပါတယ္ သားမွတ္မိပါေသးတယ္ ေမေမကို ေနၾကာေစာင္အၾကားေလးနဲ႔ ေဆးရံုကျပန္သယ္လာေတာ့ေလ သား
ငိုလိုက္ရတာေမေမရယ္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေမေမကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖလဲပါတာေပါ့ ေဖေဖကေတာ့လူႀကီးမို႔လား သရက္ပင္ကိုမွီ
လို႔ငိုေနတယ္ သားကေတာ့ကေလးဆိုေတာ့ ေမေမနားမွာေပါ့ သားေလေမေမကို တစ္ညလံုးေစာင္ခဲ့ရတယ္ သားစိတ္ထဲမွာေမ
ေမမေသေသးဘူးေပါ့ ဒါေပမဲ့သားအထင္နဲ႔ အျမင္လဲြခဲ့ရတယ္ေလ ေမေမဟာသားတို႔ကို ၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွာေက်ာခိုင္းသြားခဲ့တယ္
သားေလဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိ ေမေမ့ေကို ေမ့လို႔မရခဲ့ပါဘူး ေမေမမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သားေဖေဖနဲ႔ေနခဲ့ၿပီး ေဖေဖကလဲ သား
အသက္ ၂၂ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ လူ႔ေလာက ကေနႏူတ္ဆက္ထြက္ခြါသြားျပန္တယ္ သားတို႔မွာေလ ဘာဆိုဘာမွမရွိတဲ့ဘ၀နဲ႔ ရပ္
တည္ခဲ့ရပါတယ္ ဂုဏ္ေတြ ေငြေတြဟာ သားအတြက္ေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး သားအတြက္အလိုခ်င္ဆံုးအရာက ေမေမႏွင့္
ေဖေဖပါ အခုဆိုရင္ သားစိတ္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေနပါတယ္ ဒါေပမဲ့သားအတတ္ႏိူင္ဆံုး ေျဖပါတယ္ ၿပီးေတာ့သား ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
အတြက္ သားဒီေန႔မနက္ အလွဴလုပ္ေပးပါမယ္ မနက္ၾကရင္သား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို သြားမယ္ေနာ္ ေဖေဖႏွင့္ေမေမလဲ လိုက္ခဲ့ပါ ။

ဆက္ဖတ္မယ္..

Friday, March 14, 2008

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၂၀ )

အန္ကယ္ ငယ္ေလးျပန္ေရာက္ၿပီလား .........

မေရာက္ေသးဘူးေမာင္ညီထြဋ္ ေစာေစာကေတာ့ ဖုန္းဆက္တယ္ ကိုကိုေမာင္မိဘေတြက ထမင္းဖိတ္ေကြ်းလို႔တဲ့ေလ .........

ေအာ္ ........ ဒါဆိုလဲၿပီးတာပါပဲ အန္ကယ္ေရာ စားၿပီးၿပီလား .........

မစားေသးပါဘူး ေမာင္ညီထြဋ္ကို ေစာင့္ေနတာေလ .............

ဒါနဲ႔အန္ကယ္ဘီယာ ဘယ္ႏွစ္ဘူးက်န္ေသးလဲ ...........

ရွိေသးပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ .............

ေအာ္ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ကုန္ရင္ကြ်န္ေတာ္မွာေပးမလို႔ပါ ............

ရပါတယ္ကြယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔ မင္းကေသာက္တာမွမဟုတ္တာကြယ္ မလုပ္ေပးနဲ႔ေနာ္ ........

အန္ကယ္ကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာအံုးမယ္ ကိုကိုေမာင္နဲ႔ ငယ္ေလးကို အန္ကယ္သေဘာတူလား ...........

ေဟ ......... ဘာျဖစ္လို႔တုန္းကြ သူတို႕က ႀကိဳက္ေနၾကလို႔လား ............

ဒီေန႔ကိုပိုင္ကေျပာတယ္ သူ႔ညီနဲ႔ငယ္ေလးကို ေစ့စပ္ခ်င္တယ္တဲ့ေလ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာခဲ့တယ္ ငယ္ေလးသေဘာကို ေမးပါရေစလို႔

ေမာင္ညီထြဋ္ကေရာ ဘယ္လိုသေဘာရလဲ ေျပာပါအံုး .........

ဟင္ းးးးးးးးးး ငယ္ေလးက ႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာစရာမရွိပါဘူး အန္ကယ္ရယ္ ဒါေပမဲ့ခက္တာက ညီမေလးမရွိေတာ့ရင္
ဒီအိမ္ႀကီးက ဟာသြားမယ္ေနာ္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ငယ္ေလးကြ်န္ေတာ္ကို စိတ္ဆိုးၿပီး ျပင္သစ္မွာသြားေနလို႔
ခဲြခဲ့ရတယ္ အခုတစ္ခါ ေယာက္က်ားယူရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေ၀းရအံုးမွာေပါ့ေနာ္ .........

ဒီလိုေတာ့လဲ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲကြာ သူလဲအရြယ္ေရာက္ၿပီေလ .............

ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ေလ ငယ္ေလးလာရင္သာ အန္ကယ္ပဲေမးလိုက္ပါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သြားအိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ .......

ေမာင္ညီထြဋ္ မင္းထမင္းမစားေတာ့ဘူးလား သမီးငယ္ကို ေစာင္အံုးေလ .........

ဦးေအာင္ျမင့္က ေျပာေနေပမဲ့ ညီထြဋ္ကေတာ့မၾကားေတာ့ပါ အိမ္ေရွ႕က ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ကိုဦးတံခါးဖြင့္ေပးၿပီး .........။

ကိုကိုျပန္ေရာက္ၿပီလား ..........

ဟုတ္ကဲ့ေရာက္ေနပါၿပီ မမေလး .........

ေဟာအန္ကယ္ မအိပ္ေသးဘူးလား ကိုကိုေရာ အိပ္ၿပီလား ..........

သမီးငယ္ေရ ေမာင္ညီထြဋ္ကေတာ့ အိပ္သြားၿပီ ဒါနဲ႔သမီးက ဘယ္သူ႕ကားနဲ႔ ျပန္လာတာလဲ ...........

ကိုကိုေမာင္ကားနဲ႔ပါ အန္ကယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ...........

မျဖစ္ပါဘူးကြယ္ ကဲသမီးငယ္လဲ ပင္ပန္းလာေရာေပါ့ သြားနားေတာ့ေနာ္ ........

ေနာက္တစ္ေန႔နံန့က္ ေကာ္ဖီ၀ိုင္းမွာေတာ့ အန္ကယ္ဦးေအာင္ျမင့္က ၀ိုင္းငယ္အားကိုကိုေမာင္ႏွင့္အေၾကာင္းကို ေမးေလသည္ ၀ိုင္းငယ္
ကေတာ့ ကိုကိုသေဘာကို သိခ်င္တယ္ဆိုတာေၾကာင့္ .............

ငယ္ေလးက သူ႕ကိုႀကိဳက္ေနလို႔လား ႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုကိုဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူးကြယ္ ...........

အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ငယ္ကႀကိဳက္ေနပါတယ္ ဒီေန႔လဲ သူကကမ္းလွန္းလာတယ္ေလ ငယ္ကေတာ့
ကိုကိုသေဘာကအဓိကပါလို႔ သူ႕ကိုေျပာလိုက္တယ္ ........

ဟုတ္ပါၿပီ ငယ္ေလးႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ကိုကိုသေဘာတူလိုက္ၿပီ အဲဒီေတာ့ မဂၤလာကိစြ့ကို အန္ကယ္ဦးေအာင္ျမင့္ပဲ စီစဥ္ေနာ္ ........

အားလံုးတိုင္ပင္လိုက္ၾကၿပီး လာမည့္စေနတြင္ေစ့စပ္ေၾကာင္းလွမ္းၿပီး တနဂၤေႏြေန႔တြင္ မဂၤလာေဆာင္လိုက္ၾကေတာ့သည္
ညပိုင္းမွာေတာ့ ................

ဘယ္လိုလဲငယ္ ေမာင္ရဲ႕ရည္ရြည္ခ်က္ေတြ ျပည့္၀သြားၿပီေပါ့ေနာ္ ေမာင္ငယ္ကို အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားႏိူင္ခဲ့ပါၿပီ

မွန္ပါတယ္ေမာင္ ေမာင့္ရဲ႕ႀကိဳးစားမူ႕ကို ငယ္ေလးစားယံုၾကည္မိပါတယ္ တစ္ခ်ိန္တုန္းကသာ ေမာင္နဲ႔နီးခဲ့ရင္ ေမာင္ထင္သလို
ျဖစ္လာေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး အခုေတာ့ ေမာင္ရယ္ ငယ္အရန္းကို ၀မ္းသာပါတယ္ .............ဒီမွ်နဲ႔ရပ္နားလိုက္ပါတယ္ ....

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၉ )

ငယ္ေလးဒီေန႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲအိမ္မက္ေတြကို မက္ခြင့္ျပဳပါေတာ့ေနာ္ ဒီေန႔မွငယ္လက္မခံေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ႏိူင္ငံျခားကို
အၿပီးထြက္သြားေတာ့မယ္ ေနာက္တစ္ခါ ျမန္မာျပည္ကို ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာေတာ့ပါဘူး ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ရြယ္ခ်က္
ရည္မွန္းခ်က္ဆိုတာ ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္အရန္းခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကိုအေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ကြ်န္ေတာ္
ရဲ႕စိတ္ကို ပင္လယ္ထဲမွာပဲ ေမွ်ာလိုက္ပါေတာ့မယ္ဗ်ာ ............ တကယ္ပါ ကြ်န္ေတာ္ငယ့္ကို ခ်စ္ေနခဲ့တာၾကပါၿပီ .........

အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုကိုေမာင္ရယ္ ငယ္ကိုစဥ္းစားခြင့္ေလးေတာ့ ေပးပါအံုးေနာ္ ငယ္ကိုကိုနဲ႔တိုင္ပင္လိုက္ပါ့မယ္ေနာ္ ငယ္ေၾကာင့္
ဆိုတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးကို မျဖစ္ေစရပါဘူး စိတ္ေအးေအးထားပါေနာ္ ေအာ္ေျပာအံုးမယ္ ဒီေနရာက ကိုကိုေမာင္အိမ္နဲ႔နီးတယ္မို႔လား လိုက္
လယ္ရင္ေခၚမွာလား ..........

ေခၚပါတယ္ ဒါဆိုသြားၾကမယ္ေနာ္ ငယ္ေလးကတိေတာ့ တည္ပါေစေနာ္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္တယ္ဗ်ာ ..........

ကိုကုိေမာင္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကိုပိုင္ျပန္မေရာက္ေသးပါ အိမ္မွာက ဦးခိုင္လင္း ေဒၚႏြယ္နီႏွင့္ သူဇာပဲရွိေနသည္ ၀ိုင္းငယ္လဲအိမ္ထဲ၀င္
ထိုင္ကာ ကိုကိုေမာင္ယူလာေသာ ကိုကာကိုလာဘူးကိုေသာက္ေနလိုက္သည္ ။

ေဖေဖနဲ႔ေမေမ လာပါထိုင္ပါအံုး ဒီမွာသားေျပာေျပာေနတဲ့ ၀ိုင္းငယ္ဆိုတာေလ ေခ်ာလား .... ဒါနဲ႔မမသူဇာေရာ .........

ရွိတယ္ေလ အေပၚမွာ ေရခ်ဳိးေနတယ္ ..........

သမီးေလးက ေမာင္ညီထြဋ္ရဲ႕ ညီမဆိုတာလား ...........

ဟုတ္ကဲ့ပါအန္ကယ္ ...........

ေအးကြယ္သမီးအေၾကာင္းကိုေတာ့ သားေလးက ေန႔တိုင္းေျပာေျပာေနတာ အခုေတာ့သူေျပာေနတာ မ်က္ျမင္ဆိုေတာ့
အန္ကယ္တို႔ယံုရေတာ့မွာေပါ့ သူနဲ႔အတူအိမ္ကို မိန္းကေလးပါတာ ဒါပထမဦးဆံုးပါပဲကြယ္ ၀မ္းသာတယ္ေဟ့ .........

ဦးခိုင္လင္းက သူေျပာခ်င္တာကိုသာ ဇြတ္ေျပာေနတာ ၀ိုင္းငယ္မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာကို သူသတိမထားမိေပ ၾကာေတာ့ေဒၚႏြယ္နီက
၀င္ၿပီးဟန္႔တားလိုက္ရေတာ့သည္ ။

ကဲပါကိုလင္းရယ္ ေရွ႔မၾကည့္ေနာက္မၾကည့္ေျပာေန ဟိုမွာသမီးေလ မ်က္ႏွာေတြနီေနၿပီေတာ့ ခက္ေတာ့တာပါပဲေလ .........

ႏြယ္ရယ္ကိုကလဲ ၀မ္းသာလို႔ပါကြ ..........

သမီးက အခုအသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ........

၂၇ ႏွစ္ပါ အန္တီ ..........

သမီးကိုကိုကေရာ .........

သမီးကိုကိုက မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ၃၃ ႏွစ္ျပည့္ပါၿပီ ..........

အိုဟိုသမီးတို႔ေမာင္ႏွမေတြက ေျခာက္ႏွစ္ေတာင္ကြာၾကတယ္ေပါ့ေလ ..........

ဟုတ္ပါတယ္အန္ အရင္တုန္းကေတာ့ ကိုကိုေျပာဘူးတယ္ သမီးအထက္မွာ တစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္တဲ့ သူလဲဆံုးသြားတာေလ ....

ေအာ္ ......... ျဖစ္ရေလသမီးေလးရယ္ အန္တီလဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြယ္ ..........

မမသူဇာ ေမာင္ေလးေျပာေျပာေနတဲ့ ၀ိုင္းငယ္ပါလာတယ္ မမလိုက္ၾကည့္ေနာ္ .............

၀ိုင္းငယ္ဒါက ကြ်န္ေတာ္အမ မသူဇာပါ ...............

ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္ ...........

ေအးကြယ္ေမာင္ေလးကေျပာေနတာ အခုေတာ့ မမညီမက ေမာင္ေလးေျပာတာထက္ကို ပိုလွေနတယ္ ........

အို .......... မမကလဲ မဟုတ္တာ မမကို မမွီပါဘူးရွင္ ........

ကဲညီမေလး ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ အိမ္မွာထမင္းစားသြားေနာ္ အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ ...........

ေဒၚေလးနယ္သူေရ ထမင္း၀ိုင္းျပင္ၿပီးရင္ ေျပာပါေနာ္ ကဲထိုင္အံုးေနာ္ မမေဒၚေလးကို သြားကူလိုက္အံုးမယ္ .........

ကဲသားနဲ႔သမီး စကားေျပာၾကအံုးကြာ အန္ကယ္လမ္းခဏထြက္ေလွ်ာက္လိုက္အံုးမယ္ ႏြယ္ေရမင္းလဲလိုက္ခဲ့ကြာ .......

ဦးခိုင္လင္းနဲ႔ေဒၚႏြယ္နီက အလိုက္သိသိေရွာင္ေပးလိုက္ၾကသည္ ကိုကိုေမာင္ႏွင့္ႏြယ္နီတို႔ စကားေျပာေနရင္း ေဒၚနယ္သူက ထမင္း
စားရန္အသင့္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္တို႔ ထမင္းစားေဆာင္ရွိရာသို႔ ထြက္သြားေတာ့သည္ ..........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၈ )

ကုိညီထြဋ္ေရ ကြ်န္ေတာ္တို႔အဖဲြ႔ေတြစုၿပီး ကိုးမိုင္ေဂါက္ကြင္းမွာ ေဂါက္သြားရိုက္ရေအာင္ အဲဒါကိုညီဘယ္ေတာ့ေလာက္အားမလဲ .....

ရပါတယ္ ကိုပိုင္သြားမဲ့ေန႔ကို ေျပာပါျဖစ္ပါတယ္ ဒါနဲ႔ဘယ္သူေတြသြားၾကမွာလဲ ........

လိုက္မဲ့သူေတြကေတာ့ ဦးကႀကီးပါမယ္ဗ်ာ ၿပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ေပါ့ ကိုညီတို႔လဲႏွစ္ေယာက္စလံုးလာခဲ့ေလ ......

အိုေကလာခဲ့ၾကဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္စပြန္စာလုပ္ေပးမယ္ လာမည့္ဆန္းေဒးစၾကတာေပါ့ေနာ္ ..........

လာမည့္တနဂၤေႏြေန႔မွာေတာ့ ဦးကႀကီးႏွင့္အတူ မႏွင္းဆီပါလာၿပီး ကိုပိုင္ကေတာ့ ေရႊၿဖိဳးကို ေခၚလာသည္ ကိုကိုေမာင္ကေတာ့
တစ္ေယာထဲေပါ့ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ ကိုညီထြဋ္ ၀ိုင္းငယ္ႏွင့္ လြမ္းလူိင္းတို႔ေရာက္လာၿပီး ကိုးမိုင္ေဂါက္ကလပ္တြင္ နားေနေဆာင္
ထဲသို႔၀င္သြားၾကကာ အနားယူေနလိုက္သည္ ညီထြဋ္က လိုအပ္သည့္ကယ္ဒီမ်ားကို စီစဥ္ေပးလိုက္ေလသည္ ေရႊၿဖဳိး မႏွင္းဆီႏွင့္
လြမ္းလိူင္းတို႔ကေတာ့ ထီးေတာ္မိုးေပါ့ သူတို႔ကအတြင္းေရးမွဴး ေလးေတြဆိုေတာ့ သြားေလရာပါတတ္ၾကသည္ေလ သီးသန္႔ျဖစ္ေန
သူကေတာ့ ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္ရယ္ပါ ........

ကိုညီေရအခ်ိန္ရွိတုန္းစလိုက္ရေအာင္ဗ်ာ ..........

ေကာင္းပါတယ္ကိုပိုင္ေရ ................ ဦးကႀကီးေရ လာဗ်ာ ကြင္းထဲဆင္းၾကတာေပါ့

ညီေလးေရ မင္းတို႔ေရာ လာၾကေလကြာ .............

လာေလငယ္ေလး ဟိုမွာကိုေလးေခၚေနၿပီ ငယ္ေလးက ရိုက္မွာလား ..........

အိုဟို ေဂါက္ကြင္းထဲလာၿပီး ေဂါက္မရိုက္ ေခတ္ေနာက္ၾကသြားမွာေပါ့ သြားမယ္ေလ .........

အားလံုးကိုးက်င္း တစ္ကြန္နာရိုက္ၿပီးခ်ိန္တြင္ နံနက္ ၁၁ နာရီထိုးသြားေလသည္ ရိုက္ၿပီးေတာ့ပင္ပန္းလို႔နားခ်င္တာေၾကာင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရး
မွတ္တိုင္အနီးရွိ စမ္းမားပဲေလ့စ္ဟိုတယ္သို႔ သြားၾကေလသည္ဟိုတယ္တြင္ အႏွိပ္ခန္းေရခ်ဳိးခန္းမ်ားရွိတာေၾကာင့္ လူႀကီးလူေကာင္းမ်ား
အတြက္နားေနရန္ အဆင္အေျပဆံုးေနရာျဖစ္ေလသည္ ၀ိုင္းငယ္ႏွင့္ကိုကိုေမာင္ကေတာ့ အိမ္ျပန္မည့္ေျပာကာ ျပန္သြားၾကေလသည္
ဒါေပမဲအိမ္သို႔တန္းျပန္ခ်င္းမဟုတ္ပါ .............

ငယ္ေလး ၿမိဳင္ေဟ၀န္မွာ ခဏသြားထိုင္မယ္ေနာ္ ..........

ရပါတယ္သြားေလ ငယ္လဲေအးေဆးတဲ့ တစ္ေနရာမွာနားခ်င္တာ ေဂါက္ကြင္းမွာကေနပူေတာ့ ငယ္ေလးေခါင္းကိုက္တယ္ .........

ဒါဆိုေဟ၀န္နန္းမွာ တစ္ခုခုစားၿပီး ပန္းၿခံထဲဆင္းထိုင္ၾကမယ္ ဒီေန႔ကေအးေဆးပဲေပါ့ေနာ္ ..........

ေဟ၀န္နန္းတြင္းစားေသာက္ၿပီ အရိပ္ရေသာေနရာတြင္ သြားထိုင္ၾကသည္ ပန္းၿခံတြင္ေအးခ်မ္းစြာအရိပ္ရတာေၾကာင့္၀ိုင္းငယ္သက္သာ
သြားၿပီး ကိုကိုေမာင္ ငယ္လဲသက္သာသြားၿပီ ျပန္ေတာ့မယ္ဟု ေျပာတာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္က မျပန္ရန္တားလိုက္ၿပီး .......ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၇ )

............................................ ၁ ႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာ္ .......................

ငယ္ေလး ................

ရွင္ .............

ကိုအခုေန ငယ္ေလးကိုရည္းစား စကားေျပာရင္ စိတ္ဆိုးမွာလားဟင္ ..............

ဟင္ဘာစိတ္ကူးေပါက္လာျပန္တာလဲ စိတ္ဆိုးတာ မဆိုးတာက ေျပာတဲ့သူအေပၚမွာမူတည္တယ္ေလ .............

ကိုဟာငယ္ေလးနဲ႔နီးစပ္ဖို႔ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္ေနာ္ ..........

အင္းေလ ကိုကိုေမာင္ေျပာျပလို႔ ငယ္ေလးသိၿပီးၿပီေလ ဘာဆန္းလို႔လဲ .............

၀ိုင္းငယ္က ပ်က္ရယ္ျပဳေနတာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္ေျပာရခက္ေနသည္ ရံုးခန္းတြင္လဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေနၿပီး
ေနာက္ပိုင္းကို ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္သူ႔အလုပ္စားပဲြသို႔ ျပန္သြားေလသည္ ၀ိုင္းငယ္ကလဲ ေယာက္က်ားေလး
ကမေျပာပဲမိန္းကေလးက စေျပာရမလားဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ညံ့တာပဲဟု စိတ္ထဲတြင္ႀကိတ္ကာရယ္ေနမိသည္ ကိုကိုေမာင္ျပန္
ထိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ စားပဲြေပၚကဖုန္းအခ်က္ေပးေနတာေၾကာင့္ ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကိုပိုင္လွမ္းေခၚသည္ ၀ိုင္းငယ္ကိုပါ ေခၚလာ
ရန္မွာလိုက္တာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္ရွိရာသို႔သြားကာ .............

ငယ္ေလး ကိုေလးေခၚေနတယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးခဏလာပါတဲ့ ............

ဟုတ္ကဲ့သြားမယ္ေလ ဘာယူသြားရအံုးမလဲ ..........

ဘာမွေတာ့မမွာလိုက္ဘူး လာဒီအတိုင္းသြားၾကမယ္ ............

ကဲလာ ညီေလးနဲ႔ညီမေလးထိုင္ၾက အကိုမနက္ျဖန္ အစည္းအေ၀းအတြက္ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ တိုင္ပင္စရာရွိတယ္ အခုအလုပ္အား
လံုးကို ကိုေလးတြက္လိုက္တာ ၃၀ ရာခိုက္ႏူန္းေလာက္ ေငြအေမာက္တက္လာတယ္ အဲဒီရွယ္ယာ၀င္ေတြကို အႀကိဳးအျမတ္ခဲြေပး
မလို႔ပါ အဲဒီေငြစားရင္းကို အကိုလုပ္ထားေပးလိုက္ၿပီ ညီေလးနဲ႔ညီမေလးက စစ္ေပးၾကပါလိုအပ္တာကို အႀကံေပးႏိူင္ပါတယ္ ကဲထမင္း
စားခ်ိန္လဲ ေရာက္ေနၿပီ ကိုေလးနဲ႔အတူ လိုက္စားၾကပါလား ၿပီးေတာ့မွညီေလးတို႔ဆီကို စာရင္းေတြပို႔ေပးလိုက္မယ္ေလ လာသြားၾကစို႕...
ညီေလးနဲ႔ညီမေလး မင္းတို႔ဘာစားၾကမလဲ မွာၾကေနာ္ ...............

************************** ******************** ********************

ကိုကို ဒီေန႔သဇင္မဂၤလာေစ်းသြားခ်င္တယ္ အဲဒီကေနၿပီးရန္း ရန္ကင္းစင္တာကို ဆက္၀င္မယ္ေနာ္ အဲဒါကိုကိုလိုက္ပို႔ေပးပါ ......

ျဖစ္ပါတယ္ ေဟာဒီက ကိုကိုခ်စ္ခ်စ္ေလး သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုသာ ေျပာပါလိုက္ဖို႔အဆင့္ပါေနာ္ ...........

ဒါဆိုရင္လာသြားၾကမယ္ ေအာ္ ......... ေျပာရအံုးမယ္ ကိုကိုေမာင္နဲ႔၀ိုင္းငယ္ကို မေတြ႔တာၾကာၿပီ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရင္ေကာင္းမယ္ .....

ဆက္ၾကည့္ေလ သူတို႔အားရင္ ရန္ကင္းစင္တာကို လာခဲ့ဘို႕ခ်ိန္းလိုက္ေပါ့ ..............

ဟဲလို .......... ၀ိုင္းငယ္ေရ အားလားအခုဘယ္မွာလဲ .............

ေအာ္ ........ ကိုပိုင္နဲ႔ ကိုကိုေမာင္တို႔ရွိတယ္ ဟိုတယ္မွာပဲ ထမင္းစားေနၾကတာေလ အခုနင္တို႔ေရာ ဘယ္မွာလဲ .........

ကိုကိုနဲ႔ေစ်း၀ယ္ထြက္ေနတာ အားရင္ရန္ကင္းစင္တာကို လာခဲ့ပါလား ေစာင့္ေနမယ္ေလ ...........

သဇင္ေရ ဒီေန႔ေတာ့ ငါမအားေတာ့ဘူး မနက္ျဖန္အစည္းအေ၀းအတြက္ လုပ္စရာေတြရွိေနတယ္ ေနာက္မွဆံုၾကမယ္ေနာ္ .......

အိုေက ........ ဘိုင္ ........ ဘိုင္ ..........

ကိုကိုေရ သူတို႔မလာအားဘူးတဲ့ အေရးတႀကီးလုပ္စရာရွိတယ္တဲ့ .......

ေကာင္းၿပီေလ ကိုကိုနဲ႔သဇင္ပဲ သြားၾကတာေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား ............ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၆ )

၇ ရက္ခန္႔ၾကာေသာ္ .......................

သူဇာတစ္ေယာက္ ေအာ္ဇီမွ ျပန္လာမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မိသားစုအားလံုး ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္သို႔သြားႀကိဳ၏
သူဇာတစ္ေယာက္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုကို၀တ္ကာ ဆင္းလာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚႏြယ္နီပင္အံၾသသြားရသည္ ဦးခိုင္လင္းက
ေတာ့မ်က္မွန္တပ္ထားတာေၾကာင့္ သမီးကိုမျမင္ျဖစ္ေနသည္ သမီးျဖစ္သူ သူဇာအနားကိုေရာက္လာၿပီး ေဖေဖဟုေခၚဖက္လိုက္
တာေၾကာင့္ သမီးရဲ႕ေျပာင္းလဲႊမူ႔ကိုၾကည္ကာ သမီးကိုလူမွားေနေၾကာင္း သမီးကသာမေခၚလွ်င္ေဖေဖ မွတ္မိမွာမဟုတ္ေၾကာင္း
ေျပာလိုက္ၿပီး ...........

ကိုဟိန္းေရ ပစြ့ည္းေတြအားလံုးတင္ၿပီးၿပီလား .............

ဟုတ္ကဲ့အန္ကယ္ ကြ်န္ေတာ္အားလံုးတင္ၿပီးသြားပါၿပီ ...........

ေမာင္ေလးကိုပိုင္နဲ႔ေမာင္ေလးကိုကိုေမာင္ကေတာ့ အရန္းကိုေျပာင္းလဲႊ သြားတယ္ေနာ္ေဖေဖ .............

ဟုတ္တာေပါ့ သမီးရယ္ အခုေတာ့ ကုိကုိေမာင္လဲ သူ႕အကိုအလုပ္မွာ ၀ိုင္းကူေနတယ္ အားကိုးေနရၿပီသမီးေရ .........

ေမာင္ေလးတို႔က မမသူဇာကို သတိရေနတာ မမကေတာ့ ေမ့ေနၿပီထင္ပါတယ္ .........

မေမ့ပါဘူးကြယ္ ဟိုမွာက အလုပ္တစ္ဖက္ေက်ာင္းတဖက္ေလ ဖုန္းလိုင္းကလဲ အခ်ိန္မေရြးမေကာင္းေတာ့ ဖုန္းသိပ္မဆက္ျဖစ္တာပါ
ဒီမွာမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ မမလက္ေဆာင္ပါတယ္ေနာ္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမအတြက္ေရာေပါ့ ..........

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုပိုင္ႏွင့္ကိုကိုေမာင္က Company သို႔သြားရန္ထြက္သြားေတာ့သည္ ။

ညီေလးမင္းမေန႔က ကာစတန္မွည ေသာ့သြားေရြးတာ ဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းရခဲ့လဲ ရသေလာက္ကားေတြကို အျမန္ထုတ္ရေအာင္ အခုက
ကားေစ်းေတြအရန္းေကာင္းေနတယ္ ...........

ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုေလး ကြ်န္ေတာ္မေန႔ကေရြးတာ BMW ဆယ္စီးအတြက္ေသာ့ေတြရခဲ့ပါတယ္ ဒီေန႔ထုတ္ၿပီး ဗိုလ္တေထာင္က ၿခံကို
ပို႔လိုက္မယ္ေလ ကားရိူင္းဘို႔က ေမာင္ဘဲတို႔ကို ေခၚထားတယ္ ကားသြားထုတ္တာကေတာ့ ရံုးကလူေတြပဲ ေခၚသြားမယ္ .......

ေအးေကာင္းတယ္ကြ ေမာင္ဘဲတို႔က စိတ္ခ်ရတယ္ ပစြ့ည္းေတြက တန္ဘိုးႀကီးေတာ့ တျခားလူေတြကို မကိုင္ေစခ်င္ဘူး ........

ကဲဒါဆိုအကိုက ဟိုတယ္မွက်န္ခဲ့မယ္ ညီေလးကားယူသြားေတာ့ အကိုေနာက္မွ အဆင္ေျပတဲ့ကားနဲ႔ျပန္မယ္ ကိုဟိန္းကငါနဲ႔က်န္ခဲ့ပါ

ဟုတ္ကဲ့ ေဘာ့စ္ ...........

ကိုပိုင္ဟိုတယ္ေပၚတက္သြားေတာ့ ၀ိုင္းငယ္ႏွင့္ ဓါတ္ေလွခါးတြင္ဆံုၾကသည္ ။

ဟာ ......... ညီမေလးေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား .........

ဟုတ္ကဲ့ရွင္ ၾကာေနပါၿပီ ဒါနဲ႔အကိုတစ္ေယာက္ထဲလား ကိုကိုေမာင္ေရာ မပါလာဘူးလား ........

ပါတယ္ေလ သူကဒီေန႔ကားသြားထုတ္တယ္ ညီမေလးကို မေျပာရေသးဘူးလား .........

ေျပာတယ္သူလာႀကိဳမယ္ဆိုလို႔ ညီမေလးက ဟိုတယ္မွာေစာင့္ေနတာပါ ..........

ဟာသူေမ့သြားၿပထင္တယ္ ............

မေမ့ပါဘူး ကိုေလးရယ္ ဒီမွာပါလာေခၚတာပါ ..........

ကိုကိုေမာင္က တစ္ဖက္ဓါတ္ေလွကားကေန တက္လာတာကို အားလံုးမသိလိုက္ပါ ကိုကိုေမာင္လဲ၀ိုင္းငယ္ကိုေခၚကာ
ကာစတန္ရံုးသို႕ ထြက္သြားေလသည္ .........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၅ )

ညီထြဋ္တစ္ေယာက္ ညီမျဖစ္သူ ျပန္မလာေသးတာေၾကာင့္ ကိုပိုင္အိမ္သို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့ အိမ္မွာလဲကိုကိုေမာင္ျပန္မလာေသး
ဟုဆိုတာေၾကာင့္ ညီထြဋ္ေဒါသထြက္ရသည္ မနက္ကတဲက ညီမျဖစ္သူထြက္သြားတာ ယာဥ္ေမာင္းကိုဦးပါသြားေတာ့ စိတ္ခ်ေနတာ
အခုေတာ့ ကိုဦးကို ၀ိုင္းငယ္ကျပန္လႊတ္ၿပီး ကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားတာေၾကာင့္ စိတ္မခ်ျဖစ္ရသည္ ညီမဆီကိုဖုန္းဆက္ျပန္
ေတာ့လဲ လိုင္းကမမိျဖစ္ေနသည္ ညီထြဋ္က သီလ၀ါဆိပ္ကမ္းကို လွမ္းဆက္ျပန္ေတာ့ ညေန ၄ နာရီထိုးကျပန္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းသိရ
ျပန္ေတာ့ လမ္းတြင္ဘာမ်ားျဖစ္ေနမလဲလို႔ ေတြးေနရင္းက ရြာလူႀကီး ဦးကမ္းသာယာ၏ အကူအညီနဲ႔ ကိုကိုေမာင္ဖုန္းဆက္ခြင့္ရသြားၿပီး
ကိုညီထြဋ္စိတ္မပူရန္ ကားပ်က္ေနေသာေၾကာင့္ အနီးနားမွရြာလူႀကီးအိမ္တြင္ရွိေၾကာင္း ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္က ညီထြဋ္အားေျပာျပ
လိုက္ေလေတာ့ ညီထြဋ္အနည္းငယ္ စိတ္ေအးရသည္ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ၾကေတာ့ ၀ိုင္းငယ္ႏွင့္ကိုကိုေမာင္ ျပန္
ေရာက္လာေလေတာ့သည္ ၀ိုင္းငယ္ကလဲအကိုျဖစ္သူ စိုးရိမ္မွာတစ္ေၾကာင္း ေနာင္တြင္အလုပ္မခိုင္းေတာ့မွာ စိုးရိမ္မိတာေၾကာင့္ ည
တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တာကို ကိုကိုေမာင္အားျပန္မေျပာရန္း ပိတ္ထားလိုက္ေလသည္ ၀ိုင္းငယ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ...........

ငယ္ေလး ဘယ္လုျဖစ္ရတာလဲကြာ ေနာက္ကိုအဲဒီဘက္မသြားနဲ႔ ရံုးကလူေတြပဲလႊတ္စမ္းပါ ............

ဦးေအာင္ျမင့္ကလဲ စိုးရိမ္တာေၾကာင့္ ဟုတ္တယ္သမီးငယ္ရယ္ အန္ကယ္ကေတာ့ သမီးကို မသြားေစခ်င္ဘူးကြာ ............

ကဲကဲအိမ္ထဲ၀င္ၾကအံုး ကိုကိုေမာင္ေရာ ဘာစားခဲ့ၾကလဲ လာလာဒီမွာနံနက္စာ စားလိုက္ၾကေနာ္ .......

ညီေလးကိုကိုေမာင္ အခုလိုအကို႔ညီမေလးကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဂရုစိုက္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ကြာ ........

ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္ ကိုညီရယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က လုပ္ငန္းတူေတြပဲ ကိစြ့မရွိပါဘူး အကိုရာ ...........

ညီေလးမင္းလဲ ျပန္ေရာက္လာတာကို မင္းအိမ္ကမသိေသးဘူးမို႔လား ဖုန္းဆက္ၿပီး ေျပာလိုက္အံုး .........

ကိုကိုေမာင္ဖုန္းဆက္ေတာ့ ေဒၚႏြယ္နီဖုန္းလာကိုင္ၿပီး သားျဖစ္သူကို ၿပီးလွ်င္အျမန္ျပန္လာရန္ ေျပာလိုက္ေလသည္ ကိုကိုေမာင္
ကေတာ့မိခင္ကို စိတ္မပူရန္သူလဲ ဘာမွမျဖစ္ေၾကာင္းေျပာကာ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့သည္အားလံုးနံနက္စာစားကာ ကိုကိုေမာင္က
ေတာ့စားၿပီးၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပန္ရန္အားလံုးကို ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္ ၀ိုင္းငယ္ကေတာ့ ကိုကိုေမာင္ကို အၾကင္နာအၾကည့္ေလး
နဲ႔ၾကည့္ကာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ ကိုကိုေမာင္ျပန္သြားၿပီျဖစ္လို႔ ၀ိုင္းငယ္လဲ ဦးေလးႏွင့္အကိုကိုယ္ ပင္ပန္းလာလို႔
ညတုန္းကပင္ ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေၾကာင္းေျပာၿပီး သြားနာေတာ့မည္ဟုဆိုကာ အိမ္ေပၚသို႔တက္သြားေတာ့သည္ .....ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၄ )

ကိုကိုေမာင္ႏွင့္ ၀ိုင္းငယ္တို႔ သီလ၀ါဆိပ္ကမ္းမွ ျပန္လာတာေနာက္ၾကေနၿပီ လူမွာလဲလူကျပတ္တာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္တစ္ေယာက္
စိုးရိမ္ေနမိသည္ ဒါေပမဲ့ကိုကိုေမာင္ရွိေနတာေၾကာင့္ စိုးရိမ္စိတ္တို႔ကို ေျဖေျဖာက္ထားလိုက္သည္ ကိုကိုေမာင္ကလဲ ၀ိုင္းငယ္အနား
မွာရွိေနတာေၾကာင့္အရာရာကို ရင္ဆိုင္ႏိူင္သည္ေပါ့ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုကိုေမာင္၏ ကားစက္ခ်ဳိ႕ယြင္းမူ႔ေၾကာင့္ လမ္းေဘးတြင္ကားက
ထိုးရပ္သြားေတာ့သည္ ၀ိုင္းငယ္က စိုးရိမ္စိတ္တို႔ျဖင့္ .........

ဟင္ ......... ကိုကိုေမာင္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ............

ကြ်န္ေတာ္လဲမသိဘူး ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္ ............

ကိုကိုေမာင္ကားကိုဆင္းၾကည့္ေတာ့ ေအာက္မွာေထာင္ထားေသာ သံေခ်ာင္းမ်ားေၾကာင့္ ကားဘီးေပါက္သြားျခင္းျဖစ္သည္ ေသြးရိုး
သားရိုးမဟုတ္တာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္သတိထားေနသည္ ဒါေပမဲ့ကိုကိုေမာင္ေနာက္ၾကသြားပါၿပီ ထိုနယ္တ၀ိုက္တြင္ က်က္စားေန
ေသာလူမိုက္ သက္ျပင္းႏွင့္အဖဲြ႔က .............

ေဟ့ေကာင္ ......... မင္းတို႔အသက္မေသခ်င္ရင္ ငါတို႔ေတာင္းတာကို ေကာင္းေကာင္းေပးပါ ေအးမေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေဟ့ေကာင္
ပါပါး ေကာင္မေလးကို ေခၚခဲ့စမ္း မင္းထက္နဲ႔ထက္ေအာင္က ဟိုေကာင္ကို သြားေခၚလာခဲ့ .........

လူမိုက္သက္ျပင္းဆိုသည့္အတိုင္း ေဆးျပင္းလိပ္ကိုခဲကာ လက္ထဲမွာလဲ ၀င္းလက္ေနေသာ ဓါားေျမွာင္တစ္လက္ကို ကိုင္ထားတာ
ေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္ဘာမွမတတ္ႏိူင္တာေၾကာင့္ ........

ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ဘာလိုခ်င္လဲ အခုခ်က္ခ်င္း၀ိုင္းငယ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ပါ .............

ကိုကိုေမာင္သတိထားေနာ္ သူတို႔လက္ထဲမွာက ဓားႀကီးနဲ႔ ..........

၀ိုင္းငယ္တစ္ေယာက္ ငိုသံပါႏွင့္ ကိုကိုေမာင္အားသတိေပးၿပီး သက္ျပင္အား လိုခ်င္တာေျပာပါရန္ အသနားခံေလသည္ သက္ျပင္း
ကလဲေငြသာလိုေနတာေၾကာင့္ ေငြငါးသိန္းေပးရင္ ျပန္လႊတ္မယ္ဟုေျပာတာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္လဲေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ သက္ျပင္း
လိုခ်င္ေသာ ေငြကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္ သက္ျပင္းႏွင့္အဖဲြ႔ကလဲ လိုခ်င္ေသာေငြရတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္အနီးနားရွိ ကြင္းထဲသို႔
ေျပးဆင္းသြားေတာ့သည္ ၀ိုင္းငယ္လဲအရန္း ေၾကာက္ေနတာေၾကာင့္ အသားေတြပင္တုန္ေနေလသည္ ကိုကိုေမာင္ကေတာ့ ၀ိုင္း
ငယ္ကိုအားေပးစကားေျပာကာ ႏွစ္သိပ့္ရသည္ေပါ့ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခမ္လွန္းလွန္းမွ လူမ်ားဓါတ္မီးမ်ားျဖင့္ လာေနတာေၾကာင့္ ကိုကို
ေမာင္က ၀ိုင္းငယ္အားကားထဲ၀င္ေနရန္ ဘာအေၾကာင္းရွိရွိထြက္မလာနဲ႔ေပါ့ ကုိကုိေမာင္တို႔က သူရဲေကာင္းဇာတ္ခင္းေတာ့မည္ေလ
ဒါေပမဲ့ကိုကိုေမာင္ထင္ထားသလို မဟုတ္ေတာ့ပါ ထိုအနားအနားမွ ရြာလူႀကီး ဦးကမ္းသာယာပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္ ..........

ဒီကေမာင္ရင္ေလး ဦးတို႔ဘာကူညီေပးရမလဲ ေစာေစာကဒီနားမွာ ဓါတ္မီးတ၀င္း၀င္းနဲ႔ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ............

ကိုကိုေမာင္လဲဘာမွ ျပသနာမျဖစ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဘာမွမဟုတ္ေၾကာင္း ကားပ်က္လို႔ ဘားဘီးၾကည့္ေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့
ဦးကမ္းသာယာက ပါလာေသာရြာသားမ်ားကို ကားဘီး၀ိုင္းၿပီးလဲခိုင္းကာ ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္ကိုလဲ မျပန္ၾကရန္ ဒီညေတာ့
ဒီမွာပဲနားၾကရန္ေျပာကာ ရြာထဲသို႔ေခၚသြားေလသည္ ရြာထဲေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္ကလဲညည့္နက္ေနတာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္တစ္
ေယာက္ အခက္ေတြ႔ေလၿပီ ဗိုက္ဆာေနတာေၾကာင့္ ၀ိုင္းငယ္စကားပင္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ ကိုကိုေမာင္က ၀ိုင္းငယ္နားလာၿပီး....

၀ိုင္းငယ္ဘာျဖစ္လို႔လဲ မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ လူႀကီးေတြလဲရွိေနၿပီပဲ .........

ေၾကာက္ေတာ့မေၾကာက္ပါဘူး ငယ္ေလးဗိုက္ဆာလို႔ .......

ဟင္ ဘယ္လိုေျပာလိုက္တယ္ ျပန္ေျပာပါအံုး ............

ငယ္ေလးဗိုက္ဆာလို႔ပါဆို ..........

ငယ္ေလးလို႔သူနဲ႔စကားေျပာရင္ တစ္ခါမွမသံုးဘူးတာေၾကာင့္ ကိုကိုေမာင္ ထပ္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ကိုကိုေမာင္ကငယ္ေလးကို
ခဏေစာင့္ပါရန္ ဦးကမ္းသာယာအား သူစီစဥ္ခိုင္းထားေၾကာင္းေျပာကာ ၀ိုင္းငယ္နားတြင္ထိုင္ေနလိုက္သည္ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

Thursday, March 13, 2008

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၃ )

၀ိုင္းငယ္ကားေပၚေရာက္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ ကိုကိုေမာင္က ၀ိုင္းငယ္ ျပင္သစ္ေရာက္သြားပံုကို ေမးေလသည္ ၀ိုင္းငယ္ကလဲ
ေအးေဆးေတာ့ေျပာျပမယ္ေပါ့ ညင္းထားရင္းက စကားလမ္းေၾကာင္းလဲႊလိုက္ၿပီး ကိုကိုေမာင္အား သူသိခ်င္တာကို ျပန္ေမး
ေနျပန္သည္ .............

ကိုကိုတို႔အမျပန္လာေတာ့မယ္ဆို မေန႔ကကိုပိုင္ေျပာေနသံၾကားတယ္ မသဇင္က အခုဘယ္မွာလဲ ............

မမက ေအာ္ဇီမွာေလ အခု ၃ ႏွစ္ျပည့္လို႔ ခြင့္ရတာနဲ႔ ျပန္လာမွာေပါ့ေနာ္ ဒီတစ္ခါျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ ျပန္မလႊတ္ေတာ့ပါဘူး .......

ဘာလဲမသဇင္ကို စိတ္မခ်လို႔လား .........

အဲဒီလိုလဲပါတာေပါ့ အိ္မ္မွာက ေဖေဖနဲ႔ေမေမလဲ နယ္ကိုမထြက္ေတာ့ဘူးေလ အဲဒါေၾကာင့္ မမကိုလဲအိမ္မွာပဲရွိေစခ်င္တာပါ ........
အခုဆိုရင္ ကိုကလဲအလုပ္ရေနၿပီပဲ ကိုပိုင္ကေတာ့ မမျပန္လာရင္ ေရႊဆိုင္ဖြင့္ေပးမယ္လို႔ ေျပာတာပဲ ကိုပိုင္က အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့
မွာေလ သူကမနဒီနဲ႔ ေစ့စပ္ထားတာ ၾကာၿပီေလ အခုေတာ့ မမျပန္လာရင္ သူကမနဒီနဲ႔ယူေတာ့မယ္တဲ့ေလ သူၿပီးေတာ့ ကို႕အလွည့္ေပါ့

သူၿပီးေတာ့ကို႔အလွည့္ဆိုေတာ့ ကိုကိုေမာင္ကေတြ႔ေနၿပီေပါ့ ...........

ေတြ႔ေနတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ ၀ိုင္းငယ္ရယ္ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကိုျမင္ရင္ ဘယ္ကေနစေျပာရမွန္းကို မသိဘူးျဖစ္ေနတယ္ ........

ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေယာက္က်ားျဖစ္ၿပီး ညံ့တာေပါ့ ဘယ္မိန္းကေလးက ကြ်န္မကိုရည္းစကားေျပာပါလို႔ ရွင့္ကိုေျပာမွာလဲ ႀကိဳးစားေပါ့ .....

ႀကိဳးေတာ့ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ေျပာလိုက္လို႔ သူစိတ္ဆိုးမွာလဲ အရန္းေၾကာက္တယ္ေလ .........

ေအာင္မေလးေတာ္ စစ္မေရာက္ခင္မွ်ားကုန္ေနပါလား ရယ္ရတယ္ေဟ့ ........ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ဒီလိုပဲ မေျပာပဲေနေပါ့ .......

ကဲဒါေတြထားပါအံုး ကြ်န္ေတာ္ကေနာက္မွ ေျပာရမွာေလ ကြ်န္ေတာ္ေမးတာ ေျပာပါအံုး ........

ေအာ္ .......... ဒါလား ဒီလိုပါ ျပင္သစ္ကို သြားရတာ ကိုကို႕ေၾကာင့္ေပါ့ ၀ိုင္းငယ္က ေက်ာင္းမွာျပည္ကေန ေက်ာင္းလာတက္တဲ့
ကိုညီခေ၀ဆိုတာ ရွိတယ္ေလ ကိုညီခေ၀က ဆင္းရဲတယ္ အဲဒါကိုကိုက သိသြားေတာ့ ၀ိုင္းငယ္ကိုဆူတာေပါ့ေနာ္ ၀ိုင္းငယ္လဲကိုညီ
ခေ၀ကို ႀကိဳက္ေနတာေပါ့ တစ္ခါမွလဲ ရည္းစားမထားဘူးေတာ့ ကိုညီခေ၀ကို စဲြလမ္းမိပါတယ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုကိုကေန႔တိုင္းလိုက္
ပို႔ၿပီး အျပန္မွာလဲ လာေစာင့္ေနတတ္တယ္ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကိုကိုလာတာကို ၀ိုင္းငယ္ကမသိလိုက္ဖူးေလ ကိုညီခေ၀နဲ႔ထိုင္ၿပီးစကား
ေျပာေနတာေပါ့ ကိုကိုကျမင္သြားၿပီး ကိုညီခေ၀ကို ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ညီမနဲ႔ မပတ္သက္နဲ႔လို႕ ေျပာလိုက္တယ္ ၀ိုင္းငယ္ကိုလဲသူနဲ႔ပတ္
သက္ရင္ ေက်ာင္းထုတ္ပစ္မယ္ေပါ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ၀ိုင္းငယ္ရဲ႕ပညာေရးကို ထိခိုက္မွာစိုးတာေၾကာင့္ ကိုညီခေ၀က ေက်ာင္းထြက္
သြားတယ္ေလ ၀ိုင္းငယ္ကိုေတာင္ ႏူတ္မဆက္သြားဘူး ၀ိုင္းငယ္ကေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာေပါ့ေနာ္ ဒါနဲ႔ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ၀ိုင္းငယ္
လဲဒီမွာမေနျခင္တာနဲ႔ ျပင္သစ္ကိုထြက္သြားလိုက္တာပါ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ကိုညီခေ၀နဲ႔ ျပန္မဆံုေတာ့ပါဘူး ..............

ကြ်န္ေတာ္အခုလိုေမးလိုက္လို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီလား အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္အားလံုးသိပါ
တယ္ ညီခေ၀က ကြ်န္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေလ ၿပီးေတာ့မွဆက္ေျပာျပမယ္ေနာ္ သီလ၀ါလဲ ေရာက္ေနၿပီခဏေစာင့္ေနာက္ခန္းမွာ ထီးပါ
တယ္ ၿပီးေတာ့မွဆင္းေနာ္ ေနကအရန္းပူတယ္ေလ .........

ကိုကိုေမာင္ရဲ႕ဂရုစိုက္မူ႔ကို ၀ိုင္းငယ္နားလည္လိုက္ၿပီေပါ့ စိတ္ထဲကလဲ ႀကိတ္ၿပီးေျပာလိုက္ေသး ကိုပိုႀကီးတဲ့ ..........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၂ )

၀ိုင္းငယ္လာ ေနမင္းနဲ႔သဇင္ကို သြားႏူတ္ဆက္ရေအာင္ေနာ္ ...........

ကိုကိုေမာင္ရယ္ ေရာက္ေနတာကို ဘာလို႔မ၀င္ပဲ အျပင္မွာေစာင့္ေနရတာလဲ ............

ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ၀ိုင္းငယ္ရယ္ ေစာင့္ေနတာကို မႀကိဳက္လို႔လား ............

အဲဒီလိုလဲ မဟုတ္ပါဘူး ေတာ္ၾကာသဇင္တို႔က တစ္မ်ဳိးထင္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ ..........

အဲဒီလိုထင္ေတာ့လဲ ေကာင္းတာပဲေပါ့ ၀ိုင္းငယ္ရယ္ နားေဖါက္ၿပီးသားျဖစ္သြားတာေပါ့ ..........

ေအာင္မာ လူကိုညာတာပါေတးနဲ႔ ရီးစားစကား ေျပာေနတာေပါ့ သြားလူလည္ႀကီး စကားလာမေျပာနဲ႔ .........

၀ိုင္းငယ္ကရွက္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးကာလွည့္ထြက္သြားေတာ့ ကိုကိုေမာင္ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိသည္ ၀ိုင္းငယ္ေနာက္မွ လိုက္သြားေလၿပီး ေနမင္း
ႏွင့္သဇင္တို႔အား သြားေရာက္ႏူတ္ဆက္ၾကသည္ ........

ကိုကိုေမာင္ မင္းက၀ိုင္းငယ္နဲ႔အတူလာတယ္ေပါ့ ပိုင္တယ္ကြာ လုပ္ငန္းကလဲတူေနေတာ့ မင္းတို႔ကအျမန္းဆံုးနီးၿပီေပါ့ ..........

မိ၀ိုင္းငယ္ ေျပာစမ္းပါအံုး ရွင္ကကိုေရႊေမာင္နဲ႔အတူလာတယ္ေပါ့ေလ ရွင္ေျပာတုန္းက ၾကည့္မရဘူး အခုေတာ့ၾကည့္လို႔ ရသြားၿပီလား ...

သဇင္ကလဲကြာ ဘာေတြလိုက္ေျပာေနတာလဲ ၾကည့္မရပါဘူးေနာ္ သူကလိုက္ကပ္ေနလို႔ အားနာလို႔ပါ ..........

ေအးေလထားပါေတာ့ ငါမယံုပါဘူး (အဲေလ ) ယံုပါတယ္ ..... ဟိ ဟိ

ကိုေနမင္းေရ ကိုကိုေမာင္ကိုပါ ေခၚလာေလ ဒီမွာေရခဲမုန္႔ အတူုစားရေအာင္ ၀ိုင္းငယ္လာဒီမွာထိုင္ ခဏေစာင့္ေနာ္ .......

သဇင္ကေတာ့ သူရဲ႕ေစ့စပ္ပဲြေလးမို႔ အရန္းကိုပီတိျဖစ္ေနၿပီး ေနမင္းဆိုတာကေတာ့ ေျပာစရာပင္လိုေတာ့မည္ မထင္ပါ ေနမင္းႏွင့္သဇင္က
ကိုကိုေမာင္အားဘယ္ေတာ့လဲဟု မ်က္စပစ္ကာေမးေနေတာ့ ကိုကိုေမာင္ကလဲ ၀ိုင္းငယ္သိသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ မ်က္စပစ္ကာသိပ္မ
ၾကာေတာ့ပါဘူးေပါ့ ၀ိုင္းငယ္ကေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ကာ ..........

မိေရႊဇင္ မ်က္စေတြမ်က္နေတြနဲ႔ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ နင္တို႔ေနာ္ ..........

ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ၀ိုင္းရယ္ ကိုေနမင္းက ကိုကိုေမာင္ကို ေရခဲမုန္႔စားလို႔ေကာင္းလားေမးေနတာပါ ...........

ကဲကဲစားၾကစားၾက ဒီေနကြ်န္ေတာ္ ေမာင္ေနမင္းရဲ႕ ေစ့စပ္ပဲြေလး ေအာင္ျမင္သြားၿပီ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ တစ္ခါထပ္စားၾကေပါ့ကြာ .....

ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ စားလို႔ကလဲ ေကာင္းပါ့ဒါေပမဲ့ၾကာၾကာေနလို႔မရတာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္ ငါတို႔လဲသီလ၀ါကို
ပစြ့ည္းေတြ သြားစစ္ေပးရအံုးမယ္ ကဲသြားမယ္ေနာ္ ေရာ့ဒီမွာမင္းတို႔အတြက္ ကိုညီထြဋ္ကလက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္ ......

သဇင္ေရ ငါကေတာ့ မဂၤလာေဆာင္မွေပးေတာ့မယ္ေနာ္ ........

ရပါတယ္ဟယ္ ေျပာစရာမလိုပါဘူး မေပးလဲလူလာရင္ေတာ္ပါၿပီေနာ္ ဒါနဲ႔နင္တို႔က ကားတစ္ေယာက္စီးဆိုေတာ့
သီလ၀ါသြားရင္ တစ္ကဲြစီသြားရမွာေပါ့ ..............

အစကေတာ့ ဟုတ္တယ္ေလ ငါကသီလ၀ါကို ကားေမာင္းရမွာျပင္းလို႔ ကိုဦးကိုေခၚလာတာ အခုေတာ့ ျပန္လႊတ္လိုက္ၿပီ
ကိုကိုေမာင္ကားနဲ႔ပဲသြားေတာ့မယ္ေလ ..........

ေကာင္းတာေပါ့ဟယ္ ..........

ဘာေကာင္းတာလဲ မရွင္းရွင္းမေျပာနဲ႔ေနာ္ .......

ေအာ္ မိေရႊ၀ိုင္းရယ္ ငါကဆီကုန္သက္သာလို႔ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာပါ ........ဟိဟိ

ကဲေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ ကိုကိုေမာင္သြားၾကမယ္ ေတာ္ၾကာေနက္ၾကရင္ သီလ၀ါငါးေျခာက္ျဖစ္ေနမယ္ ........

ေနမင္းနဲ႔သဇင္သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ငါျပန္ေရာက္လို႔အခ်ိန္ရရင္ လာခဲ့အံုးမယ္ကြာ ........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၁ )

ငယ္ေလးေရ ျပန္လာၿပီလား ေတာ္ေတာ္ေမာလာသလားကြယ္ ............

မေမာပါဘူး ကိုကိုရယ္ ကားေမာင္းရတာေတာ့ ပင္ပန္းတာေပါ့ေနာ္ ဒီေန႔အန္ကယ္ ဘာခ်က္ထားေသးလဲ ဗိုက္ဆာလိုက္တာကိုကိုရယ္

ျဖစ္ရမယ္ ဒီကေလးက ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ဗိုက္ဆာတာပဲ လာဒီမွာ လိမ္ေမာ္ေရးေအးေအးေလး အရင္ေသာက္လိုက္ေနာ္ .........

အန္ကယ္ဦးေအာင္ျမင္ေရ ဒီမွာအန္ကယ္တူမ ျပန္ေရာက္လာၿပီ ဗိုက္ဆာလို႔တဲ့ေလ .............

သမီးငယ္ေရ စားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စားလို႔ရၿပီေနာ္ ဒီေန႔အန္ကယ္က ဂ်ပန္အစားအစာလုပ္ထားေပးတယ္ ..........

အိုေက ဒါဆိုငယ္ေလးေရသြားခ်ဳိးမယ္ ခဏေစာင့္ၾကေနာ္ ၿပီးေတာ့အန္ကယ္နဲ႔ကိုကိုကိုယ္လဲ ေျပာစရာရွိတယ္ ..........

ေမာင္ညီထြဋ္ မင္းေရာေရခ်ဳိးေတာ့ေလ ေတာ္ၾကာသမီးငယ္က ဗိုက္ဆာတာျပန္ေစာင့္ေနရမယ္

ဟုတ္ကဲ့ပါ ကြ်န္ေတာ္အခုပဲသြားခ်ဳိးေတာ့မယ္ .........

ဦးေအာင္ျမင့္ကေတာ့ တူႏွင္တူမအတြက္ စားေသာက္စရာမ်ားစီစဥ္ေပးကာ ထမင္းစားခန္းတြင္ ဘီယာေသာက္ရင္း ေစာင့္ေနေလသည္
လူပ်ဳိႀကီးဘ၀ႏွင့္ တူႏွင္တူမကို ေစာင့္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္မွာ ၀ိုင္းငယ္တစ္သက္ပင္ျဖစ္သည္ ညီထြဋ္က အန္ကယ္ျပင္းေနပါ့မယ္ အိမ္ေထာင္
ျပဳပါလို႔ေျပာေတာ့လဲ တူႏွင့္တူမကို စိတ္မခ်တာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့ပါ ဒါေၾကာင့္လဲညီထြဋ္က အန္ကယ္ဦးေအာင္ျမင့္ကို လိုေလ
ေသးမရွိေအာင္ ထားခဲ့သည္ ................

အန္ကယ္ေရ ငယ္ေလးဆင္းလာၿပီလား ...............

မလာေသးဘူး ေမာင္ညီထြဋ္ေရ ေခၚၾကည့္ပါအံုး ..............

ငယ္ေလးေရ .......... ငယ္ေလး ဗိုက္ဆာတယ္ဆို ျမန္ျမန္လုပ္ေလ .............

ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုကို ငယ္ေလးအခုဆင္းလာပါၿပီ ............

ကဲကဲ လာထိုင္ၾက အန္ကယ္ေနာက္မွစားမယ္ေနာ္ ..................

လာပါအန္ကယ္ရယ္ တစ္ခါတည္းပဲ အတူတူစားရေအာင္ေနာ္ ...........

အန္ကယ္လက္ရာကေတာ့ တစ္ေန႔တစ္မ်ဳိးမရိုးဘူးေနာ္ ကိုကို .........

ဟုတ္ပါညီမေလးရယ္ စားေကာင္းတယ္ဟုတ္ စားစားမ်ားမ်ားစားေနာ္ ........

တူမျဖစ္သူက ေကာင္းေကာင္းခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ေနတာေၾကာင့္ ဦးေအာင္ျမင့္သေဘာေတြ က်ေနေလသည္ ေနာက္ေန႔တြင္လဲ ဘာစားမလဲဟု
ဦးေအာင္ျမင့္က ေပးေနသည္ ညီထြဋ္ကလဲ စားခ်င္တာကို ဦေအာင္ျမင့္အားေျပာလိုက္ၿပီး ၀ိုင္းငယ္ကလဲ ထိုနည္းတူပါပဲ စားေသာက္ၿပီး
ျဖစ္လို႔ ၀ိုင္းငယ္က ညီထြဋ္နဲ႔ဦးေအာင့္ျမင့္ ႏူတ္ဆက္ကာ အိမ္ေပၚသို႔တက္သြားေတာ့ ၀ိုင္းငယ္တစ္ေယာက္ မွန္တင္ခံုေရွ႕တြင္ ထိုင္လိုက္
စဥ္ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ ဖုန္ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ............

ဟဲလို ......... ကိုကိုေမာင္ ဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ ..........

ေအာ္ .......... မနက္ျဖန္မနက္ၾကရင္ ေနမင္းနဲ႔သဇင္တို႔ ေစ့စပ္ပဲြရွိတယ္ အဲဒါ၀ိုင္းငယ္သြားမွာလား ..........

သြားရမွာေပါ့ ကိုကိုေမာင္ရဲ႕ သဇင္က ၀ိုင္းငယ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလ ေမ့သြားၿပီလား အခုဖုန္းဆက္တာ ဒီအေၾကာင္းပဲေပါ့ေလ
ဒါဆိုရင္ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ .............

ဟဲလို ခဏေနပါအံုး၀ိုင္းငယ္ရယ္ .........

ဘာေျပာခ်င္ေသးလို႔လဲ .........

ေအာ္ ........... ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ဟိုေရာက္မွေတြ႔မယ္လို႔ေနာ္ ............

ကိုကိုေမာင္ေျပာရင္းက ဖုန္းခ်သြားသည္ ၀ိုင္းငယ္ကေတာ့သိလိုက္ၿပီေလ ကိုကိုေမာင္အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး ဖုန္းဆက္သည္ေပါ့
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေနမင္းႏွင့္သဇင္တို႔၏ ေစ့စပ္ပဲြသို႔ ၀ိုင္းငယ္ႏွင့္ကိုကိုေမာင္တို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ ........ ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၁၀ )

ကိုကိုေမာင္ေရ စင္ကာပူကို ပို႔ရမဲ့ကုန္ေသတၱာေတြကို သြားစစ္ရေအာင္ ဟိုမွာအားလံုးအဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ ..........

သြားၾကမယ္ေလ ေစာေစာက အကိုေလးကလဲဖုန္းဆက္တယ္ အခုကြ်န္ေတာ္လဲ ၀ိုင္းငယ္ကို လာေခၚမလို႔ လာသြားၾကမယ္ .........

ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္တို႔ပို႔ရမည္ပစြ့ည္းမ်ားကို သီလ၀ါဆိပ္ကမ္းတြင္ သြားေရာက္စစ္ေဆးၿပီး အျပန္မွာေတာ့ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းမွ ၀င္လာ
ေသာဂ်ပန္မွကားမ်ားကို သြားေရာက္ၾကည့္ရူ႕ၿပီး ထုတ္လို႔ရမည့္ကားမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းထုတ္လာကာ စမ္းေခ်ာင္းေျမာင္းျမလမ္းသို႔ ပို႔ေပးၿပီး

ကိုကိုေမာင္ အခ်ိန္အေတာ္ေစာင္းၿပီ ၀ိုင္းငယ္ဗိုက္ဆာတယ္ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္ေနာ္ .........

ေကာင္းတယ္ေလ သြားၾကတာေပါ့ ကြ်န္ေတာ္လဲဗိုက္ဆာေနတာ အေတာ္ပဲေပါ့ လာစြားစို႔ ............

ကိုကိုေမာင္ႏွင့္၀ိုင္းငယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျမနီကုန္းမွ တာတူးဒန္ေပါက္ဆိုင္သို႔သြားကာ ဒန္ေပါက္သြားစားၾကၿပီး ............

ဘယ္လိုလဲ မ၀ိုင္းငယ္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူ အလုပ္ေတြလုပ္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္ မႀကိဳက္တာအဆင္မေျပတာရွိရင္ ေျပာပါေနာ္ ......

ဘာမွမရွိပါဘူး ကိုကိုေမာင္ရယ္ အားလံုးက အဆင္ေျပတယ္ေလ ဒါနဲ႔ေမးရအံုးမယ္ အရင္တုန္းက ကိုကိုေမာင္နဲ႔၀ိုင္းငယ္တို႔
ဆံုခဲ့ဘူးတယ္ေနာ္ ေနာက္ပိုင္းဘယ္ကိုေရာက္သြားတာလဲ ၀ိုင္းငယ္ကို ေျပာျပေနာ္ ..........

၀ိုင္းငယ္က တကယ္ပဲနားေထာင္မယ္ေပါ့ေလ ဒါဆိုရင္လဲ ေျပာျပေပးပါမယ္ ပထမႏွစ္စတက္တုန္းက ၀ိုင္းငယ္မွတ္မိအံုးမွာေပါ့ေနာ္ အမွန္
ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္အဲဒီအခ်ိန္က ၀ိုင္းငယ္ကို စိတ္၀င္စားခဲ့သူပါ ဒါေပမဲ့၀ိုင္းငယ္က ကြ်န္ေတာ္ထက္အမ်ားႀကီး ခ်မ္းသာတယ္ေလ ကြ်န္
ေတာ္က နယ္ကေနလာၿပီး ေက်ာင္းတက္ရတယ္ ၿပီးေတာ့ေဖေဖနဲ႔ေမေမကလဲ နယ္လွဲ႔ၿပီးေရာင္း၀ယ္ေလးလုပ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က၀ိုင္းငယ္
ကို စိတ္၀င္စားေနေပမဲ့ မေျပာရဲတာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္မ၀ိုင္းငယ္ကို ေရွာင္ေနခဲ့တာပါ ေနာက္ပိုင္းေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲေမေမကို
ေျပာၿပီး ႏိူင္ငံျခားသေဘၤာလိုက္ခဲ့တာပဲ ေျပာရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္သူကို အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္မထားႏိူင္
တာေၾကာင့္ အခုလိုစြန္႔စားခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ဒါနဲ႔မ၀ိုင္းငယ္ကေရာ ျပင္သစ္ကို ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက စထြက္သြားတာလဲ .........

၀ိုင္းငယ္စထြက္သြားျဖစ္တာက ေျပာရရင္ေတာ့ အရွည္ႀကီးပဲ အခုေတာ့ အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး ကဲသြားၾကမယ္ ေနာက္ေန႔မွ ေျပာျပမယ္ေနာ္ ....ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..

အေကာင္းဆံုးအျမင့္ဆံုးထားခ်င္ေပမဲ့

အပိုင္း ( ၉ )

အားလံုးစားၿပီးျပန္သြားေပမဲ့ ကိုကိုေမာင္ကေတာ့ ၀ိုင္းငယ္နဲ႔တဲြၿပီးအလုပ္လုပ္ရမည္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္ အကိုျဖစ္သူနဲ႔လိုက္သြားၿပီးလုပ္
ငန္းစဥ္ေတြကို မနက္ျဖန္ကစၿပီး ေလ့လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တက္ၾကြစြာေျပာေနတာေၾကာင့္ ကိုပိုင္ပင္အံၾသရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ရသည္
ကိုကိုေမာင္တစ္ေယာက္ ကိုပိုင္ႏွင့္တစ္ေနကုန္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္တြင္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ေလၿပီျဖစ္သည္ ..........

ငယ္ေလးေရ ကိုကိုကိုယ္ေျပာပါအံုး ကိုကိုေမာင္နဲ႔ ဘယ္လိုသိတာလဲ ............

ဒီလိုကိုကိုရဲ႕ ................

၀ိုင္းငယ္ကသူနဲ႔ကိုကိုေမာင္တို႔ စတင္ဆံုဆည္းပံုကို ေျပာျပလိုေတာ့၏ ညီထြဋ္ကေတာ့ ညီမေလးရဲသေဘာကို သိေနတာေၾကာင့္ဘာမွမ
ေျပာပါ ညီမျဖစ္သူကိုအိမ္ျပန္ပို႔ၿပီး ညီထြဋ္က သူ႕ရံုးတည္ရွိရာ ေျမနီကုန္းသို႔သြားေတာ့သည္ ေျမနီကုန္းေရာက္ေတာ့ လြမ္းလိူိင္းရွိရာေမာ္
တင္သို႔ လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းဖုန္းဆက္လိုက္ေလသည္ ...........

ဟယ္လို .......... ေနမင္းေရ ငါဒီေန႔ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႔ခဲ့တယ္လို႔ မင္းထင္လဲ ...........

မင္းေျပာမွသိေတာ့မွာေပါ့ ကိုကိုေမာင္ရယ္ ဒီေလာက္မိူရလာရင္ေတာ့ ၀ိုင္းငယ္နဲ႔ဆံုခဲ့ၿပီထင္တယ္ ...........

မွတ္တာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းရယ္ သူဒီေန႔ ငါတို႔ Companyမွာ ရွယ္ယာလာ၀င္တယ္ကြ ဒီေန႔ငါ့အကိုကလဲ သူနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးတယ္ေလ ......

မင္းလိုပဲငါလဲေျပာရအံုးမယ္ သဇင္နဲ႔အဆင္ေျပသြားၿပီ မေန႔က ဂ်ဴတီအားတာနဲ႔ သဇင္ကိုခ်ိန္းၿပီ မဂၤလာရံုမွာ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္
သဇင္က အရန္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ကြာ အလိုက္လဲသိလိုက္တာ ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ကြာ ...........

ေကာင္းတယ္ကြာ ဒုရဲအုပ္နဲ႔အင္ဂ်င္နီယာ လိုက္တယ္ေဟ့ ဟား ဟား .........

လိုက္တာကအေရးမႀကီးပါဘူးကြာ ငါလာမည့္အပတ္မွာ ေတာင္ႀကီးကို ေျပာင္းရမယ္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ခဲြရမဲ့အေရး ေတြးပူေနရတယ္.....

မင္းကလဲကြာ ေတာင္ႀကီးေရာက္လို႔ အထိုင္ၾကေတာ့လဲ သဇင္ကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေပါ့ အဆင္ေျပမွာပါကြာ ........

တီ.......တီ..........တီ......... အိမ္ေရွ႕ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ေနမင္းေရ ေနာက္မွျပန္ဆက္ေတာ့မယ္ကြာ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ျပန္လာၿပီ ......

ဦးခိုင္လင္းႏွင့္ေဒၚႏြယ္နီတို႔ ျပင္ဦးလြင္မွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ပါၿပီ ပါလာေသာပစြ့ည္းမ်ာကို ၿခံအလုပ္သမားမ်ားကို သိမ္းခိုင္းၿပီး သားျဖစ္သူ
ကိုေခၚကာအိမ္ထဲ၀င္သြားေတာ့သည္ ဦးခိုင္လင္းႏွင့္ေဒၚႏြယ္နီမွာ မေမာႏိူင္မပန္းႏိူင္ပါ သားျဖစ္သူကိုျမင္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ......

သားေရ ဒီနားကိုလာပါအံုးကြယ္ မင္းလဲေနာ္ ေမေမတို႔ကို ခဲြသြားလိုက္တာ ၁၀ ႏွစ္နီးပါးပဲေနာ္ အခုေတာ့မင္းျပန္လာတာကို ေဒၚမီးမီးဖုန္း
ဆက္လို႔ ေမေမတို႔သိရတယ္ မင္းကိုယ္တိုင္ဘာလို႔ ေမေမတို႔ကို မဆက္တာလဲ ေျပာစမ္းပါအံုး .......

ကဲပါႏြယ္ရယ္သားကို စိတ္ညစ္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ .........

မဟုတ္ရပါဘူး ကိုလင္းရယ္ ႏြယ္ကသားကိုလြမ္းလြန္းလို႔ပါ သားအသံကိုၾကားရေတာ့ အားရွိတာေပါ့ရွင္ .........

ေဖေဖနဲ႔ေမေမထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး သားကျပန္ေရာက္ထဲက ဆက္မလို႔ပါ ေတာ္ၾကာေဖေဖနဲ႔ေမေမ အေလာသံုးဆယ္ ျပန္လာမွာ
စိုးလို႔ပါ သားကေစတနာနဲ႔ပါေနာ္ ........

ကိုကိုေမာင္ဟာမိခင္ႏွင့္ဖခင္ၾကားမွာ ၀င္ထိုင္ကာ ကေလးတစ္ေယာက္လို စကားေျပာေနေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚႏြယ္နီမွာ ပီတိျဖစ္ရသလို
ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးခိုင္လင္းမွာလဲ ၀မ္းသာရၿပီေပါ့ ခဏေနေတာ့ ေဒၚမီးမီးက အေအးလာခ်ေပးတာေၾကာင့္ ေဒၚႏြယ္နီဟာေခါင္းကိုက္ေနတာ
ေၾကာင့္ ေဒၚမီးမီးကို ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေပးရန္ ေျပာလိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းတြင္ နားေနလိုက္ေတာ့သည္ ဖခင္ျဖစ္သူဦးခိုင္လင္းကေတာ့ အေအးေမာ့
ေသာက္ရင္းက သားျဖစ္သူရဲ႕ေရွ႕ဆက္မဲလုပ္ငန္းေတြကို ေမးေနေလသည္ .......... ။

ေဖေဖေရကိုေလးျပန္လာၿပီ အေတာ္ပဲေဖေဖေမးတာေတြ ကိုေလးရွင္းျပလိမ့္မယ္ ............

ဘာျဖစ္လို႔တုန္းသားရဲ႕ ...........

သားကအကိုေလးရဲလုပ္ငန္းေတြကို ေနာက္ပိုင္းလုပ္ေပးရေတာ့မယ္ေလ သားကိုေလးကို ကတိေပးလိုက္ၿပီ .........

ေကာင္းတယ္ကြာ မင္းတို႔ေတြအခုလိုခ်စ္ခင္ေနတာ ေဖေဖကေတာ့ ၀မ္းသာတယ္ ...........

ေဟာ .........ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ျပန္ေရာက္ၿပီေပါ့ .........ေဒၚမီးမီးေရ ကြ်န္ေတာ္ကို ေရေအးေအးေလး ေပးပါအံုးေနာ္ ......

ဘယ္နဲ႔လဲေဖေဖနဲ႔ေမေမ ေမာလာၿပီမို႔လား ေနာက္ပိုင္းမွာေဖေဖနဲ႔ေမေမ နယ္မွရွိတဲ့စီးပြါးေရးေတြကို ရပ္လိုက္ပါေတာေနာ္ သားတို႔ႏွစ္
ေယာက္ရွိေနၿပီပဲ မၾကာခင္မွာ မမႀကီးလဲျပန္လာေတာ့မယ္ေလ နားလိုက္ေတာ့ေနာ္ ...........

ေဖေဖသားလဲေရသြားခ်ဳိးေတာ့မယ္ေနာ္ ေဖေဖတို႔လဲေအးေဆးနားၾကေတာ့ေနည္ ညီေလးမင္းကေရာ
အလုပ္အတြက္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ ျဖစ္ၿပီလား ျဖစ္ရင္ေျပာေနာ္ ..........ဆက္ရန္

ဆက္ဖတ္မယ္..